Wartość zabytkowa pomimo utraty substancji - Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. II OSK 1241/21

Utrata oryginalnej substancji budowlanej nie przesądza automatycznie o braku wartości zabytkowych obiektu; dla kwalifikacji jako zabytek decydujące znaczenie mają zachowane walory historyczne, artystyczne i naukowe, które uzasadniają objęcie obiektu ochroną konserwatorską, nawet jeżeli obiekt uległ częściowym przekształceniom.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1118/20 w sprawie ze skargi M. B. i W. B. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] kwietnia 2020 r. znak [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W. B. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 stycznia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1118/20 oddalił skargę M. B. i W. B. (dalej skarżący) na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] kwietnia 2020 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej MWKZ) z [...] września 2019 r. nr [...] wpisującą do rejestru zabytków nieruchomych willę [...] przy ul. [...] w J. wraz z pozostałościami historycznej posesji.