Urlopy pracownicze - problemy, przykłady, orzecznictwo (cz. 2)
Prawo do wypoczynku zapewnia art. 66 ust. 2 Konstytucji RP oraz przepisy działu szóstego i siódmego kodeksu pracy, regulujące czas pracy i urlopy wypoczynkowe. Prawo pracownika do wypoczynku jest jednym z podstawowych uprawnień pracowniczych.
Przepisy prawa pracy przewidują dla pewnych grup pracowników podwyższony wymiar urlopu wypoczynkowego w stosunku do progów przewidzianych w art. 154 k.p.
Dodatkowe urlopy wypoczynkowe
Kryteria, jakie są tu przyjmowane, to:
1) wiek,
2) niepełnosprawność,
3) kombatanctwo,
4) wykonywany zawód (np. sędziowie, prokuratorzy, pracownicy socjalni),
5) zatrudnienie w określonej instytucji (np. urzędnicy służby cywilnej, pracownicy Najwyższej Izby Kontroli).
Przepisy regulujące urlop w zwiększonym wymiarze nie określają sposobu udzielania dodatkowego urlopu. Może on być dzielony na części lub wykorzystywany w całości, udzielany łącznie z urlopem w podstawowym wymiarze lub osobno. Urlop w zwiększonym wymiarze może być wykorzystywany nie wcześniej niż w dniu, w którym następuje nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego w wymiarze podstawowym. Do urlopu tego mają natomiast zastosowanie przepisy kodeksu pracy w zakresie planowania urlopów, wypłaty ekwiwalentu i urlopu w wymiarze proporcjonalnym.
POTRZEBUJESZ POMOCY?