Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. III SA/Lu 390/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Marcinowski Sędziowie: Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca) Sędzia WSA Anna Strzelec Protokolant: Asystent sędziego Katarzyna Sugier po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2024 r. sprawy ze skargi P. K. R. U. S. na uchwałę Rady Powiatu R. z dnia 26 kwietnia 2024 r. nr LXXV/350/2024 w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Rady Powiatu R. na rzecz P. K. R. U. S. kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą Nr LXXV/350/2024 z dnia 26 kwietnia 2024 r. Rada Powiatu R. odmówiła wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym T. S. zatrudnioną na stanowisku Kierownika Placówki Terenowej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w R. P..

Zaskarżona uchwała została wydana na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2024 r., poz. 107 – dalej jako "u.s.p." lub "ustawa"). W uzasadnieniu tej uchwały organ wyjaśnił, że w dniu 21 marca 2024 r. do Przewodniczącego Rady Powiatu wpłynął wniosek od pracodawcy – Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym Rady Powiatu – T. S.. Jako powód rozwiązania stosunku pracy pracodawca wskazał utratę zaufania do tego pracownika wynikającą z niewłaściwego jego nadzoru nad pracą podległego zespołu, między innymi w zakresie utrzymania dyscypliny pracy. W ocenie organu wskazane we wniosku powody rozwiązania stosunku pracy są enigmatyczne, gołosłowne i ogólne, nie wskazują wprost na naruszenie konkretnych obowiązków pracowniczych przez radnego, co wskazuje, iż rzeczywiste powody rozwiązania stosunku pracy są inne niż wskazane we wniosku przez pracodawcę. Rada za decydujące dla odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy radnego uznała brak konkretnej przyczyny rozwiązania stosunku pracy.