Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2022 r., sygn. II GSK 1765/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia del. WSA Izabella Janson Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 2638/17 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia (...) nr (...) w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od J. P. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 1.000 (jeden tysiąc) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: sąd I instancji, WSA) wyrokiem z 25 kwietnia 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 2638/17, w sprawie ze skargi J. P. (dalej: skarżący, strona) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: organ, organ II instancji) z (...) października 2017 r., nr (...), w przedmiocie kary pieniężnej: w punkcie pierwszym uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: organ I instancji, PWITD) z (...) sierpnia 2017 r.; w punkcie drugim zasądził od organu na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Zaskarżoną decyzją organ II instancji, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, dalej: k.p.a.), art. 64 ust. 1, 2, art. 140aa ust. 1, 3, 4, art. 140 ab ust. 1 pkt 3 lit c, ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1260 ze zm.; dalej: p.r.d.), § 3 i § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2022 ze zm.; dalej także: rozporządzenie Ministra Infrastruktury), po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, utrzymał w mocy decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia (...) sierpnia 2017 r. nr (...) nakładającą na skarżącego oraz jego wspólnika w spółce cywilnej karę pieniężną w wysokości 2.000 (dwa tysiące) zł.