Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.535.2023.2.JŚ

Dokumentacja uprawniająca do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek (brak daty pisma) o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 grudnia 2023 r. (wpływ 27 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(i)Opis działalności Wnioskodawcy

A jest podmiotem, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT UE. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w szczególności, w zakresie produkcji (…) na rzecz podmiotu z grupy B (dalej: „Grupa”), tj. spółki C (dalej: „Nabywca” lub „C”), mającego siedzibę w Holandii, zarejestrowanego w kraju siedziby dla celówVAT, posługującego się holenderskim numerem identyfikacji dla potrzeb VAT. Wnioskodawca wskazuje, że C jest również zarejestrowany dla celów VAT w Polsce, lecz w ramach opisywanego zdarzenia przyszłego, posługuje się holenderskim oraz słowackim numerem identyfikacji podatkowej.

W ramach swojej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium państw członkowskich UE, innych niż terytorium kraju, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Towary będące przedmiotem dostaw dokonywanych przez Spółkę transportowane są z Polski, przy czym usługa ta jest realizowana przez D. Towary mogą być dostarczane zarówno do magazynów C, jak również do innych miejsc, znajdujących się na terenie państw członkowskich UE, wskazanych przez C.

Spółka dokumentuje dokonane dostawy poprzez wystawienie stosownych faktur, które w każdym przypadku wystawiane są na C.

(ii)Przyjęcie zamówienia

Wszelkie zamówienia wpływają do Spółki drogą elektroniczną. W tym zakresie w Spółce nie występuje obieg dokumentów papierowych. Dla celów realizacji zamówień, które wpływają wyłącznie od C, Spółka posiada wewnątrzgrupowy, dedykowany system (…), służący do elektronicznej wymiany danych/dokumentów handlowych i finansowych (takich jak m.in.: zamówienia, potwierdzenia zamówień, awiza wysyłki, faktury itp.), w ramach globalnego systemu X (…). Informacje o zamówieniu pojawiają się zarówno po stronie C (jako zamawiającego), jak i Spółki w czasie rzeczywistym.

Po uzyskaniu zamówienia, które pojawia się w X w sposób automatyczny, Spółka dokonuje jego przetworzenia w odpowiednich podprogramach X oraz generuje dla niego dedykowany numer załadunku, tzw. (…).

(iii)Przebieg procesu logistycznego i transportu

Po otrzymaniu przez Spółkę zamówienia, odpowiednio przygotowane oraz zapakowane przez Spółkę towary transportowane są z fabryki znajdującej się na terytorium Polski do magazynów C, jak również do innych miejsc, znajdujących się na terenie UE, wskazanych przez C.

Do każdej przesyłki sporządzana jest tzw. „Packing list”, tj. lista zawierająca indywidualne kody kreskowe/numery seryjne przesyłanych towarów, służące do identyfikacji danej przesyłki. Przesyłki będące przedmiotem transportu – w których znajdują się towary dostarczane w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – opatrzone są dodatkowo unikatowym numerem załadunku. Co więcej, również środek transportu, którym przewożone są towary (…) posiada numer rejestracyjny, który pozwala na jego identyfikację. Numer załadunku, przyporządkowywany jest do konkretnego numeru rejestracyjnego pojazdu, co umożliwia jednoznaczną identyfikację zarówno pojazdu, którym transportowana jest przesyłka, jak i samej przesyłki.

(iv)Funkcjonowanie systemu logistycznego

Cały proces logistyczny opisany powyżej podlega ewidencji w systemie informatycznym Y, należącym do D, a udostępnionym Spółce. (…). Jest on również podstawą rozliczeń finansowych pomiędzy A i D.

Dane agregowane w Y pobierane są automatycznie z X, po uprzednim wprowadzeniu do niego numeru załadunku, dedykowanego dla każdej z przesyłek.

W momencie dotarcia środka transportu (identyfikowanego za pomocą odpowiedniego numeru rejestracyjnego), w którym znajduje się dana przesyłka (oznaczona unikatowym numerem załadunku) do magazynu C lub innego miejsca dostawy wskazanego przez C, znajdującego się w innym niż Polska kraju członkowskim UE, przewoźnik wprowadza odpowiednią informację w systemie Y. Po dostarczeniu przesyłki do miejsca docelowego, znajdującego się w innym niż Polska kraju UE, Spółka nie otrzymuje automatycznego powiadomienia o zakończeniu transportu, lecz dokonuje manualnej weryfikacji statusu dostawy, logując się do Y.

