Wyrok NSA z dnia 23 lutego 1994 r., sygn. III SA 903/93

Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od umowy najmu powstaje z chwilą zawarcia tej umowy /art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Gdy umowa zostaje zawarta na czas nieoznaczony za podstawę wymiaru opłaty skarbowej przyjmuje się wartość świadczeń najemcy za okres 5 lat /art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy/.

Okoliczność, że w chwili wymiaru opłaty skarbowej wiadomym jest, że umowa najmu przestała wiązać strony po upływie kilku miesięcy, nie może mieć znaczenia.

Fakt wcześniejszego rozwiązania umowy nie uzasadnia obniżenia opłaty. Również uchybienie terminu do wniesienia opłaty nie jest przesłanką do proporcjonalnego jej zmniejszenia i pobrania za okres faktycznego trwania umowy.