Interpretacja indywidualna z dnia 14 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.501.2024.3.AK

Skutki podatkowe związane ze sprzedażą nieruchomości gruntowych otrzymanych jako spłata pożyczki pieniężnej udzielonej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowych otrzymanych jako spłata pożyczki pieniężnej udzielonej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie– pismem z 12 września 2024 r. (wpływ 16 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą od 10.06.2008 r. we własnym imieniu o nazwie (A.A.) (...) na podstawie zgłoszenia (z dnia (…)) do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Gminy (…), która została zawieszona od dnia 31.01.2023 r. (dowód: dane w CEIDG). Obecnie Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej w sensie faktycznym.

Wnioskodawca był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od dnia 15.07.2008 r. do dnia 19.02.2024 r. Został wykreślony z rejestru na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zawieszenie działalności gospodarczej na co najmniej 6 miesięcy) (dowód: dane w Rejestrze VAT).

Podstawowym przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej było PKD 64.92.Z „Pozostałe formy udzielania kredytów". Pomimo ujawnienia w CEIDG działalności objętej PKD 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz PKD 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi - Wnioskodawca nigdy nie wykonywał w tym zakresie żadnej działalności. Wnioskodawca w swojej działalności gospodarczej nigdy nie wykonywał żadnych usług, ani czynności związanych z nieruchomościami.

W dniu 15.12.2011 r. Wnioskodawca działając jako przedsiębiorca nabył od podmiotu trzeciego niezwiązanego z nim w żaden sposób (dalej: „Zbywca") własność i współwłasność kilkunastu nieruchomości gruntowych niezabudowanych (dalej: „Nieruchomości") na podstawie umowy przeniesienia własności zawartej w formie aktu notarialnego. Nabycie Nieruchomości nastąpiło w wyniku zwolnienia Zbywcy ze zobowiązań wobec Wnioskodawcy z tytułu pożyczki udzielonej w dniu 02.10.2009 roku w ramach działalności gospodarczej. Transakcja ta nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług (tak, w ówczesnym stanie prawnym było to prawidłowe).

Po nabyciu Nieruchomości Wnioskodawca nigdy nie używał ich do prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie wprowadził ich do majątku przedsiębiorstwa. Nieruchomości nigdy nie były środkiem trwałym. Wnioskodawca nigdy nie miał intencji wykorzystywania nabytych nieruchomości do działalności gospodarczej, w dniu 20.12.2011 r. - kilka dni po ich nabyciu - Wnioskodawca złożył oficjalne oświadczenie na piśmie, że nabyte nieruchomości (udziały w nieruchomości) nie były i nie będą wykorzystane do działalności gospodarczej i nie zostaną wprowadzone do majątku działalności gospodarczej. W związku z tym, w dniu 17.12.2012 r. zawarł ze zbywcą w formie aktu notarialnego aneks do umowy sprzedaży Nieruchomości, w którym wykreślono postanowienie umowy wskazujące, że Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży Nieruchomości oraz związaną z nią umowę pożyczki w ramach działalności gospodarczej.

W związku ze złożonym oświadczeniem Wnioskodawcy z dnia 20.12.2011 r. nabyte przez Wnioskodawcę Nieruchomości nigdy nie były wprowadzone na majątek działalności gospodarczej oraz nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej w której nie rozpoznano żadnych kosztów lub przychodów dotyczących tych nieruchomości.

Według ksiąg wieczystych działki składające się na Nieruchomość są obecnie wykorzystywane jako: drogi, lasy. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego niektóre działki są przeznaczone jako „drogi", zaś niektóre jako: „tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej na działkach zalesionych".

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.Jak została zaewidencjonowana (rozliczona w ramach prowadzonej działalności) pożyczka udzielona przez Pana 2 października 2009 r.?