Należy przy tym zaznaczyć, iż mogą zdarzyć się sytuacje, np. w razie awarii Y, w których pomimo dostarczenia towarów do odbiorcy, dane w Y nie są dostępne. W takim przypadku fakt dotarcia pojazdu do miejsca docelowego zostaje odnotowany w Y po ustaniu okoliczności uniemożliwiających wprowadzenie stosownych danych do systemu, a monitorowanie statusu przesyłki odbywa się poprzez bezpośredni kontakt z przewoźnikiem odpowiedzialnym za jej dostawę. Każdorazowo transport towarów realizowany przez Spółkę jest ewidencjonowany w Y: (i) na bieżąco; (ii) po ustaniu awarii Y.

Niezależnie od powyższego, poprzez system Y, Spółka ma również możliwość zawnioskowania do przewoźnika o uzupełnienie danych przewozowych w systemie, w przypadku ich braku lub niezaktualizowania. Jest to proces zautomatyzowany i następuje poprzez wybranie odpowiedniej opcji w Y.

Opisany powyżej system umożliwia Spółce śledzenie transportu na każdym jego etapie. W szczególności, poprzez wgląd do omawianego systemu, możliwe jest przeanalizowanie przebiegu całego procesu logistycznego dla danego numeru załadunku, którym oznaczona była przesyłka, na wszystkich odcinkach trasy towaru.

Y pozwala na wygenerowanie, zarówno w odniesieniu do każdej pojedynczej transakcji, jak i zbiorczych zestawień dostaw w konkretnym okresie, raportu (w formacie.xlsx – excel), zawierającego m.in. (…):

(…).

Ponadto, Y umożliwia również wyświetlenie trasy przejazdu towarów na mapie. Ta funkcja oprogramowania nie jest dostępna w sposób zautomatyzowany, lecz w razie zaistnienia takiej potrzeby. Spółka może zwrócić się do administratora systemu o jej udostępnienie.

(v)Dokumentacja posiadana przez Spółkę

Wnioskodawca, w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do magazynu C lub innego miejsca wskazanego przez C na terytorium innego niż Polska państwa UE. Spółka każdorazowo dysponuje fakturą dokumentującą sprzedaż towarów oraz specyfikacją zamówienia, a także dokłada wszelkich starań, aby być w posiadaniu dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez odbiorcę towarów do każdego transportu. Dowody te można zweryfikować w systemie Y i X po uprzednim wyszukaniu stosownego numeru załadunku. W pewnych szczególnych sytuacjach Spółka posługuje się także innymi dowodami. W przypadku wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do Szwecji, archiwizowana jest korespondencja mailowa z odbiorcą, która potwierdza odbiór towarów w wyznaczonym miejscu. Z kolei w odniesieniu do dostaw intermodalnych, gdy nie jest możliwe uzyskanie podpisanego dokumentu CMR, A posiłkuje się oświadczeniem przewoźnika oraz kopią dodatkowego listu przewozowego.

Z uwagi na dostępność, opisanych w złożonym wniosku, danych w systemie monitorowania Y i stąd także w systemie X, Spółka rozważa zaprzestanie gromadzenia dokumentów przewozowych CMR, potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego Państwa UE. W konsekwencji, w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Spółka przechowywałaby faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz C oraz dane dostępne w Y i/lub X.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Spółka przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres będzie posiadać następujące dokumenty/informacje:

·faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz nabywcy,

·specyfikacja zamówienia, możliwa do weryfikacji w systemie X i/lub Y po uprzednim wyszukaniu stosownego numeru załadunku, oraz

·wygenerowany z systemu logistycznego Y raport (w formacie.xlsx – excel), zawierający m.in. (…).

(…).

