Wyrok WSA w Opolu z dnia 26 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Op 530/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie: Sędzia WSA Marzena Łozowska Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska (spr.) Protokolant: Referent stażysta Dagmara Jugo po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi P. M. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy, oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. M. (dalej: skarżący) jest decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych [...] Oddziału w Ł. (dalej też: Zakład, organ) z dnia [...] o nr. [...] (znak sprawy: [...]) w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek osoby ubezpieczonej, której odpis został doręczony pełnomocnikowi skarżącego dnia 8 kwietnia 2020 r.

Z akt sprawy wynika, iż w dniu 27 listopada 2019 r. adwokat A. W. z Kancelarii Adwokackiej w K. w imieniu skarżącego zwróciła się z wnioskiem o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek. Wskazała na problemy zdrowotne skarżącego i związane z tym uciążliwości. Zaznaczyła nadto, że skarżący posiada całkowitą niezdolność do pracy, prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, która pobiera emeryturę. W treści wniosku wskazano również miesięczne wydatki ponoszone przez rodzinę, tj. na zakup lekarstw, wizyty lekarskie, koszty dojazdów do specjalistów, zakup żywności, środków czystości, odzieży i obuwia. Podkreślono, że zgodnie z zaleceniami lekarza skarżący wymaga rehabilitacji, której koszty zawierają się w przedziale 250,00 zł - 400,00 zł. Nadmieniono, że pogorszeniu uległ również stan zdrowia żony skarżącego. Adwokat wskazała na treści wyroków: WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 13 czerwca 2019 r., WSA w Poznaniu z 19 września 2019 r., WSA w Rzeszowie z 30 lipca 2019 r., WSA w Poznaniu z 11 lipca 2019 r., WSA w Bydgoszczy z 5 czerwca 2019 r., WSA w Szczecinie z 21 sierpnia 2019 r. oraz WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 4 września 2019 r. Nawiązując do powyższych wyroków zaznaczyła, że uiszczenie zaległej należności z tytułu składek pozbawi skarżącego minimum socjalnego, może również spowodować korzystanie przez skarżącego z pomocy państwa. Podkreśliła, że zadłużenie wobec ZUS znacznie przekracza jego możliwości finansowe.