Podatnik A.A. nie prowadził pełnej księgowości a jedynie księgę przychodów i rozchodów (k.p.i r.). Pożyczka w kwocie głównej nie podlegała ewidencji w księdze przychodów i rozchodów, w księdze ujawniane były zafakturowane przychody z tytułu pożyczki i wszystkie koszty prowadzenia działalności gospodarczej. Zarówno udzielenie pożyczki jak i jej spłata nie są ani przychodem, ani kosztem, w związku z tym nie zostały zaewidencjonowane w księdze przychodów i rozchodów. W związku z Oświadczeniem Podatnika A.A. z dnia 20 grudnia 2011 roku, w którym stwierdził, że nieruchomości nabyte kilka dni wcześniej na podstawie Aktu Notarialnego Rep. A nr (…) nabywa do majątku osobistego i nie zostaną wprowadzone na majątek działalności gospodarczej, nieruchomości nabyte na podstawie tego Aktu nigdy (nawet na chwilę) nie zostały ujęte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

2.Czy wartość pożyczki została zwrócona w pełnej wysokości?

Na należności z tytułu pożyczki składały się: prowizja (zapłacona i ujęta w k.p. i r.), odsetki (w części zapłaconej ujęte w k.p. i r., niezapłacone odsetki od pożyczki zgodnie z obowiązującymi przepisami nie zostały zaewidencjonowane w księdze przychodów i rozchodów) oraz należność główna, która nie została spłacona i właśnie w celu rozliczenia niespłaconej należności głównej pożyczki (1.000.000 zł) został zawarty Akt Notarialny Rep. A nr (…). W § 3.1. powyższego Aktu C. oświadczył, że „w trybie art. 453 kodeksu cywilnego celem zwolnienia spółki C. Sp. z o.o. z opisanych w § 2 zobowiązań wynikających z umowy pożyczki zawartej dnia 2 października 2009 roku przenosi na rzecz Podatnika A.A. własność opisanych w § 1 ust. 1 i 3 działek gruntu nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 oraz udziały wynoszące 12/24 części we własności nieruchomości obejmujących opisane w § 1 ust. 2 działki gruntu nr 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 i 20, zaś Podatnik A.A. oświadcza, że na powyższe przeniesienie wyraża zgodę oraz nie zachowuje jakichkolwiek roszczeń wobec spółki C. Sp. z o.o. z tytułu wymienionych wyżej zobowiązań ”. W powyżej opisany sposób, Strony uzgodniły spłatę - całkowite rozliczenie zobowiązań - z tytułu pożyczki z dnia 2 października 2009 roku.

3.Czy z umowy pożyczki wynikało na jaki okres została ona udzielona, czy pożyczka była oprocentowana?

Okres na jaki pożyczka została udzielona regulował § 3 ust 1. Umowy Pożyczki z dnia 2 października 2009 roku o treści następującej: „Pożyczka zostaje udzielona na okres od dnia jej uruchomienia do dnia 30 października 2010 roku (20 dzień po dacie wymagalności pożyczki B.). W przypadku spełnienia przez B. warunków formalnych wynikających z par 11 ust 4. umowy pożyczki zawartej przez C. z B. i wydłużeniem okresu obowiązywania tej umowy do 6 miesięcy, okres obowiązywania niniejszej umowy zostanie odpowiednio wydłużony, maksymalnie do 30 kwietnia 2011 roku", natomiast oprocentowanie regulował § 4 ust 2. Umowy Pożyczki z dnia 2 października 2009 roku o treści następującej: „ Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w całym okresie 20% p.a.”

4.Czy spłata została dokonana w terminie i w pełnej kwocie wynikającej z umowy pożyczki?

Pożyczka nie została spłacona w (maksymalnym) terminie spłaty to jest do 30 kwietnia 2011 roku przewidzianym w § 3 ust 1. Umowy Pożyczki z dnia 2 października 2009 roku cytowanym w pkt 3 powyżej. W celu rozliczenia niespłaconej należności głównej pożyczki (1.000.000 zł) został zawarty Akt Notarialny Rep. A nr (...). Wyczerpująca informacja w tym zakresie została ujęta w pkt 2 powyżej.

5.Na jaki cel zgodnie z umową została udzielona pożyczka Pożyczkobiorcy?

Cel udzielenia pożyczki regulował § 1 ust 3. Umowy Pożyczki z dnia 2 października 2009 roku o treści następującej: „podatnik A.A. - w wykonaniu postanowień opisanych powyżej - niniejszym udziela C. pożyczki w kwocie 1.000.000 zł (słownie: jeden milion złotych), w celu udzielenia przez C. pożyczki dla B. ”

6.Czy z tytułu udzielonej pożyczki otrzymał Pan należne odsetki, czy były to środki pieniężne, inne- proszę o dokładne opisanie tej kwestii?

