Wyrok NSA z dnia 20 lipca 1993 r., sygn. SA/Po 2583-2584/92

Przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych nie uprawnia rady gminy do różnicowania stawek w poszczególnych pozycjach w zależności od sytuacji majątkowej podatnika i osiąganych przez niego dochodów.

UZASADNIENIE

Uchwałą z dnia 20 lutego 1992 r. Rada Gminy W. na podstawie art. 18 ust. 1 i 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ w związku z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych i przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 1991 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 116 poz. 507/, określiła stawki podatku od nieruchomości, przyjmując w par. 1 pkt 1 uchwały stawkę od budynków lub ich części, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od 1 m2 powierzchni na 22.000 zł od Kopalni Węgla i na 10.000 zł od pozostałych podatników oraz w par. 1 pkt 4 lit. "a" stawkę od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na 700 zł od Kopalni Węgla i na 250 zł od pozostałych podatników.