Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 marca 2024 r., sygn. III SA/Kr 1615/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Makuch Sędziowie: WSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) Asesor WSA Marta Kisielowska Protokolant: specjalista Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2024 r. sprawy ze skargi S. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 8 sierpnia 2023 r. nr BP.501.864.2022.0993.ML6.442164 w przedmiocie kary pieniężnej skargę oddala.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia 8 sierpnia 2023 r., nr BP.501.864.2022.0993.ML6.442164, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 775), art. 4 pkt 22 lit. b i h, art. 87 ust. 1, art. 92a ust. 2 i art. 92c ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2201 ze zm.), lp. 1.7. i lp. 15.3 załącznika nr 4 do u.t.d., art. 2 ust. 2 lit. a, art. 3 ust. 1 i 2, art. 22 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/1985 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz. U. UE L 2014 Nr 60 s. 1 ze zm.), art. 2 ust. 1 lit. b rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego z zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 2006 Nr 102 s. 1) oraz art. 1 i art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1054 z dnia 15 lipca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 w odniesieniu do minimalnych wymogów dotyczących maksymalnego dziennego i tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu, minimalnych przerw oraz dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 165/2014 w odniesieniu do określania położenia za pomocą tachografów, po rozpatrzeniu odwołania S. B. od decyzji Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 4 kwietnia 2022 r., nr WITD.DI.0152.Z.VI0237/4/22, o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 2500 zł (dwa tysiące pięćset złotych) – utrzymał zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji w całości w mocy.