Tytułem prowizji i odsetek zapłaconych wystawiono faktury VAT, które zostały zaewidencjonowane i rozliczone w ramach podatku dochodowego, niezapłacone odsetki od pożyczki zgodnie z obowiązującymi przepisami nie zostały zaewidencjonowane w księdze przychodów i rozchodów, żadnych innych środków niepieniężnych z tytułu udzielenia pożyczki nie uzyskano i nie rozpoznano w k.pi.r, w celu rozliczenia niespłaconej należności głównej pożyczki (1.000.000 zł) został zawarty Akt Notarialny Rep. A nr (…).

7.Jak zostały rozliczone odsetki od udzielonej pożyczki?

Odsetki otrzymane zostały zaliczone zostały na poczet należnych odsetek i zaewidencjonowane do podatku zgodnie z wystawionymi fakturami VAT, odsetki nie zapłacone nie podlegały ewidencji co wynikało z obowiązujących przepisów.

8.Komu złożył Pan oświadczenie, o tym, że nieruchomości i udziały w nieruchomościach otrzymane tytułem zwrotu udzielonej pożyczki (...) nie były i nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej (...)?

Zgodnie z obowiązującymi w 2011 i 2012 roku przepisami, osoba prowadząca działalność gospodarczą miała prawo decydować, jakie/które składniki majątkowe zostają wprowadzane do działalności gospodarczej a które do tej działalności nie zostają wprowadzone, jednakże taka dyspozycja wymagała pisemnego oświadczenia, celem odpowiedniego ujęcia zdarzenia gospodarczego w księdze przychodów i rozchodów. W latach 2011-2012 Podatnik A.A. prowadził działalność gospodarczą jedynie w zakresie PKD 64.92.Z „Pozostałe formy udzielania kredytów ” i zamierzał prowadzić działalność tylko w tym zakresie, w związku z powyższym Podatnik A.A. jako osoba prowadząca działalność gospodarczą i jednocześnie osoba fizyczna sporządził i podpisał Oświadczenie z dnia 20 grudnia 2011 roku, że nie zamierza wprowadzać nabytych na podstawie Aktu Notarialnego Rep. A nr (…) nieruchomości do działalności gospodarczej, które to Oświadczenie zostało przekazane do (zewnętrznej) księgowości działalności gospodarczej do dokumentacji księgowo-podatkowej działalności gospodarczej.

9.Jakie były przyczyny i powody zawarcia aneksu do aktu notarialnego i zmiany kwalifikacji spłaty udzielonej w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej pożyczki?

Zgodnie z obowiązującymi w 2011 i 2012 roku przepisami, osoba prowadząca działalność gospodarczą miała prawo decydować, jakie/które składniki majątkowe zostają wprowadzane do działalności gospodarczej a które do tej działalności nie zostają wprowadzone, wobec czego nie nastąpiła jakakolwiek zmiana kwalifikacji spłaty pożyczki, a jedynie zmiana oświadczenia osoby fizycznej, która oczywiście miała prawo nie wprowadzać nabytej nieruchomości do ewidencji działalności gospodarczej, co z resztą nigdy nie nastąpiło - gdyż Oświadczenie Podatnika A.A. z dnia 20 grudnia 2011 roku - w którym stwierdził, że nieruchomości nabyte kilka dni wcześniej na podstawie Aktu Notarialnego Rep. A nr (…) nabywa do majątku osobistego i nie zostaną wprowadzone na majątek działalności gospodarczej - zostało podjęte i przekazane do księgowości natychmiast (w ciągu 5 dni) od zawarcia ww. Aktu notarialnego. Zawarcie Aktu Notarialnego Rep A nr (…) (Zmiana umowy przeniesienia nieruchomości) miało na celu uporządkowanie materii sprawy w aktach notarialnych, a ponadto nadawało dokonywanym czynnościom przymiot daty pewnej.

10.Ile nieruchomości/działek otrzymał Pan tytułem spłaty pożyczki, ile działek powstanie po podziale a ile po scaleniu- proszę dokładnie wskazać?

