Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 marca 2024 r., sygn. I SA/Kr 39/24
|Sygn. akt I SA/Kr 39/24 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 14 marca 2024 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Michał Niedźwiedź, Sędziowie: WSA Grzegorz Klimek, WSA Urszula Zięba (spr.), Protokolant: Sekretarz sądowy Maksymilian Krzanowski, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2024 r., sprawy ze skargi B. J. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w Tarnowie z dnia 6 listopada 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek skargę oddala.
Uzasadnienie
Wnioskiem z 14 kwietnia 2022 r. B.J., nazywana dalej "Skarżącą", zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za okres od lutego 2014 r. do września 2015 r. oraz od stycznia do marca 2016 r., jak również składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od lutego 2014 r. do marca 2016 r.
W motywach wniosku Skarżąca wskazała, że w związku z licznymi problemami wynikającymi z zadłużenia dotyczącego działalności gospodarczej, którą prowadziła w przeszłości, zachorowała na depresję. Miała ona na tyle ciężki przebieg, że gdyby nie wsparcie córek, odebrałaby sobie życie. Ponadto w sierpniu 2021 r. doznała udaru, a w konsekwencji poddała się leczeniu szpitalnemu, a następnie korzystała z rehabilitacji. Z uwagi na udar nadal leczy się neurologicznie. Stan zdrowia nie pozwala jej na podjęcie pracy, a po wyczerpaniu zasiłku chorobowego Skarżąca zaczęła pobierać zasiłek rehabilitacyjny. Skarżąca mieszka wraz ze swoim partnerem w jego domu – i to on pokrywa koszty jego utrzymania. Zasiłek rehabilitacyjny pozwala jej tylko w niewielkiej część pokryć koszty wyżywienia oraz leczenia (leki i wizyty). Pozostałe koszty ponoszą jej córki (odzież, środki czystości, część wizyt lekarskich). Świadomość ciążącego na Skarżącej zadłużenia utrudnia jej powrót do zdrowia i równowagi emocjonalnej. To zaś jedynie jeszcze bardziej utrudnia jej podjęcie pracy, która i tak mogłaby jedynie przyczynić się do możliwości pokrycia kosztów własnego utrzymania, a nie spłaty powstałych długów. Skarżąca wyjaśniła, że nie posiada żadnego majątku i nie dysponuje oszczędnościami.