Praca za granicą wpływa na wysokość świadczeń pracowniczych
Jeżeli pracownik udokumentował pracę za granicą u zagranicznego pracodawcy, to przy ustalaniu jego uprawnień związanych z ogólnym stażem pracy trzeba uwzględniać ten okres. Ma to szczególne znaczenie dla osób zatrudnionych w sferze budżetowej. Należności wypłacane przez innych pracodawców zależą z reguły od zakładowego stażu pracy.
Udokumentowane okresy zatrudnienia przebyte za granicą u zagranicznego pracodawcy powinny być zaliczane do okresów pracy w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych (art. 86 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, dalej: u.p.z.). Warunkiem zaliczenia pracy za granicą do stażu w Polsce jest tylko udokumentowanie jej świadczenia. W tym celu pracownik może przedstawić np. umowę o pracę, dokumenty potwierdzające otrzymywanie wynagrodzenia czy zaświadczenie o ubezpieczeniu społecznym. Po spełnieniu tego wymogu pracodawca ma obowiązek uwzględnić okresy pracy za granicą, bez dodatkowego wniosku pracownika o ich zaliczenie.
W firmach prywatnych liczy się zakładowy staż pracy
Wpływ ogólnego stażu pracy, do którego trzeba wliczać udokumentowane okresy pracy za granicą, na prawo do świadczeń zależy w znacznym stopniu od tego, czy dany pracownik jest zatrudniony u pracodawcy należącego (lub nie) do sfery budżetowej. Świadczenia przysługujące osobom zatrudnionym u pracodawców spoza sfery budżetowej zależą z reguły od zakładowego stażu pracy. Przy ich ustalaniu nie uwzględnia się wcześniejszych okresów zatrudnienia, w tym pracy za granicą.