Pracodawca wypowiada umowę pracownikowi

Wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania stosunku pracy. Za wypowiedzeniem umowy o pracę nie muszą przemawiać nadzwyczajne przyczyny czy okoliczności.

W trakcie trwania stosunku pracy pracodawca może uznać, że zachodzą przyczyny uniemożliwiające dalsze trwanie tego stosunku z określonym pracownikiem. W takim przypadku może on podjąć decyzję o wypowiedzeniu pracownikowi umowy o pracę. Pracodawca może np. zasadnie wypowiedzieć umowę o pracę w ramach realizacji doboru pracowników w sposób zapewniający najlepsze wykonywanie realizowanych zadań, jeżeli może przewidzieć, że zatrudnienie nowych pracowników pozwoli na osiągnięcie lepszych rezultatów w pracy. Nie jest zatem konieczne powoływanie się na nadzwyczajne, szczególne okoliczności uzasadniające wypowiedzenie. Przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie może polegać na niezawinionym, zgodnym z prawem działaniu pracownika, jeżeli tylko można ustalić, że słuszny interes pracodawcy przemawia za zwolnieniem pracownika z pracy za wypowiedzeniem (por. uzasadnienie do wyroku Sądu Najwyższego z 28 kwietnia 1997 r., I PKN 118/97, OSNP 1998/7/2006).

Sąd Najwyższy orzekł, iż wypowiedzenie umowy o pracę stanowi zwykły sposób jej rozwiązania. Przyczyna wypowiedzenia nie musi w związku z tym mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości, jednocześnie nie oznacza to przyzwolenia na arbitralne, dowolne i nieuzasadnione lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wypowiedzenie umowy o pracę (wyrok SN z 6 grudnia 2001 r., I PKN 715/00, Pr. Pracy 2002/10/34).

Przepisy prawa pracy zawierają katalog przyczyn uzasadniających rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 52 i 53 k.p.), natomiast nie zawierają nawet przykładowego katalogu przyczyn uzasadniających rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem. Ze względu na to, że jest to zwykły a nie nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy, nie jest możliwe ani celowe stworzenie takiego katalogu. Przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie konkretnemu pracownikowi umowy o pracę podlega ocenie w każdym konkretnym przypadku, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy.