Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 maja 2024 r., sygn. VI SA/Wa 556/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pawłowska Sędziowie Sędzia WSA Urszula Wilk Sędzia WSA Tomasz Sałek (spr.) Protokolant st. ref. Magdalena Antys po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2024 r. sprawy ze skargi L. P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 8 grudnia 2023 r. nr BP.702.894.2023.E.1973.BKOE.8064 w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej też jako "organ" lub "GITD") pismem z dnia 29 listopada 2022 roku, na podstawie art. 61 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2024 roku, poz. 572 ze zm., dalej w skrócie także jako "k.p.a."), zawiadomił L. P. (dalej też jako "skarżący" lub "strona") o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie naruszenia obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej podczas przejazdu, który miał miejsce w dniu 21 marca 2022 r. o godzinie 829, pojazdem samochodowym (ciągnik samochodowy) o numerze rejestracyjnym [...], odcinkiem drogi krajowej nr S12 węzeł K.- węzeł P. Powyższe zawiadomienie doręczone zostało skarżącemu w dniu 5 grudnia 2022 roku.

Skarżący w odpowiedzi wniósł o umorzenie postępowania w całości, odstąpienie od nałożenia kary oraz ustalenie, czy system e-Toll w pierwszej kolejności po zasileniu konta pobiera środki na opłacenie zaległych opłat, a także kiedy została pobrana opłata należna z dnia przejazdu. Skarżący podkreślił bowiem, że opłata została naliczona, jednak jej uiszczenie nastąpiło przy pomocy wpłaty dokonanej na poczet noty obciążeniowej.

Decyzją z dnia 27 stycznia 2023 roku nr BKOE.702.47394.2022.1960.3, Główny Inspektor Transportu Drogowego, działając na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 13k ust. 1 pkt 2 oraz art. 13l ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2024 r. poz. 320 ze zm., dalej jako "u.d.p.") i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 marca 2011 r. w sprawie dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną, oraz wysokości stawek opłaty elektronicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 32) a także art. 50 pkt 1 lit. j, art. 51 ust. 6 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r. poz. 2201 ze zm., dalej też jako "u.t.d."), nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 1 500 złotych za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej podczas przejazdu wykonywanego dnia 21 marca 2022 r. o godzinie 829, pojazdem samochodowym o numerze rejestracyjnym [...], odcinkiem drogi krajowej nr S12 węzeł K.- węzeł P. Organ podkreślił, że pojazd ten został zarejestrowany w Systemie Poboru Opłaty Elektronicznej KAS (SPOE KAS) a jednocześnie w toku postępowania ustalono, iż dopuszczalna masa całkowita (DMC) kontrolowanego pojazdu przekraczała 12 000 kg. Ponadto na dzień odnotowania naruszenia odpowiedzialnym był skarżący, jako właściciel ww. pojazdu samochodowego. Organ podkreślił przy tym, że z poczynionych ustaleń jednoznacznie wynika, iż za kontrolowany przejazd nie została uiszczona opłata elektroniczna, ponieważ na koncie użytkownika w systemie SPOE KAS nie znajdowały się dostępne środki na pokrycie należnej opłaty. Tym samym doszło do naruszenia obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 u.d.p.