Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.211.2024.3.EC

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia udziałów w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość nabytych w drodze zamiany od miasta w ramach rewitalizacji odpowiednio do udziałów nabytych w spadku po ojcu i udziałów nabytych w spadku po mamie oraz nabytych w drodze zniesienia współwłasności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia udziałów w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość:

-nabytych w drodze zamiany od miasta w ramach rewitalizacji odpowiednio do udziałów nabytych w spadku po ojcu i udziałów nabytych w spadku po mamie - jest prawidłowe,

-nabytych w drodze zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty nabycia lokalu mieszkalnego i opodatkowania jego sprzedaży. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 21 kwietnia 2024 r. (data złożenia 21 kwietnia 2024 r.) oraz pismem z 26 kwietnia 2024 r. (data złożenia 26 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2013 r. po nagłej śmierci matki i braku możliwości przepisania mieszkania na Wnioskodawcę, w drodze dziedziczenia spadku Wnioskodawca (R. D.)  oraz Jego brat (B. D.) zostali współwłaścicielami mieszkania.

Dnia 24 października 2014 r. zmarł brat Wnioskodawcy. W dniu 6 października 2015 r.  po śmierci brata Wnioskodawcy, jego część odziedziczyła jego żona oraz syn.

W dniu 29 czerwca 2017 r. został sporządzony akt notarialny, który zawiera „Umowa częściowych nieodpłatnych działów spadków”, w której żona i syn zmarłego brata znieśli współwłasność swoich części spadku na Wnioskodawcę, bez jakichkolwiek spłat i dopłat między zainteresowanymi.

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy (także nieruchomości) może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (jest to tzw. współwłasność). A na podstawie  art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. W dniu 9 listopada 2020 r. Wnioskodawca sprzedał mieszkanie. Wnioskodawca uzyskał informację od notariusza, że musi zapłacić 19% podatku od części mieszkania po bracie, z uwagi na brak okresu 5 lat po zniesieniu współwłasności. Wnioskodawca wypisał PIT-39, gdzie rozliczył kwotę za część nieruchomości, ze wskazaniem przeznaczenia tej kwoty na cele remontowe. Wnioskodawca nie wykorzystał całej kwoty  na cele remontowe i w tym roku musi uiścić podatek.

Będąc w tej sprawie u radcy prawnego, Wnioskodawca uzyskał informację, że interpretacja „nabycia” została przedstawiona w m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego  z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym NSA stwierdził, że aby ustalić jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Zdaniem NSA, przez pojęcie „nabycie” użyte  w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozmieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Natomiast zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że Jego mama zmarła w dniu  1 kwietnia 2013 r. Lokal przy ul. …. (m. ….) w ………., mama Wnioskodawcy (wraz  z Wnioskodawcą i Jego bratem) nabyła w dniu 27 grudnia 2010 r. Forma prawna tego lokalu to lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość.

Wnioskodawca przedstawia sytuację od początku.

Mama Wnioskodawcy i Jego tata (czyli jej współmałżonek) posiadali własnościowe mieszkanie w kamienicy. W dniu 20 marca 1995 r. tata Wnioskodawcy zmarł. Po śmierci ojca w drodze dziedziczenia, mama Wnioskodawcy stała się właścicielem mieszkania w 4/6 części, Wnioskodawca 1/6 części i Jego brat 1/6 części. Z uwagi na rewitalizację, współwłaściciele musieli oddać miastu ich mieszkanie, a w zamian za nie dostali dwa mieszkania w blokach,  w tym jedno, którego dotyczy obecna sprawa - czyli mieszczące się w …. przy ul. …. Automatycznie otrzymując własnościowe mieszkania od miasta współwłaściciele mieli w nich takie same udziały (mama 4/6, Wnioskodawca 1/6, brat 1/6).

W skład masy spadkowej po mamie wchodziły dwa mieszkania w … - w udziałach 4/6 oraz cała działka w ……... Po bracie Wnioskodawca nic nie odziedziczył, ponieważ jego części odziedziczyła jego żona oraz syn.

Po mamie Wnioskodawca odziedziczył 2/6 lokalu mieszkalnego w ……. przy ul. ……, 2/6 lokalu mieszkalnego w …….. przy ul. … (m. …..),  1/2 działki mieszczącej się w …(gmina …….).

