Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 marca 2024 r., sygn. I SAB/Wr 394/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Kieres Sędziowie: Asesor WSA Łukasz Cieślak (sprawozdawca) Sędzia WSA Tadeusz Haberka po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2024 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi O. O. A. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje Wojewodę Dolnośląskiego do wydania aktu administracyjnego w sprawie strony skarżącej w terminie 60 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 300 zł (trzysta złotych); V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi, którą wniósł O. O. A. (obywatel N.), jest przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę Dolnośląskiego postępowania w przedmiocie wydania stronie skarżącej zezwolenia na pobyt czasowy.

Strona skarżąca zarzuciła Wojewodzie Dolnośląskiemu naruszenie art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.; dalej: k.p.a.). Zarzucono, że skarżący wniosek złożył w dniu 8 kwietnia 2022 r. oraz dostarczył organowi wszystkie dokumenty niezbędne do wydania zezwolenia, a mimo tego organ nie załatwił sprawy w terminie. Wskazano, że brak wnioskowanego zezwolenia dezorganizuje życie skarżącego.

Wskazując na powyższe zarzuty, strona skarżąca wniosła o: 1) zobowiązanie organu do wydania odpowiedniego aktu w terminie 30 dni od daty doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2) stwierdzenie przewlekłości postępowania z rażącym naruszeniem prawa; 3) przyznanie od organu na rzecz strony skarżącej sumy pieniężnej w wysokości 2000 zł; 4) zasądzenie od organu kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.