Jednocześnie, jak wskazano we Wniosku, mogą (sporadycznie) zdarzyć się sytuacje, w których pomimo dostarczenia towarów do odbiorcy, dane w Y nie są dostępne. W szczególności, może to dotyczyć sytuacji, w których nastąpiła awaria/błąd i dane nie zostały umieszczone w systemie w odpowiednim czasie. Niemniej, w takim wypadku fakt dotarcia ładunku do miejsca docelowego zostaje odnotowany w Y po ustaniu okoliczności uniemożliwiających wprowadzenie stosownych danych do systemu (przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy), a monitorowanie statusu przesyłki odbywa się poprzez bezpośredni kontakt z przewoźnikiem odpowiedzialnym za transport danej przesyłki. W każdym przypadku transport towarów realizowany przez Spółkę jest ewidencjonowany w Y: (i) na bieżąco; (ii) po ustaniu awarii Y.

Tak jak wskazała Spółka w uzasadnieniu, w jej ocenie, będzie ona w posiadaniu dokumentacji potwierdzającej, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

2.Na wstępie Spółka zaznacza, iż przedmiotowe pytanie Organu, tj. określenie czy posiadana przez Spółkę dokumentacja będzie stanowiła dowód jednoznacznie potwierdzający fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jest przedmiotem oceny Organu w ramach przedmiotowego Wniosku.

Zdaniem Spółki, określenie powyższego jest jednym z warunków statuowanych w przepisach ustawy o VAT, którego ziszczenie się (wraz z pozostałymi warunkami określonymi w ustawie o VAT) uprawnia do zastosowania stawki 0% podatku VAT w przypadku transakcji WDT. Tym samym określenie, czy posiadana przez Spółkę dokumentacja będzie stanowiła dowód jednoznacznie potwierdzający fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, podlega analizie i interpretacji Organu, jeśli ma wpływ na zadane przez podatnika pytanie.

W tym przypadku, dokonanie przez Organ stosownej analizy i interpretacji ma bezpośredni wpływ na odpowiedź na pytanie Spółki, przyporządkowane do zdarzenia przyszłego przedstawionego we Wniosku, albowiem określenie powyższego będzie przesądzało o możliwości zastosowania 0% stawki VAT dla WDT realizowanej przez Spółkę.

W przypadku uznania odpowiedzi Spółki za element zdarzenia przyszłego, Organ byłby tym wskazaniem związany, co w zasadzie przekreślałoby sens występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, bowiem Organ musiałby zaaprobować stanowisko Wnioskodawcy, nie dokonując w tym zakresie stosownej wykładni przepisów prawa podatkowego, o co Spółka wnioskuje.

Spółka w tym zakresie może jedynie odnieść się do swojego stanowiska przedstawionego w uzasadnieniu Wniosku, iż w jej ocenie, posiadane dokumenty w formie elektronicznej, tj. (i) faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz nabywcy, (ii) specyfikacja zamówienia, możliwa do weryfikacji w systemie X i/lub Y po uprzednim wyszukaniu stosownego numeru załadunku oraz (iii) wygenerowany z systemu logistycznego Y i/lub X raport (zawierający dane wskazane powyżej), będą jednoznacznie potwierdzały, iż towary będące przedmiotem dostaw zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy (lub na jego prośbę – do innego odbiorcy) w innym państwie członkowskim.

Pytanie

Czy wskazana powyżej dokumentacja będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z przepisami art. 41 ust. 3 w związku z art. 42 ust. 1 pkt 2, ust. 4 i ust. 11 ustawy o VAT (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, bez względu na to, czy Spółka będzie dysponować dokumentem przewozowym CMR, potwierdzającym dokonanie wywozu towarów do innego niż Polska państwa UE)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy:

Wskazana powyżej dokumentacja będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z przepisami art. 41 ust. 3 w związku z art. 42 ust. 1 pkt 2, ust. 4 i ust. 11 ustawy o VAT (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, bez względu na to, czy Spółka będzie dysponować dokumentem przewozowym CMR, potwierdzającym dokonanie wywozu towarów do innego niż Polska państwa UE).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uwagi ogólne

a)Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT

Spółka wskazuje, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Niemniej jednak, art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 16 stycznia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1220/11): „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która – wbrew stanowisku Organów – w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”. Mając na uwadze powyższe, dostawy wewnątrzwspólnotowe powinny być więc co do zasady opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką krajową.

