Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 października 2007 r., sygn. III SA/Gl 1247/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Jyż (spr.), Sędziowie Asesor WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Asesor WSA Krzysztof Targoński, Protokolant St. ref. Marta Lewicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2007 r. przy udziale - sprawy ze skargi firmy "A" S.A. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. Nr [...] z dnia [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. Nr [...] z dnia [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za [...] w wysokości [...] zł.

Decyzja wydana została w oparciu o ustalony w toku postępowania przed organami skarbowymi następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia [...] "A" S.A., jako zakład pracy chronionej wniosła o zwrot nadpłaty z tytułu nienależnie zapłaconego podatku od towarów i usług za okres od [...] do [...] na podstawie art. 72 i art. 73 ustawy z dnia 29.8.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej powoływana jako O.p.) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25.06.2002 r. sygn. akt K 45/01 (Dz. U. Nr 100, poz. 923).

Pierwszy Urząd Skarbowy w C. decyzją Nr [...] z dnia [...] odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za [...] uznając, że wyrok TK nie spowodował uchylenia przepisów lecz wskazał na ewentualne wyłączenie ich ze stosowania w stosunku do określonego kręgu podmiotów pod warunkiem wprowadzenia stosownych regulacji intertemporalnych w zakresie wyliczenia kwoty podatku od towarów i usług podlegającej zwrotowi na rzecz zakładu pracy chronionej.

W postępowaniu odwoławczym Izba Skarbowa w K. utrzymała w mocy ww. decyzję. Decyzja ta stała się przedmiotem skargi Spółki do sądu administracyjnego. Organ odwoławczy we własnym zakresie uwzględnił skargę w całości i wydał decyzję kasacyjną celem przeprowadzenia przez organ I instancji dodatkowego postępowania dowodowego. Organ I instancji po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia [...] nr [...] ponownie odmówił Spółce "A" stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za [...]. Organ odwoławczy po raz drugi orzekł kasacyjnie w tej sprawie decyzją z dnia [...], nr: [...]. Druga decyzja kasacyjna organu II instancji została przez Spółkę zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który wyrokiem z dnia 3.10.2005 r., sygn. akt I SA/Gl 460/05 uchylił tę decyzję, stwierdzając, iż skarga okazała się być zasadna z powodu naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. W zaskarżonej decyzji powołano się jedynie ogólnie na konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w zakresie realizacji długookresowego przedsięwzięcia na rzecz osób niepełnosprawnych mimo, że postępowanie toczy się od [...] i już raz była wydana decyzja kasacyjna z tych samych powodów. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy organ pierwszej instancji zebrał obszerny materiał dowodowy, który poddał ocenie wyrażając to w uzasadnieniu swojej decyzji. Natomiast w zaskarżonej decyzji organu odwoławczego w tak ważnym zakresie uzasadnienia decyzji kasacyjnej wskazano jedynie na brak jednoznacznych ustaleń, co do nieruchomości, lokali, robót budowlanych, wyposażenia i dostosowania pomieszczeń. Nie można tego uznać za podanie okoliczności faktycznych, które w konfrontacji z zebranym materiałem podlegałby i w jakim zakresie ponownie ustaleniu. W przypadku, gdy poczyniono ustalenia dowodowe i zebrano materiał, to niepełna lub niewłaściwa jego ocena winna być skorygowana przez organ drugiej instancji. Sąd wskazał, że dopiero wówczas, po dokonaniu takiej oceny, gdy okaże się, że potrzebne są dodatkowe ustalenia w znacznym zakresie, przekraczającym możliwości własnego uzupełniającego postępowania, można przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia.