Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 1993 r., sygn. III SA 262/93

1. Prowadzenie przez prokuraturę postępowania w sprawie fałszerstwa dokumentu nie pozwala jeszcze na przyjęcie w postępowaniu podatkowym faktu fałszerstwa za udowodniony.

Decydujące znaczenie ma tutaj prawomocny wyrok sądu.

2. Organ podatkowy może we własnym zakresie ustalić fakt fałszerstwa dokumentu w trybie postępowania dowodowego na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 października 1992 r. Urząd Skarbowy w Ż. wymierzył Zakładom Przemysłu Spirytusowego "P." w tym samym mieście podatek obrotowy za 1991 r. w kwocie 313.638.200 zł, stanowiącej różnicę między kwotą należną, a zapłaconą. Podstawą prawną rozstrzygnięcia był art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Z kolei różnica między kwotą zadeklarowaną przez "P.", a kwotą naliczoną przez Urząd wynosiła 695.800.000 zł i obejmowała:

653.377.000 zł - podatku obrotowego od sprzedaży spirytusu, którą Urząd potraktował jako sprzedaż krajową, a "P." jako sprzedaż na eksport zwolnioną od podatku,

436.700 zł - w związku z zaniżeniem podatku od sprzedaży wyrobów spirytusowych w lipcu 1991 r.,

1.986.900 zł - w związku z zawyżeniem "podatku zwrotnego" od zakupionych nowych butelek w grudniu 1991 r.

W uzasadnieniu Urząd stwierdził, że Zakłady "P." naliczyły i uzyskały zwrot podatku obrotowego od zakupionego spirytusu surowego zbożowego, służącego do produkcji spirytusu rektyfikowanego, przeznaczonego na eksport. Operacja ta została dokonana w oparciu o par. 1 i 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 1986 r. w sprawie zasad obliczania oraz trybu zwrotu podatku obrotowego przy sprzedaży przez jednostki gospodarcze produkcji i usług na eksport /M.P. nr 12 poz. 32 ze zm./.