Po mamie brat odziedziczył 2/6 lokalu mieszkalnego w .. przy ul. …., 2/6 lokalu mieszkalnego w … przy ul. ….. (m. …), 1/2 działki mieszczącej się w …(gmina ).

Po bracie odziedziczyła jego żona (B. D.) 3/12 lokalu mieszkalnego  w …. przy ul. …., 3/12 lokalu mieszkalnego w … przy ul. … (m. ….), 3/12 działki mieszczącej się w (gmina)

Po bracie odziedziczył jego syn (M. D.) 3/12 lokalu mieszkalnego  w ….. przy ul. ….., 3/12 lokalu mieszkalnego w …. przy ul. ……. (m. …), 3/12 działki mieszczącej się w ……. (gmina …..).

Po bracie odziedziczyła jego żona (B. D.) 3/12 domu mieszczącego się w ….. przy ul. ………. Po bracie odziedziczył jego syn (M. D.) 3/12 domu mieszczącego się w . przy ul. ……..

Nie było działu spadku, spadkobiercy odziedziczyli w drodze postanowienia Sądu Rejonowego dla ………. w …i ……….. - wszystko na pół z bratem Wnioskodawcy. Nie było żadnych spłat i dopłat. Wskutek zniesienia w 2017 r. współwłasności lokalu Wnioskodawca nie uzyskał większego przysporzenia majątkowego niż wartość rynkowa Jego udziałów przed zniesieniem współwłasności.

Odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca sprzedał lokal jako osoba fizyczna. Przychód, który uzyskał Wnioskodawca ze sprzedaży mieszkania, wydatkował w okresie nie później niż trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na cele remontowe. Wnioskodawca nie wydał całej kwoty.

Wydał łącznie 39 749 zł. Wnioskodawca jest współwłaścicielem lokalu mieszkalnego.

W lokalu realizuje własne cele mieszkaniowe. Wydatki, które zostały przez Wnioskodawcę poniesione na remont nieruchomości to zakupienie materiałów budowlanych, remontowych, sprzętu oraz wyposażenia. Na wszystkie wydatki Wnioskodawca posiada faktury imienne. Wnioskodawca wykonał remont kuchni, łazienki i pokoju. Zakupił między innymi płytki, panele, gniazdka, meble kuchenne, farby, lodówkę, materiały budowlane. Wnioskodawca posiada rachunki oraz faktury wystawione na Jego nazwisko na zakup materiałów oraz sprzętów. Wnioskodawca jest osobą na rencie chorobowej i nie stać Go na zatrudnienie firmy remontowej, dlatego wszystkie prace wykonuje powoli samodzielnie.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku w celu bardziej przejrzystego porozumienia się, Wnioskodawca chciałby nadmienić, że Jego prośba o interpretację indywidualną nie wynika z prośby  o interpretację wydatków Wnioskodawcy na cele remontowe (czy są one zgodne z ustawą), ponieważ jest On zapoznany z art. 21 ustawy o podatku dochodowym oraz  z interpretacją ogólną Nr DD2.8202.4.2020 Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 13 października 2021 r. w sprawie stosowania zwolnienia określonego  w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku  z kwalifikacją niektórych wydatków poniesionych na remont i wykończenie nieruchomości jako wydatków stanowiących realizację celu mieszkaniowego.

Prośba Wnioskodawcy dotyczy interpretacji czy w ogóle powinien ten podatek zapłacić.  Ani brat Wnioskodawcy, ani Jego bratowa z bratankiem, nigdy nie ponosili żadnych kosztów związanych z mieszkaniem. Wnioskodawca zapoznał się z interpretacją indywidualną  z dnia 26 stycznia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDSL1-2.4011.502.2023.2.AP i wydaje Mu się, że Jego sytuacja jest podobna.

