Artykuł
Zasiłek dla pracownika zatrudnionego za granicą u polskiego pracodawcy
Wyrok Sądu Najwyższego z 18 kwietnia 2007 r. sygn. akt I UK 339/06
W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się części wynagrodzenia za pracę pracowników zatrudnionych za granicą w polskich zakładach pracy odpowiadającej równowartości diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.
Stan faktyczny
Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z 20 października 2004 r. zmienił zaskarżoną decyzję ZUS z 30 lipca 2004 r. w ten sposób, że jako podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego wnioskodawcy Andrzejowi J. za okres od 1 lipca 2003 r. do 26 marca 2004 r. przyjął kwotę 8272 zł, wskazując w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, że stanowi ona 100 proc. wynagrodzenia, które wnioskodawca otrzymał w czerwcu 2003 r. Jako podstawę rozstrzygnięcia Sąd wskazał przepis art. 3 pkt 3 oraz 9 ust. 1-3 pkt 1 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 z późn.zm.), a także art. 36 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636 z późn.zm.), który stanowi, że jeśli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu 6 miesięcy zatrudnienia, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące ubezpieczenia. Zdaniem sądu rejonowego, właśnie równowartość kwoty wynagrodzenia za czerwiec 2003 r. winna być podstawą wymiaru zasiłku chorobowego.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right