Jak zostało podniesione w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno warunek wskazany w pkt 1 zacytowanego powyżej przepisu, jak i warunek wskazany w pkt 3, zostały spełnione. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz Nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo członkowskie, a także jest ona zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw jest warunek posiadania przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Spółkę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

b) Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego:

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

·dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

·specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

-jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT,mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

·korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

·dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

·dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

·dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka podkreśla, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, dokumentami.

Jak wskazują przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy oVAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy oVAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że: „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

a)Dokumenty w formie elektronicznej

W opinii Spółki, przepisyart. 42 ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe miały formę elektroniczną. Spółka zwraca uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę »papierową«. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

·Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.119.2019.1.WH) stwierdził, odnosząc się do art. 42 ust. 11 ustawy o VAT: „w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

·Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2015 r. (sygn. IBPP4/4512-191/15/EK) wskazał, iż: „zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy faxem”.

·Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2014 r., sygn. ILPP4/443-465/13-3/ISN podniósł, iż: „dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie dokumentu przewozowego w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna (w szczególności scan – wraz z podpisem nabywcy potwierdzającym odbiór towaru)”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 lipca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-484/13-4/JK), Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 maja 2014 r. (sygn. ITPP3/443 -98/14/MD), interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 10 marca 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS) oraz z 18 lutego 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-856/14 -4/IR).

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki, informacje dostępne w systemie Y i X, generowane z nich raporty potwierdzające dostarczenie towaru będącego przedmiotem WDT na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, a także faktury wystawiane w czasie rzeczywistym jako (…) i dostępne w X dla obu stron transakcji, dokumentujące dokonane dostawy, stanowią dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

b) Dokumentacja gromadzona przez Spółkę

Mając na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Wobec tego, zdaniem Spółki, w sytuacji, gdyby nie gromadziła ona dokumentów przewozowych, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT oraz korespondencji mailowej z odbiorcą (przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów do Szwecji), a także oświadczenia przewoźnika i kopii dodatkowego listu przewozowego (przy dostawach realizowanych za pomocą transportu intermodalnego), stanowiących dokumentację dodatkową, o której mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, przy jednoczesnym gromadzeniu innej dokumentacji dodatkowej (przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego), jeżeli łącznie, jednoznacznie potwierdza ona dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, wówczas nadal miałaby prawo do zastosowania 0% stawki VAT.

W świetle powyższego, Spółka podkreśla, iż jej zdaniem, pomimo planowanego zaprzestania gromadzenia dokumentów przewozowych CMR, korespondencji mailowej z Nabywcą (w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Szwecji) oraz oświadczenia przewoźnika i kopii dodatkowego listu przewozowego (przy dostawach realizowanych za pomocą transportu intermodalnego), gromadzone przez nią pozostałe dokumenty, tj. (i) faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz C, (ii) specyfikacja zamówienia, możliwa do weryfikacji w systemie X i/lub Y po uprzednim wyszukaniu stosownego numeru załadunku oraz (iii) wygenerowany z systemu logistycznego Y i/lub X raport (a nawet same dane przechowywane w tych systemach w wersji elektronicznej), jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w zdarzeniu przyszłym zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy (lub na jego prośbę – do innego odbiorcy) w innym państwie członkowskim.

Należy jednocześnie wskazać, iż sposób funkcjonowania oraz cel systemu Y w ramach działalności Spółki, jest bardzo zbliżony do podobnych systemów umożliwiających „śledzenie” przesyłek przez firmy kurierskie. Podobnie bowiem jak w tym ostatnim przypadku, również w odniesieniu do transakcji dokonywanych przez Spółkę możliwe jest odtworzenie przebiegu transportu poszczególnych dostaw. Każda jest bowiem opatrzona unikatowym numerem załadunku. Również środki transportu, którymi przewożone są poszczególne przesyłki mają przypisane numery referencyjne. W związku z tym, ewidencjonowanie tych numerów na poszczególnych etapach procesu logistycznego w systemie Y (i dalej X) umożliwia łatwe zidentyfikowanie na jakim etapie znajduje /znajdowała się przesyłka w określonym momencie i kiedy dokładnie miała miejsce dostawa towaru do Klienta.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, raport wygenerowany z systemu Y (a po transferze danych także z X), zawiera m.in. następujące dane o transporcie towarów będących przedmiotem transakcji:

(…).