Wnioskodawca nadmienia, że wartość nieruchomości przy ul. … nie została ustalona przez rzeczoznawcę. Wnioskodawca był właścicielem połowy mieszkania, a bratowa z bratankiem byli współwłaścicielami drugiej połowy mieszkania. Z uwagi na brak jakichkolwiek spłat lub dopłat pomiędzy współwłaścicielami, wartość mieszkania nie miała dla nich znaczenia. W chwili zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego przy ul. …….., lokal mieszkalny przy ul. ………. już był sprzedany, więc jego nie dotyczyło zniesienie współwłasności. Podczas zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego przy ul. …..również miała być zniesiona współwłasność na rzecz Wnioskodawcy działki mieszczącej się  w ... Niestety to nie nastąpiło z uwagi na to, że z winy gminy toczy się postępowanie w sądzie dotyczące kilku sąsiadujących działek i ich gruntów. W akcie notarialnym zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego przy ul. ……… jest odnotowany punkt przez notariusza, który mówi o tym, że po zakończeniu spraw sądowych natychmiast nastąpi zniesienie współwłasności działki. W wyniku zniesienia współwłasności bez spłat  i dopłat Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem lokalu mieszkalnego przy ul. ……..

Sprzęty, które zakupił Wnioskodawca to lodówka wolnostojąca i okap w zabudowie. Meble kuchenne są zakupione w Ikei i stworzone są pod indywidualny projekt kuchni Wnioskodawcy.

Pytania

1.Od kiedy jest liczony okres bycia przez Wnioskodawcę właścicielem tego mieszkania?

2.Czy Wnioskodawca jest zmuszony do zapłaty podatku od sprzedaży mieszkania?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że nie powinien płacić podatku od sprzedaży mieszkania i że okres pięciu lat powinien być liczony od nabycia spadku po Jego mamie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w takiej sytuacji w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Z opisu sprawy wynika, że Pana rodzice posiadali własnościowe mieszkanie w kamienicy. W dniu 20 marca 1995 r. Pana tata zmarł. Po śmierci ojca w drodze dziedziczenia, Pana mama stała się właścicielem mieszkania w 4/6 części, Pan w 1/6 części i Pana brat w 1/6 części. Z uwagi na rewitalizację, współwłaściciele musieli oddać miastu ich mieszkanie, a w zamian za nie 27 grudnia 2010 r. dostali dwa mieszkania, w których mieli takie same udziały (mama 4/6, Pan 1/6, brat 1/6), w tym jedno będące przedmiotem wniosku przy ul. …. oraz drugie przy ul. ….. Pana mama zmarła 1 kwietnia 2013 r. W skład masy spadkowej po mamie wchodziły dwa mieszkania w …. - w udziałach 4/6 oraz cała działka w …….. Po mamie odziedziczył Pan udział 2/6 w lokalu mieszkalnym przy ul. …….., udział 2/6 w lokalu mieszkalnym przy ul. ………. oraz udział 1/2 w działce. Dnia 24 października 2014 r. zmarł Pana brat. W dniu 6 października 2015 r. po śmierci Pana brata, jego część odziedziczyła jego żona oraz syn. W dniu 29 czerwca 2017 r. został sporządzony akt notarialny, na podstawie którego żona i syn zmarłego brata znieśli współwłasność swoich części spadku na Pana, bez jakichkolwiek spłat i dopłat między zainteresowanymi. W dniu 9 listopada 2020 r. sprzedał Pan przedmiotowe mieszkanie przy ul. ….. Odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, powziął Pan wątpliwość, czy sprzedaż w 2020 r. przypadających Panu udziałów w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (spowoduje powstanie obowiązku podatkowego).

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że kwestie związane z dziedziczeniem regulują przepisy ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Natomiast zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował.

Skoro – jak wynika z treści wniosku – Pan i Pana mama nabyliście udziały w spadku po zmarłym w 1995 r. ojcu i odpowiednio mężu, w ramach których w 2010 r. dokonaliście zamiany lokali mieszkalnych z miastem w ramach rewitalizacji nabywając udziały w lokalu mieszkalnym odpowiednio do udziałów nabytych w spadku po ojcu, to jako moment nabycia tych udziałów w lokalu mieszkalnym należy przyjąć datę dokonania zamiany. Zatem sprzedaż przez Pana udziałów w lokalu mieszkalnym w części odpowiadającej udziałom nabytym w drodze zamiany lokali odpowiednio do Pana udziału w spadku po ojcu i udziałów nabytych w spadku po matce, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-cio letniego terminu  licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W odniesieniu do udziałów w sprzedanym lokalu mieszkalnym nabytych przez Pana w drodze spadku po matce (spadkodawcy), przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tych udziałów przez spadkodawcę.

