Wyrok NSA z dnia 20 marca 2024 r., sygn. II OSK 1613/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) sędzia del. WSA Anna Szymańska Protokolant sekretarz sądowy Marta Berska po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 1469/20 w sprawie ze skargi T.K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 12 czerwca 2020 r. nr DOA.7110.331.2019.MMS w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 8 grudnia 2020 r., VII SA/Wa 1469/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Warszawie oddalił skargę T.K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (GINB) z 12 czerwca 2020 r., znak DOA.7110.331.2019.MMS, w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

2.1. Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, GINB w/w decyzją, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (K.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania T.K., od decyzji Wojewody Mazowieckiego z 26 czerwca 2019 r., nr 554/OPON/2019, utrzymał tę decyzję w mocy. W wyroku wskazano, że ww. decyzją Wojewoda Mazowiecki odmówił stwierdzenia – na wniosek T.K. – nieważności decyzji Starosty Piaseczyńskiego z 21 października 2015 r., nr 1326/2015, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej G. sp. z o.o. (inwestor) pozwolenia na budowę budynku usługowego i instalacji gazowej oraz urządzeń budowlanych i rozbiórki istniejącego budynku usługowego na działkach nr ewid. [...] oraz [...], obr. [...] w K. (zmienionej decyzją Starosty Piaseczyńskiego z 18 października 2016 r., nr 1809/2016, znak: ARB.6740.510.2015.MP). W wyroku przywołano zasadnicze motywy decyzji GINB. Według organu centralnego analiza dokumentacji projektowej zatwierdzonej decyzją Starosty z 21 października 2015 r. nie wykazała, aby w przedmiotowej sprawie doszło do rażącego naruszenia wymogów zawartych w uchwale Rady Miejskiej [...] z [...] czerwca 2011 r, nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego centrum miasta [...] - etap I (MPZP). Podano, że działki inwestycyjne o nr ew. [...] i [...] położone są na obszarze oznaczonym w miejscowym planie symbolem [...], tj. na terenie zabudowy usługowej. Przytaczając treść § 27 ust. 1 oraz § 39 ust. 2 pkt 1 i 6 MPZP organ centralny stwierdził, że budynek projektowany był jako obiekt usługowy. Wymagana liczba miejsc postojowych dla 195,12 m² powierzchni użytkowej przeznaczonej na usługi komercyjne to 6 miejsc postojowych, zaś wymagana liczba miejsc postojowych dla 447,07 m² powierzchni użytkowej dla usług o charakterze świadczeń usług fizycznych i prawnych na rzecz innych osób, to 5 miejsc postojowych. Łącznie wymagana liczba miejsc postojowych wynosi 11, zaprojektowano zaś ich 17, w tym jedno dla osób niepełnosprawnych, wzdłuż ulicy B. w [...], zgodnie z pismem z 2 września 2015 r., nr DG.7021.118A. 2015.JZ Urzędu Miasta i Gminy [...].