Ponadto, niezależnie od powyższych informacji potwierdzających dostawę towarów pod wskazany adres znajdujący się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, w Y widoczne są również następujące dane:

(…).

Jednocześnie, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, mogą zdarzyć się również sytuacje, w których pomimo dostarczenia towarów do odbiorcy, dane w Y nie są dostępne. W szczególności, może to dotyczyć sytuacji, w których nastąpiła awaria/błąd i dane nie zostały umieszczone w systemie w odpowiednim czasie. Niemniej jednak, w takim przypadku fakt dotarcia pojazdu do miejsca docelowego zostaje odnotowany w Y po ustaniu okoliczności uniemożliwiających wprowadzenie stosownych danych do systemu, a monitorowanie statusu przesyłki odbywa się poprzez bezpośredni kontakt z przewoźnikiem odpowiedzialnym za transport danej przesyłki. W każdym przypadku transport towarów realizowany przez Spółkę jest ewidencjonowany w Y: (i) na bieżąco; (ii) po ustaniu awarii Y.

W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, że dane zawarte w używanych przez nią systemach (Y i X odpowiednio), powinny zostać uznane za rzetelne oraz miarodajne potwierdzenie, pozwalające na ustalenie, czy towary będące przedmiotem dostawy dokonanej przez Spółkę w istocie zostały przetransportowane i odebrane przez klienta na terytorium innego kraju członkowskiego.

Spółka podkreśla, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych powołanych poniżej (w których wskazane zostało, że raporty generowane przez podobne systemy informatyczne spełniają wymogi dokumentacyjne niezbędne dla zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT):

·interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej Warszawie z 14 października 2015 r., sygn. IPPP3/4512-597/15-2/KT, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym: „(...) dane wynikające z systemu SAP są w zasadzie wystarczające, aby jednoznacznie stwierdzić, czy przemieszczane z terytorium Polski towary faktycznie zostały dostarczone do miejsca docelowego (lokalizacji przyjmującej)na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Komunikat systemu TMS stanowi dodatkowy dowód wykonania transportu towarów przez przewoźnika (...). Oba systemy umożliwiają Wnioskodawcy wygenerowanie i wydruk raportów zawierających dane umożliwiając stwierdzenie, czy przemieszczane z terytorium kraju towary faktycznie zostały dostarczone do magazynu lokalizacji przyjmującej w innym państwie członkowskim UE. Wydruki te mogą być więc wykorzystywane jako dokumenty, na podstawie których następuje weryfikacja prawa do stosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów własnych”;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 stycznia 2016 r., sygn. ILPP4/4512-1-350/15-2/PR, w której za prawidłowe uznano następujące stanowisko Wnioskodawcy: „specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku zawarta na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z dokumentem wygenerowanym przez system SAP, potwierdzającym otrzymanie towarów będących przedmiotem danej WDT przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowiąwystarczający dowód realizacji transakcji WDT, uprawniający Spółkę (przy spełnieniu innych ustawowych warunków) do zastosowania stawki VAT 0%”,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 grudnia 2012 r., sygn. ILPP4/443-429/12-2/ISN gdzie wskazane zostało, że: „należy stwierdzić, iż zebrane przez Spółkę dokumenty, tj. kopia faktury i list przewozowy oraz informacja w systemie FTV [Freight Tracking Visibility – przyp. Wnioskodawcy] o dostarczeniu towarów do odbiorcy oraz ich rozładunku spełnią warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT”;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 czerwca 2011 r., sygn. IBPP3/443-410/11/PK, gdzie wskazane zostało, że: „dokument wygenerowany ze strony internetowej spedytora po uprzednim otrzymaniu kodu dostępu i numeru referencyjnego zawiera następujące informacje: szczegóły przesyłki (odebranie od nadawcy, trasa przesyłki, kiedy dostarczono przesyłkę i gdzie); informacja ogólna (nr samochodu, nr listu przewozowego); miejsce nadawcy (siedziba odbiorcy i miejsce dostawy). (...) zapis ten informuje, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...). Należy zatem uznać, że w tym przypadku dokumenty te jednoznacznie potwierdzają przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym, posiadanie łącznie ww. dokumentów uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 stycznia 2017 r., sygn. 0461-ITPP3.4512.791.2016.1.MZ, w której wskazane zostało, iż: „(...) w sytuacji, gdy Spółka w związku z dokonywaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie dysponowała fakturami wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumentem elektronicznym generowanym z systemu Spółki (dokument EC lub Dziennik wysyłki) i dokumenty te łącznie – jak wynika z treści wniosku – będą uprawdopodobniać przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, w konsekwencji Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (...)”.

