Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 maja 2024 r., sygn. I SA/Gd 61/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 maja 2024 r. sprawy ze skargi V.-S. W. D. Sp. komandytowa z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 10 listopada 2023 r. nr 2201-IOV-3.623.9.2023/02/12 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w zakresie podatku od towarów i usług za maj 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z dnia 10 listopada 2023 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej jako "Dyrektor IAS"), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 220 § 2, art. 221 § 1 oraz art. 240 § 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej "O.p."), po rozpatrzeniu odwołania V. Sp. k. z siedzibą w B. (dalej jako "Skarżąca") od decyzji Dyrektora IAS z dnia 20 września 2023 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora IAS z dnia 30 stycznia 2018 r. w sprawie podatku od towarów i usług za maj 2016 r. w związku z brakiem istnienia przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 11 O.p., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

2. Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy:

2.1. Decyzją z dnia 13 lipca 2017 r. Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Szczecinie (dalej "Naczelnik UCS") określił Skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za maj 2016 r. w kwocie 495.680 zł. Organ I instancji wskazał, że przeprowadzone postępowanie ujawniło nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług polegające na: 1) zawyżeniu wartości wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez rozliczenie faktur VAT wystawionych na rzecz A. tytułem dostaw mebli; 2) zawyżeniu wartości nabycia oraz podatku naliczonego, poprzez rozliczenie faktur VAT wystawionych przez G. tytułem dostaw mebli oraz G1 Sp. z o. o. w przedmiocie usług transportowych. W ocenie organu I instancji, faktury wystawione przez G. nie potwierdzały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, co wyczerpuje przesłanki art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT. Również faktury wystawione przez Skarżącą mające dokumentować transakcje zbycia na rzecz A. tych samych towarów nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń. Ponadto organ I instancji uznał, że faktury dokumentujące powiązane z tymi transakcjami usługi transportowe nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.