W świetle powyższego, nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej, sprzedaż w 2020 r. udziałów w lokalu mieszkalnym w wielkości nabytej przez Pana przed zniesieniem współwłasności w 2017 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. W konsekwencji, dochód ze sprzedaży ww. udziałów w lokalu mieszkalnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Oceniając natomiast skutki podatkowe sprzedaży udziałów w lokalu mieszkalnym będących przedmiotem zniesienia współwłasności w 2017 r. wskazać należy, że stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 przywołanej ustawy:

Art. 210 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów w składnikach majątkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

-podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

-wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości.

Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności.

Nabycie w wyniku zniesienia współwłasności części majątku, który należał do innych współwłaścicieli, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny:

Art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego brzmi:

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Stosownie do obowiązujących przepisów dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między spadkobiercami, tj. osobami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Zatem, w dziale spadku nie uczestniczą osoby, które nie są spadkobiercami. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności.

Wskazał Pan w opisie sprawy, że był Pan właścicielem połowy mieszkania w związku z nabyciem praw do spadku po ojcu i matce, a bratowa z bratankiem byli współwłaścicielami drugiej połowy mieszkania jako spadkobiercy po bracie, który także nabywał spadek po ojcu i matce.  W dniu 6 października 2015 r. po śmierci Pana brata, jego część odziedziczyła jego żona oraz syn; Pan nie nabył praw do spadku po bracie. W dniu 29 czerwca 2017 r. został sporządzony akt notarialny, na mocy którego żona i syn zmarłego brata znieśli współwłasność swoich części spadku na Pana, bez jakichkolwiek spłat i dopłat między zainteresowanymi. Z uwagi na brak jakichkolwiek spłat lub dopłat pomiędzy współwłaścicielami, wartość mieszkania nie miała dla zainteresowanych znaczenia. Wskazał Pan również, że wskutek zniesienia współwłasności lokalu w 2017 r. nie uzyskał Pan większego przysporzenia majątkowego niż wartość rynkowa Pana udziałów przed zniesieniem współwłasności.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy, wskazać należy, że w wyniku przeprowadzonego zniesienia współwłasności wystąpiło u Pana przysporzenie majątku ponad udział jaki przysługiwał Panu przed zniesieniem współwłasności, gdyż nabył Pan całą nieruchomość (lokal mieszkalny) na wyłączną własność. Zatem uzyskał Pan przysporzenie majątku ponad udział przysługujący Panu przed zniesieniem współwłasności i w tej części mamy do czynienia z nabyciem, gdyż z dniem 29 czerwca 2017 r. doszło do zwiększenia stanu Pana majątku osobistego.

Oznacza to, że dla udziałów w lokalu mieszkalnym nabytych w wyniku przeprowadzonego zniesienia współwłasności, których wartość stanowi nadwyżkę ponad wartość przysługujących pierwotnie udziałów przed dokonaniem zniesienia współwłasności, dniem nabycia będzie dzień, w którym czynność ta nastąpiła, czyli 29 czerwca 2017 r.

Zatem sprzedaż w 2020 r. przypadających Panu udziałów w nieruchomości w części dotyczącej przysporzenia ponad wartość udziałów sprzed zniesienia współwłasności –stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, Pana stanowisko, że nie powinien Pan płacić podatku od sprzedaży mieszkania i że pięcioletni okres, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od nabycia spadku po Pana mamie, jest w części nieprawidłowe.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Z kolei zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Nadmienić należy, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub wymienionych praw majątkowych do nich, uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, zostały enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:

Reasumując, sprzedaż w 2020 r. udziałów w lokalu mieszkalnym, nabytych w wyniku przeprowadzonego zniesienia współwłasności w 2017 r. – w części dotyczącej przysporzenia ponad wartość udziałów przysługujących Panu przed zniesieniem współwłasności – stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Stosownie do art. 30e ust. 7 ww. ustawy, dochód z odpłatnego zbycia ww. udziałów w lokalu mieszkalnym w części uzyskanego przychodu ze sprzedaży niewydatkowanego na własne cele mieszkaniowe (lub w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy), podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań i zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2024 r. Natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających  z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna nie odnosi się do możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w związku z wydatkowaniem przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziałów w lokalu mieszkalnym nabytych w drodze zniesienia współwłasności (podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym) na remont i wykończenie lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawca realizuje własne cele mieszkaniowe.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto odnosząc się do powołanej przez Pana interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ……….., ul. .. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).