Na podstawie Aktu Notarialnego Rep. A nr (…) Podatnik A.A. nabył własność (10) działek gruntu nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 oraz współwłasność w- części 12/24 (10) działek gruntu nr: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 i 20, położonych w (...). Planowanemu przez Podatnika A.A. scaleniu i ponownemu podziałowi będą podległy działki gruntu 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 (jest ich obecnie 10), których ilość po scaleniu i ponownym podziale ulegnie zmniejszeniu do 9.

11.Numery ewidencyjne działek, będących przedmiotem planowanej sprzedaży, w zakresie których oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej?

Planowana sprzedaż dotyczy działek gruntu Nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 (...) położonych w (...), o łącznej powierzchni 1.2574 ha, objętych Księgą Wieczystą nr (…). Planowana sprzedaż będzie dokonana na podstawie jednej umowy zawartej z jedną osobą (prawną lub fizyczną) jednakże ze sprzedaży może zostać wyłączona działka nr 2 lub także inne działki powstałe po scaleniu i ponownym podziale nieruchomości. W tym miejscu należy zaznaczyć, że w wyniku planowanego scalenia i ponownego podziału nieruchomości, numery ewidencyjne działek mogą ulec zmianie, natomiast zmianie nie ulegnie ich położenie oraz księga wieczysta (…) którą są objęte, co umożliwia wydanie interpretacji.

12.Ile Działek nabył Pan w 2011 r.?

Na podstawie Aktu Notarialnego Rep. (…) Podatnik A.A. nabył własność (10) działek gruntu nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 oraz współwłasność w części 12/24 (10) działek gruntu nr: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 i 20, położonych w (...).

13.Czy przedmiotem zbycia będą wszystkie nabyte w 2011 r. Działki?

Nie, działki planowane do sprzedaży zostały opisane w pkt. 11 powyżej. Nie sprzedane działki Podatnik A.A. zamierza zachować dla potomnych.

14.W jakim celu planowane jest scalenie Nieruchomości, a następnie jej podział?

Zamierzenie scalenia i następnie podziału działek Nr. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 wynika z błędnego ich zaprojektowania, największa działka ma powierzchnię 2300 m2, najmniejsza 181 m2 a przy tym działki są niekształtne.

Działki nie były i nie będą do momentu planowanej sprzedaży wykorzystywane przez Podatnika A.A. w jakikolwiek sposób. Działki nie były wykorzystywane na żadne cele prywatne/osobiste A.A. Podatnika nawet do zbierania grzybów, pomimo że jest to las - grzyby jadalne nie chcą tam rosnąć. Nie podejmował Pan próby znalezienia nabywcy Nieruchomości, np. poprzez działania marketingowe typu ogłoszenia w prasie, w Internecie, inne działania. Nieruchomości nie zostały odpłatnie udostępnione innemu podmiotowi.

Pytania

1. Czy uzyskanie dochodu z planowanego zbycia całości lub części Nieruchomości będzie rodzić zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy działki będące przedmiotem sprzedaży nie będą wcześniej przedmiotem scalenia lub podziału ?

2. Czy uzyskanie dochodu z planowanego zbycia całości lub części Nieruchomości będzie rodzić zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy działki będące przedmiotem sprzedaży będą wcześniej przedmiotem scalenia lub podziału ?

3. Czy planowana transakcja zbycia całości lub części Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu w zakresie podatku od towarów i usług, gdy działki będące przedmiotem sprzedaży nie będą wcześniej przedmiotem scalenia lub podziału ?

4. Czy planowana transakcja zbycia całości lub części Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu w zakresie podatku od towarów i usług, gdy działki będące przedmiotem sprzedaży będą wcześniej przedmiotem scalenia lub podziału ?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone Nr 1 i 2. W zakresie pytań oznaczonych Nr 3-4 dotyczących ustawy o podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie dochodu z planowanego zbycia całości lub części Nieruchomości nie będzie rodzić zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dochód ten będzie wyłączony z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) PDOF.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 PDOF: „Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3) PDOF źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8) PDOF źródłem przychodów jest również odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Zgodnie zaś z art. 10 ust. 2 PDOF zasad określonych w ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1) na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;

2) w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

3) składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat;

4) składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.

