USTAWA ANTYKRYZYSOWA - PORADNIK DLA PRACODAWCÓW

Iwona Jaroszewska-Ignatowska

Grażyna Spytek-Bandurska

● przedłużenie okresu rozliczeniowego

● wsparcie dla pracodawców

W celu ułatwienia przedsiębiorcom prowadzenia działalności gospodarczej w okresie kryzysu od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. będzie obowiązywać ustawa z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (DzU z 2009 r. nr 125, poz. 1035), zwana dalej ustawą antykryzysową.

W zdecydowanej większości przepisy ustawy antykryzysowej znajdują zastosowanie wobec przedsiębiorców, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej. Trzy grupy przepisów obejmują jednak swoim zakresem działania wszystkich przedsiębiorców prowadzących zarobkową działalność gospodarczą, niezależnie od ich sytuacji ekonomicznej.

Należą do nich:

● przepisy regulujące ograniczenia w zawieraniu umów na czas określony,

● indywidualne rozkłady czasu pracy pracowników oraz

● możliwość wydłużenia okresu rozliczeniowego. Z tego powodu wszyscy przedsiębiorcy, także ci, którzy nie mają trudności finansowych i nie odczuwają skutków kryzysu, powinni zapoznać się z regulacjami ustawy antykryzysowej. Omówienie ustawy zaczynamy od skomentowania tych przepisów, które znajdują zastosowanie do wszystkich przedsiębiorców.

Umowy na czas określony w okresie kryzysu gospodarczego

W okresie od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r., obok przepisów Kodeksu pracy, w zakresie zawierania umów na czas określony między tymi samymi stronami będzie obowiązywać ustawa antykryzysowa. Zawiera ona przepisy szczególne w stosunku do przepisów Kodeksu pracy, które znajdują zastosowanie co do ściśle wskazanego kręgu podmiotów. Spowoduje to zróżnicowanie pracodawców w tym okresie na tych, którzy w zakresie ograniczeń w zawieraniu umów na czas określony z tym samym pracownikiem nadal będą stosować przepisy Kodeksu pracy, oraz tych, którzy będą w tym zakresie zobligowani do stosowania przepisów ustawy antykryzysowej.