Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 lutego 2024 r., sygn. II SA/Łd 21/24

Dnia 12 lutego 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 lutego 2024 roku sprawy ze sprzeciwu D. Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 23 listopada 2023 roku znak: SKO.4150.445.2023 w przedmiocie warunków zabudowy dla inwestycji oddala sprzeciw. ał

Uzasadnienie

Zaskarżoną do tutejszego sądu decyzją z dnia 23 listopada 2023 r. znak SKO.4150.445.2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi uchyliło zaskarżoną decyzję Wójta Gminy Z. o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji i przekazało sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.

Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia 25 maja 2023 r. nr 279/2023 Wójt Gminy Z., po rozpatrzeniu wniosku D. S.A. w K., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowo-handlowego o powierzchni sprzedaży do 400 m², urządzenia reklamowego, do trzech latarni oświetleniowych - słupowych wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną oraz drogową, na działkach nr ew. [...] i [...] w obrębie K., gmina Z. W ocenie organu I instancji planowana inwestycja spełnia wszystkie warunki z art. 61 ust. 1 ustawy, co pozwala na określenie w decyzji wielkości parametrów budynku oraz pozostałych cech planowanej zabudowy i zagospodarowania terenu. Ustalenia te zostały dokonane w oparciu o parametry i cechy zabudowy zlokalizowanej w granicach obszaru analizowanego wyznaczonego zgodnie z art. 61 ust. 5a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła Z.K., reprezentowana przez adwokata R.G., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I Instancji. Zaskarżonej decyzji zarzucono obrazę: 1. § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. poprzez zaniechanie podania maksymalnej szerokości elewacji frontowej i odstępu od granic działki, przez co ściany boczne powstającego budynku mogą nawet pokrywać się z granicami działki, co ograniczy możliwości sąsiadów w korzystaniu z własnych działek, 2. art. 107 § 3 K.p.a. poprzez podanie w uzasadnieniu błędnych informacji o rzekomym złożeniu wniosku w dniu 16 kwietnia 2023 r. o zmianę decyzji, kiedy zmiana nastąpiła postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2023 r., a więc trzy dni wcześniej, 3. art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu przestrzennym poprzez zezwolenie na powstanie budynku i funkcji usługowo-handlowej na terenie rolniczym i rekreacyjnym na podstawie błędnego przyjęcia, że: noszący l.p. 62 na s. 11 decyzji budynek o szerokości elewacji 84,16 m pełni funkcję usługową w sytuacji, gdy są to jedynie nieużywane pomieszczenia gospodarcze, noszące l.p. 63 - 65 budynki nie powinny zostać uwzględnione w analizie, gdyż nie znajdują się na załączonej mapie, a ponadto pomięcie okoliczności, że jedynym budynkiem usługowym we wsi K. jest mały sklep rodzinny, 4. art. 28 K.p.a. i 29 K.p.a. poprzez wydanie decyzji przed rozstrzygnięciem przez Wojewódzki Sąd Administracyjny skargi na bezczynność spowodowanej odmową przyznania statusu strony postępowania P.C., 5. art. 126 K.p.a. w zw. z art. 107 § 1 pkt 9 K.p.a., w zw. z art. 8 § 1 K.p.a. oraz at. 9 K.p.a. poprzez podejmowanie prób kształtowania praw i obowiązków uczestnika za pomocą pozakodeksowych instrumentów w postaci nienazwanych pism z dnia 21 marca 2023 r. oraz 4 kwietnia 2023 r. odmawiających P.C. prawa do statusu strony, a przez to kształtujących prawa i obowiązki uczestnika przy jednoczesnym zamknięciu drogi do złożenia odwołania albo zażalenia, które to błędy proceduralne skutkują nieważnością postępowania wydanego z pomięciem strony postępowania.