Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. III OSK 7278/21

W kontekście ustalania wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy należy stosować przepisy u.o.P. w brzmieniu obowiązującym przed 6 listopada 2018 r., z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15, który wyeliminował z systemu prawnego niekonstytucyjne brzmienie art. 115a u.o.P. w zakresie współczynnika 1/30, wymagając od organów administracji publicznej i sądów wykładni tych przepisów zgodnie z ustawą zasadniczą i orzeczeniem TK, bez względu na datę zaistnienia stanu faktycznego oraz datę wydania rozstrzygnięcia administracyjnego lub sądowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Beata Jezielska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 sierpnia 2021 r. sygn. akt III SA/Kr 228/21 w sprawie ze skargi G.K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z dnia 18 grudnia 2020 r. nr 63/EU-O/2020 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 5 sierpnia 2021 r. (sygn. akt III SA/Kr 228/21) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi ze skargi G.K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z 18 grudnia 2020 r. w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu wyroku podano, że zaskarżoną decyzją z 18 grudnia 2020 r. Komendant Wojewódzki Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta Miejskiego Policji w [...] z 17 listopada 2020 r. o odmowie wyrównania skarżącemu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe oraz za niewykorzystany czas wolny od służby w związku ze zwolnieniem z Policji z dniem 25 stycznia 2016 r. Organ stwierdził, że policjantowi został w sposób prawidłowy naliczony i wypłacony ekwiwalent pieniężny niewykorzystany urlop na podstawie art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2020 r., poz. 360 ze zm., dalej jako: u.o.P.) w brzmieniu obowiązującym w dniu zwolnienia ze służby, przy zastosowaniu przelicznika za 1 dzień urlopu w wymiarze 1/30 części miesięcznego wyposażenia. Organ podał, że wprawdzie art. 115a u.o.P. w zakresie wielkości "przelicznika" 1/30 został uznany za niezgodny z Konstytucją RP w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r. (sygn. K 7/15), w następstwie czego, z dniem 6 listopada 2018 r., nastąpiła utrata mocy tej części art. 115a u.o.P., jednak zdaniem organu orzeczenie to nie przyznało samo w sobie uprawnień byłym policjantom do ekwiwalentu w innej wysokości. Wprawdzie przepisy ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1610, dalej jako: ustawa nowelizująca u.o.P.) znowelizowały art. 115a u.o.P., ale zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej u.o.P., art. 115a u.o.P. w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą stosuje się do spraw wszczętych i niezakończonych przed 6 listopada 2018 r. oraz do spraw policjantów zwolnionych ze służby od 6 listopada 2018 r. W konsekwencji w stosunku do policjantów zwolnionych ze służby przed 6 listopada 2018 r. znajdują zastosowanie przepisy dotyczące ustalania wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe i dodatkowe w brzmieniu dotychczasowym. W związku z tym organ stwierdził brak podstawy prawnej do ponownego przeliczenia wysokości świadczenia.