Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 lutego 2024 r., sygn. III SA/Gd 576/23
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Sudoł Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 8 lutego 2024 r. sprawy ze skargi T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej z siedzibą w G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 27 czerwca 2023 r. nr BP.501.2442.2022.2250.BD2.426971 w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia 27 czerwca 2023 r., Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "GITD", organ odwoławczy), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 775; dalej: "k.p.a."), utrzymał w mocy decyzję Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: "WITD", organ pierwszej instancji) z dnia 19 października 2022 r. którą nałożono na T. Sp. z o.o. Sp. komandytową z siedzibą w G. (dalej: "skarżąca") karę pieniężną za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, a także umorzono postępowanie administracyjne wszczęte w sprawie naruszeń, opisanych szczegółowo w treści decyzji. Jako podstawę materialnoprawną wskazano art. 4 pkt 22, art. 92a ust. 1, art. 92b ust. 1 i art. 92c ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2201, dalej: "u.t.d."), 1p. 5.2.1, 1p. 5.2.2, 1p. 5.2.3, 1p. 5.5.3, 1p. 5.7.1, 1p. 5.7.2, 1p. 5.7.3, 1p. 5.11.1, 1p. 5.1.11.2, 1p. 5.11.3 i 1p. 10.2.4 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, art. 4, art. 6, art. 7, art. 8, art. 12 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85, zwanego dalej rozporządzenie 561/2006 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006), art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1054 z dnia 15 lipca 2020r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 w odniesieniu do minimalnych wymogów dotyczących maksymalnego dziennego tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu, minimalnych przerw oraz dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 165/2014 w odniesieniu do określania położenia za pomocą tachografów (Dz. Urz. UE L Nr 249, str. 1), art. 2 pkt 35a, art. 61 ust. 15, art. 64 ust. 1, 2, art. 66 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 988 ze zm., dalej: "p.r.d.), § 6a rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 listopada 2019 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego (Dz. U. 2019 poz. 2141).