Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2006-07-01

Szczególne zasady udzielania urlopu

Każdy pracownik ma zagwarantowane prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego, którego termin ustala indywidualnie z pracodawcą.

Agnieszka Polak
Plan urlopów opracowuje pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Pracodawcy, u których działa zakładowa organizacja związkowa, obowiązani są do sporządzenia planu urlopów. Jeżeli w określonym zakładzie pracy nie działa organizacja związkowa lub działająca organizacja związkowa wyrazi na to zgodę, pracodawca nie musi sporządzać planu urlopów. W takich przypadkach pracodawca ustala termin urlopu z pracownikiem. W myśl art. 161 k.p. pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo. Przepis ten nie stanowi jednak bezwzględnego nakazu uwzględniania każdego wniosku pracownika o udzielenie urlopu, złożonego w każdym czasie. Terminy muszą być uzgadniane między pracodawcą a pracownikami. Uzgodnieniem takim jest ustalony plan urlopów, a w przypadku jego braku każdorazowa akceptacja osoby upoważnionej przez pracodawcę do udzielania urlopu wypoczynkowego.
Wniosek o udzielenie urlopu
Samo złożenie przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu w określonym terminie, przy braku planu urlopów, nie usprawiedliwia nieobecności pracownika, tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 13 maja 1998 r. (I PKN 99/98, OSNP 1999/10/331).
Stan faktyczny i orzeczenia sądów
Marek A. wystąpił przeciwko Przedsiębiorstwu Budownictwa Przemysłowego „P.”o przywrócenie do pracy. W uzasadnieniu podał, że pracodawca naruszył prawo, rozwiązując z nim umowę o pracę z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych - nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Powód złożył wnioski o udzielenie mu urlopu wypoczynkowego, początkowo od 3 lutego 1997 r. do 7 lutego 1997 r., a następnie na dalszy okres do 28 lutego 1997 r., ale nie uzyskał akceptacji przełożonego do wykorzystania urlopu. Mimo odmowy udzielenia urlopu, nie stawił się do pracy. Nadto powód nie wykonał badań lekarskich, do których był zobowiązany przez pracodawcę.
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00