Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. I GSK 1570/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Sędzia NSA Joanna Salachna (spr.) Sędzia NSA Michał Kowalski po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 lipca 2021 r. sygn. akt I SA/Kr 549/21 w sprawie ze skargi P. Sp. j. I. D., T. D. w W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 marca 2021 r. nr 220000/71/9010/2021/RDZ-B6-ODW-2 w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z obowiązku z opłacenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: WSA) wyrokiem z 14 lipca 2021 r. sygn. akt I SA/Kr 549/21 – po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. Sp. j. I. D., T. D. w W. (dalej: skarżąca lub spółka) na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS lub organ) z 9 marca 2021 r., nr 220000/71/9010/2021/RDZ-B6-ODW-2, w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z obowiązku z opłacenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za listopad 2020 r. – uchylił zaskarżoną decyzję.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył ZUS, zaskarżając ten wyrok w całości, wniósł o jego uchylenie w całości i oddalenie skargi lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), zarzucono:
I) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.: art. 31zo ust. 10 w zw. z art. 31zo ust. 11 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842; dalej: ustawa Covid), poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że w przypadku