Rozliczanie delegacji służbowych

Pojęcie podróży służbowej pracowników nie zostało zdefiniowane ani w Kodeksie pracy, ani w aktach wykonawczych do tej ustawy. Z treści art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy wynika, iż podróżą służbową jest przemieszczenie się pracownika na polecenie pracodawcy (osoby działającej w imieniu pracodawcy) do miejsca określonego w poleceniu służbowym, położonego odpowiednio poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy delegowanego pracownika - w celu wykonania określonego zadania.

Nie jest podróżą służbową wykonywanie pracy na polecenie pracodawcy w innym miejscu niż określone w umowie o pracę, nawet bardzo odległym, lecz położonym w tej samej miejscowości, w której znajduje się stałe miejsce pracy tego pracownika. Sytuacja taka może mieć miejsce np. w razie powierzenia pracownikowi w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy (bez wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy i płacy) innej pracy niż określona w umowie o pracę, na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika (art. 42 § 4 k.p.).

Szczególną grupę zatrudnionych, w świetle przepisów o podróżach służbowych, stanowią pracownicy zatrudni w państwowych lub samorządowych jednostkach sfery budżetowej. Te grupy pracowników są adresatami kompleksowych regulacji dotyczących należności z tytułu podróży służbowej na terenie kraju oraz poza granicami kraju zawartych w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. (DzU nr 236, poz. 1990 oraz poz. 1991 ze zm.).