Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Porada

Data publikacji: 2012-09-04

Urlopy pracownicze - problemy, przykłady, orzecznictwo (cz. 2)

Prawo do wypoczynku zapewnia art. 66 ust. 2 Konstytucji RP oraz przepisy działu szóstego i siódmego kodeksu pracy, regulujące czas pracy i urlopy wypoczynkowe. Prawo pracownika do wypoczynku jest jednym z podstawowych uprawnień pracowniczych.

Przepisy prawa pracy przewidują dla pewnych grup pracowników podwyższony wymiar urlopu wypoczynkowego w stosunku do progów przewidzianych w art. 154 k.p.

Dodatkowe urlopy wypoczynkowe

Kryteria, jakie są tu przyjmowane, to:

1) wiek,

2) niepełnosprawność,

3) kombatanctwo,

4) wykonywany zawód (np. sędziowie, prokuratorzy, pracownicy socjalni),

5) zatrudnienie w określonej instytucji (np. urzędnicy służby cywilnej, pracownicy Najwyższej Izby Kontroli).

Przepisy regulujące urlop w zwiększonym wymiarze nie określają sposobu udzielania dodatkowego urlopu. Może on być dzielony na części lub wykorzystywany w całości, udzielany łącznie z urlopem w podstawowym wymiarze lub osobno. Urlop w zwiększonym wymiarze może być wykorzystywany nie wcześniej niż w dniu, w którym następuje nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego w wymiarze podstawowym. Do urlopu tego mają natomiast zastosowanie przepisy kodeksu pracy w zakresie planowania urlopów, wypłaty ekwiwalentu i urlopu w wymiarze proporcjonalnym.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00