Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Gl 1342/23
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krywow, Sędziowie WSA Borys Marasek (spr.), Anna Rotter, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 14 lipca 2023 r. nr SKO.FP/41.4/256/2023/12319 w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2021 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 14 lipca 2023 r. znak SKO.FP/41.4/256/2023/12319, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: Kolegium), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm., dalej: o.p.) oraz art. 1 ust. 1, art. 2, art. 17 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2018 r., poz. 570), po rozpoznaniu odwołania P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. (dalej: skarżąca, podatnik, spółka), utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta M. z dnia 14 kwietnia 2023 r. nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za rok 2021 oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku za ten rok.
Przedmiotowa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Burmistrz Miasta M. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za rok 2021 oraz stwierdził nadpłatę w kwocie 1,00 zł. Przedmiotem opodatkowania objęte zostały niezabudowane grunty pozostające w użytkowaniu wieczystym podatnika, przy zastosowaniu stawki podatkowej przewidzianej dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą.
Od decyzji tej wniesione zostało odwołanie, w którymi skarżąca podniosła następujące zarzuty:
1/ naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 6, art. 7, art. 77 § 1, art. 80, art. 107 § 3 k.p.a., poprzez błędną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, brak rozważenia wszystkich okoliczności mogących mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia oraz błędne uznanie, iż sam fakt posiadania nieruchomości będącej rekultywowanym składowiskiem odpadów i nieujęcie go w środkach trwałych firmy stanowi, iż związany jest on z działalnością gospodarczą;