Art. 10 ust. 1 pkt 8) PDOF formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8) PDOF, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym (tak m.in.: Interpretacja indywidualna z dnia 27 września 2023 r., 0113-KDIPT2-2.4011.517.2023.2.AKR; Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r„ 0113-KDIPT2-2.4011.308.2024.4.SR).

W niniejszej sprawie dochód z planowanej sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, gdyż w niniejszej sprawie spełnione zostały przesłanki zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8) PDOF. Po pierwsze, sprzedaż ta będzie miała charakter odpłatny. Po drugie, sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości przez Wnioskodawcę (nabycie nastąpiło w 2011 roku, a zbycia nastąpi nie wcześniej niż w 2024 roku). Po trzecie, odpłatne zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawca obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej (działalność zawieszona), zaś przedmiotowe nieruchomości nigdy nie były wprowadzone do majątku działalności gospodarczej, ani nigdy nie były przez niego wykorzystywane w działalności gospodarczej, ani związane z działalnością gospodarczą. Nie zmienia tego okoliczność, że Wnioskodawca pierwotnie nabył przedmiotowe nieruchomości jako przedsiębiorca, gdyż po tym nabyciu nieruchomości nie zostały wprowadzone do majątku przedsiębiorstwa. Ponadto, umowa nabycia została w tym zakresie zmieniona, gdyż w dniu 17.12.2012 r. Wnioskodawca zawarł ze Zbywcą w formie aktu notarialnego aneks do umowy sprzedaży Nieruchomości, w którym wykreślono postanowienie umowy wskazujące, że Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży Nieruchomości oraz związaną z nią umowę pożyczki w ramach działalności gospodarczej. Co więcej, Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami czy tez pośrednictwie w takim obrocie. Po czwarte, w niniejszej sprawie nie zaistniała żadna z sytuacji określonych w art. 10 ust. 2 PDOF, która mogłaby wyłączyć zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8) PDOF. Po piąte, sprzedaż nieruchomości ma charakter incydentalny, gdyż Wnioskodawca nie sprzedawał wcześniej żadnych nieruchomości uprzednio nabytych.

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2021 r.. II FSK 2698/18, Legalis, zgodnie z którym: Skoro więc Skarżąca nabyła przedmiotową nieruchomość do majątku osobistego nie zaś w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to wówczas odpłatne zbycie tej nieruchomości, tj. niezabudowanej działki gruntu - nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaważyć bowiem należy, że nieruchomość ta nigdy nie była (i nie jest) wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Skarżącą działalności gospodarczej w zakresie przygotowywania posiłków domowych, nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie była nabyta w celu jej odsprzedaży."
• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2008 r., II FSK 1665/06, Legalis, zgodnie z którym: Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c PDoFizU, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości), a także prawa użytkowania wieczystego, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Obrót nieruchomościami, jak to niezbicie wykazano, nie mieścił się w przedmiocie działalności firmy należącej do skarżącej. Powyższa sprzedaż była zdarzeniem incydentalnym, niepowtarzającym się systematycznie, w sposób zorganizowany co uzasadnia twierdzenie, że sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 PDoFizU, lecz sprzedaży, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c PDoFizU."
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 października 2015 r., I SA/Kr 849/15, Legalis: Zbycie składników majątku w wykonywaniu działalności gospodarczej następuje wówczas, gdy podatnik prowadzi działalność polegającą na obrocie nieruchomościami lub prawami określonymi w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), gdy sprzedaż dokonywana jest z pewną regularnością, powtarzalnością, w sposób profesjonalny, a w odniesieniu do tych rzeczy i praw można użyć określenia towary handlowe, co jak wykazano powyżej, miało miejsce w realiach przedmiotowej sprawy. Nie stanowi zatem sprzedaży wykonywanej w ramach działalności gospodarczej jednostkowe zbycie nieruchomości, nabytej w innym celu, aniżeli obrót nią jako towarem handlowym. Tak więc w zależności od tego, czy zbywane prawa majątkowe oraz składniki majątku pozostają związane z działalnością gospodarczą, czy też nie, przychód z ich sprzedaży jest odpowiednio kwalifikowany albo do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy albo do źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.”
• Interpretacja indywidualna z dnia 1 maja 2016 r., IPPB1/4511-328/16-3/KS1, w której stwierdzono, że sprzedaż przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą działki gruntu, która nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej oraz nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) PDOF.
• Interpretacja indywidualna z dnia 30 marca 2023 r., 0113-KDIPT2-4011.58.2023.2.AP w której stwierdzono, że sprzedaż przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą działki gruntu, która nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie wprowadzono jej do ewidencji środków trwałych oraz nigdy nie uzyskiwano z tytułu jej użytkowania przychodów z działalności gospodarczej korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) PDOF.
• Interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2015 r., IBPBI/1/415-1444/14/SK w której stwierdzono, ze sprzedaż przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nieruchomości stanowiącej własność przedsiębiorstwa korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) PDOF, jeśli nieruchomość została wycofana z działalności i upłynęło od tego 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3) PDOF).

