Wyrok NSA z dnia 16 maja 2003 r., sygn. I SA/Łd 2413/01

Dla powstania obowiązku, wynikającego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wystarczy wystawienie dokumentu w postaci weksla /art. 5 pkt 5 ustawy o opłacie skarbowej/, nie jest zaś konieczne powstanie skonkretyzowanego co do wysokości zobowiązania wekslowego.

Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe /Dz.U. nr 37 poz. 282/ wymienia trzy rodzaje weksli. W wyniku wystawienia dwóch z nich - trasowanego i własnego powstaje bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty sumy wskazanej w wekslu. Weksel niezupełny to taki weksel, któremu brak wszystkich lub niektórych istotnych cech weksla trasowanego lub własnego, a co do którego istnieje porozumienie między wystawcą a osobą, której wręczył on weksel co do późniejszego uzupełnienia. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje, jak wynika z powołanego wyżej art. 1 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy o opłacie skarbowej niezależnie od rodzaju weksla. Opłacie tej podlega więc zarówno weksel trasowany, własny jak i weksle niezupełny. Każdy z nich jest bowiem dokumentem w postaci weksla. Sporny dokument, co przyznaje także strona skarżąca jest wekslem niezupełnym w chwili wystawienia /wekslem in blanco/. Podlega zatem opłacie skarbowej.