Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 października 2023 r., sygn. I SA/Po 553/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna – Kubicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Asesor sądowy WSA Robert Talaga Protokolant: starszy sekretarz sądowy Monika Olejniczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2023 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od czerwca do października 2018 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Po 553/23

Uzasadnienie

Decyzją z 29.05.2023 r. Dyrektor Izby Skarbowej w sprawie [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego [...] z 19.10.2022 nr [...], wydaną wobec M. O. ., w zakresie określenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez podatnika, w podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do października 2018 roku oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego. Jak wynika z uzasadnienia decyzji, organ I instancji stwierdził, że skarżąca niezasadnie odliczyła podatek naliczony wynikający z faktur VAT, na których jako wystawca widniał podmiot K. M. sp. z o.o. Faktury te, wystawione w okresie od czerwca do października 2018 r., miały dokumentować zakup przez podatnika mebli. Organ uznał, że powyższe faktury dokumentowały czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Z ustaleń dokonanych przez Naczelnika a dotyczących K. M. sp. z o.o. wynikało, że od czerwca do października 2018 r. kontrahent ten nie był zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT, nie posiadał siedziby ani miejsca wykonywania działalności. Nie posiadał majątku. W okresie od 1 czerwca 2018r. do 30 września 2018r. nie zatrudniał pracowników. ( 1 października 2018r zgłosił do ubezpieczenia 71 pracowników). Jedyny członek zarządu tej spółki nic o niej nie wiedział i nie podejmował w jej imieniu żadnych decyzji. Jednak, pomimo braku środków pieniężnych, pożyczek i kredytów, w deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 złożonych za ww. okres spółka ta wykazała wartości zakupów (w tym dwóch samochodów ciężarowych i dwóch przyczep) znacząco przewyższające wartości osiąganych obrotów oraz kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. Jednocześnie, w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2018 r. spółka K. M. wykazała znaczną stratę. Na podstawie zebranego materiału dowodowego, Naczelnik stwierdził, że trzy spółki tj. B. sp. z o. o., K. sp. z o. o. oraz K. M. sp. z o. o. były dostawcami mebli w 2018 r. dla M. O. Pomiędzy spółkami B. , K. oraz K. M. istniało wiele zależności, m.in.: prowadzenia działalności dwóch z nich (K. sp. z o. o. oraz B. sp. z o. o.), w T. przy ul. [...]. W. S. nr [...]. Trzecia spółka K. M. adresem tym posługiwała się na pieczęci. Pod tym adresem kontrolujący zastali H. W.. Spółki były i są ze sobą powiązane osobowo (N. P., W. G., K. W., H. W., O. W..). Te same osoby pełniły różne funkcje w każdym z wymienionych podmiotów. Spółki łączył zakres prowadzonej działalności. Wszystkie trzy podmioty zajmowały się produkcją i sprzedażą mebli. Z analizy plików [...] wynikało, że spółka K. była dostawcą mebli dla spółki M. O. do 15 czerwca 2018r. a pierwszy zakup od spółki K. M. miał miejsce 18 czerwca 2018r. Z analizy plików [...] wynikało też, że po otrzymaniu informacji, o tym że spółka K. M. nie jest czynnym podatnikiem VAT rozpoczęła się w M. O. współpraca z B. sp. z o. o. Pierwsza data zakupu od tego podmiotu dokonana była na dzień 22.10.2018 roku. Podsumowując swoje ustalenia Naczelnik stwierdził, że niesformalizowane i nieuregulowane zależności pomiędzy spółkami K. M., K. i B. wskazują na to, że stanowiły one element mechanizmu oszustwa podatkowego. Zdaniem Naczelnika, z zeznań wynikało, że pracownicy M. O. . mieli tego świadomość, sami traktując te spółki jako jedno. Wiedzę o tym miał również sam prezes M. O. M. D., który zeznał, że domyślał się tego, że meble które dostarczał im K. M. były produkowane przez te same osoby, które robiły to w K. sp. z o. o.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00