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie dochodu z planowanego zbycia całości lub części Nieruchomości nie będzie rodzić zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dochód ten będzie wyłączony z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) PDOF, także w przypadku, gdy działki będące przedmiotem sprzedaży będą wcześniej przedmiotem scalenia lub podziału, w tym procesu scalenia działek i następnie podziału na inne działki.

Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność że Wnioskodawca będzie sprzedawać działki powstałe ze scalenia lub podziału działek składających się na Nieruchomość nie ma znaczenia dla zastosowania wyłączenia z art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) PDOF. Działki te bowiem stanowią część Nieruchomości, która została nabyta przez Wnioskodawcę w 2011 roku. Okoliczność, że sprzedawane działki zostały przekształcone wskutek podziału lub scalenia nie zmienia faktu, że Wnioskodawca był ich właścicielem już od 2011 roku, nie zaś dopiero od chwili ich planowanego przekształcenia na skutek podziału lub scalenia. Jeżeli właściciel (współwłaściciel) dokonuje jedynie podziału lub scalenia swoich własnych nieruchomości, to nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). W konsekwencji organy podatkowe stoją na stanowisku, że sam podział/scalenie nieruchomości (działki) nie stanowi daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, gdyż w wyniku podziału podatnik nie nabywa bowiem żadnych nowych nieruchomości ponad to, czego był już właścicielem (tak m.in. interpretacja indywidualna z dnia 24.06.2014 r., IBPBII/2/415-323/14/MW; interpretacja indywidualna z dnia 19.01.2015 r., IPPB4/415-795/14-6/AM; interpretacja indywidualna z dnia 28.06.2023 r., 0115- KDIT1.4011.245.2023.2.AS). Z interpretacji powyższych wynika wprost, że fizyczny podział/scalenie własnych działek nie stanowi ich nabycia w rozumieniu art.10 ust. 1 pkt 8) UPDOF. Jak stwierdzono w interpretacji indywidualnej z dnia 28.06.2023 r., 0115-KDIT1.4011.245.2023.2.AS: "W sytuacji gdy właściciel kilku działek dokonuje ich scalenia, a następnie nowego podziału geodezyjnego me mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o działki, których ta osoba jest już właścicielem. Wtedy można mówić o podziale, który nie wpłynął na formę prawną władania przez właściciela tymi nieruchomościami (działkami)."

Oznacza to, że w niniejszej sprawie, nawet gdyby Wnioskodawca dokonał zbycia działek w tym samym roku, w którym te działki powstały wskutek scalenia lub podziału, znaczenie dla zastosowania wyłączenia podatkowego z art. 10 ust. 1 pkt 8) PDOF miałaby wyłącznie data pierwotnego nabycia nieruchomości, tj. rok 2011. Dotyczy to również procesu scalenia działek i następnie podziału na inne działki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy:

Dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

• po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
• po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,
• po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przekracza zwykły zarząd majątkiem prywatnym czego przejawem jest np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, uzbrojenie terenu, poniesienie nakładów na nieruchomość, itp.

W celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości, o której mowa we wniosku.

W przedmiotowej sprawie działając jako przedsiębiorca nabył Pan od podmiotu trzeciego własność i współwłasność kilkunastu nieruchomości gruntowych niezabudowanych na podstawie umowy przeniesienia własności zawartej w formie aktu notarialnego. Udzielił Pan bowiem C. pożyczki w kwocie 1.000.000 zł w celu udzielenia przez C. pożyczki dla B. Pożyczka nie została spłacona w maksymalnym terminie spłaty. W celu rozliczenia niespłaconej należności głównej pożyczki (1.000.000 zł) został zawarty akt notarialny. W ramach wskazanego aktu notarialnego C. oświadczył, że celem zwolnienia spółki C. Sp. z o.o. z opisanych zobowiązań wynikających z umowy pożyczki zawartej dnia 2 października 2009 roku przenosi na Pana rzecz własność opisanych w § 1 ust. 1 i 3 działek gruntu nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 oraz udziały wynoszące 12/24 części we własności nieruchomości obejmujących opisane w § 1 ust. 2 działki gruntu nr 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 i 20, zaś Pan oświadczył, że na powyższe przeniesienie wyraża zgodę oraz nie zachowuje jakichkolwiek roszczeń wobec spółki C. Sp. z o.o. z tytułu wymienionych wyżej zobowiązań. W powyżej opisany sposób uzgodniono spłatę - całkowite rozliczenie zobowiązań - z tytułu pożyczki z dnia 2 października 2009 roku.

Podstawowym przedmiotem wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej było PKD 64.92.Z „Pozostałe formy udzielania kredytów”. Sama działalność natomiast nie została zlikwidowana, a zawieszona. W CEIDG ma Pan również zarejestrowaną działalność objętą PKD 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz PKD 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia Zbywcy ze zobowiązań wobec Pana z tytułu pożyczki udzielonej 2 października 2009 r. nie nastąpiło do majątku osobistego, a było dokonane w ramach działalności gospodarczej – w wyniku przejęcia nieruchomości nastąpiło rozliczenie zobowiązań pożyczkobiorcy w związku z pożyczką udzieloną przez Pana jak osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Tym samym nie można uznać, że późniejsze złożenie przez Pana oświadczenia, że nieruchomości nigdy nie były wprowadzone w majątek działalności gospodarczej oraz zawarty po upływie roku aneks, w którym wykreślono postanowienia umowy wskazujące, że zawarł Pan umowę sprzedaży oraz związaną z nią umowę pożyczki w ramach działalności gospodarczej – nie świadczy o tym, że nieruchomości zostały nabyte przez Pana do majątku osobistego, niemającego związku z działalnością gospodarczą. Faktem jest, że pożyczki udzielił Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i okoliczności tej nie można zmienić w drodze aneksu, gdyż czynność ta miała już miejsce, a pożyczka nie została spłacona w maksymalnym terminie spłaty i w celu rozliczenia został zawarty akt notarialny, w którym Strony uzgodniły spłatę – całkowite rozliczenie zobowiązań z tytułu udzielonej pożyczki.

Zatem nie cele osobiste, a cele gospodarcze leżały u podstaw Pana działania. Chwila nabycia Nieruchomości świadczyła o zamiarze wykorzystywania ich do działalności gospodarczej o charakterze tej transakcji jako związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spłata w formie rzeczowej udzielonej pożyczki nie może być, pomimo składanych przez Pana oświadczeń uznana za majątek niezwiązany z działalnością gospodarczą, gdyż nieruchomości nabyte przez Pana stanowią rozliczenie pożyczki udzielonej w ramach działalności gospodarczej, a więc pomimo zawieszenia tej działalności stanowią majątek firmy, nie natomiast jak Pan podnosi – Pana majątek osobisty.

Wobec powyższego nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia Zbywcy ze zobowiązań wobec Pana z tytułu udzielonej pożyczki wskazuje, że sprzedaż Nieruchomości nastąpi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zarówno, gdy działki będące przedmiotem sprzedaży nie będą wcześniej przedmiotem scalenia lub podziału, jak również gdy będą wcześniej przedmiotem scalenia lub podziału.

Na gruncie badanej sprawy nie znajdzie zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychód ze sprzedaży Nieruchomości należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy i opodatkować zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła (wybrana formą opodatkowania).

Pana stanowisko jest zatem nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Powołane interpretacje oraz wyroki sądów, nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych oraz sądów nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).