Uwagi końcowe

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią dokumenty wskazane w zdarzeniu przyszłym, jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz dostarczone do nabywców na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw wewnątrzwspólnotowych został w analizowanych przypadkach spełniony i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT UE. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w szczególności, w zakresie produkcji (…) na rzecz podmiotu z grupy B (dalej: „Grupa”), tj. spółki C (dalej: „Nabywca” lub „C”), mającego siedzibę w Holandii, zarejestrowanego w kraju siedziby dla celówVAT, posługującego się holenderskim numerem identyfikacji dla potrzeb VAT. Wnioskodawca wskazuje, że C jest również zarejestrowany dla celów VAT w Polsce, lecz w ramach opisywanego zdarzenia przyszłego, posługuje się holenderskim oraz słowackim numerem identyfikacji podatkowej. W ramach swojej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium państw członkowskich UE, innych niż terytorium kraju, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Towary będące przedmiotem dostaw dokonywanych przez Spółkę transportowane są z Polski, przy czym usługa ta jest realizowana przez D. Towary mogą być dostarczane zarówno do magazynów C, jak również do innych miejsc, znajdujących się na terenie państw członkowskich UE, wskazanych przez C. Spółka dokumentuje dokonane dostawy poprzez wystawienie stosownych faktur, które w każdym przypadku wystawiane są na C. Wszelkie zamówienia wpływają do Spółki drogą elektroniczną. W tym zakresie w Spółce nie występuje obieg dokumentów papierowych. Dla celów realizacji zamówień, które wpływają wyłącznie od C, Spółka posiada wewnątrzgrupowy, dedykowany system (…) , służący do elektronicznej wymiany danych/dokumentów handlowych i finansowych (takich jak m.in.: zamówienia, potwierdzenia zamówień, awiza wysyłki, faktury itp.), w ramach globalnego systemu X (…). Informacje o zamówieniu pojawiają się zarówno po stronie C (jako zamawiającego), jak i Spółki w czasie rzeczywistym. Po uzyskaniu zamówienia, które pojawia się w X w sposób automatyczny, Spółka dokonuje jego przetworzenia w odpowiednich podprogramach X oraz generuje dla niego dedykowany numer załadunku, tzw. (…). Po otrzymaniu przez Spółkę zamówienia, odpowiednio przygotowane oraz zapakowane przez Spółkę towary transportowane są z fabryki znajdującej się na terytorium Polski do magazynów C, jak również do innych miejsc, znajdujących się na terenie UE, wskazanych przez C. Do każdej przesyłki sporządzana jest tzw.„Packing list”, tj. lista zawierająca indywidualne kody kreskowe/numery seryjne przesyłanych towarów, służące do identyfikacji danej przesyłki. Przesyłki będące przedmiotem transportu – w których znajdują się towary dostarczane w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – opatrzone są dodatkowo unikatowym numerem załadunku. Co więcej, również środek transportu, którym przewożone są towary (…) posiada numer rejestracyjny, który pozwala na jego identyfikację. Numer załadunku, przyporządkowywany jest do konkretnego numeru rejestracyjnego pojazdu, co umożliwia jednoznaczną identyfikację zarówno pojazdu, którym transportowana jest przesyłka, jak i samej przesyłki. Cały proces logistyczny opisany powyżej podlega ewidencji w systemie informatycznym Y, należącym do D, a udostępnionym Spółce. System ten ma na celu m.in.: (…). Jest on również podstawą rozliczeń finansowych pomiędzy A i D.

Dane agregowane w Y pobierane są automatycznie z X, po uprzednim wprowadzeniu do niego numeru załadunku, dedykowanego dla każdej z przesyłek. W momencie dotarcia środka transportu (identyfikowanego za pomocą odpowiedniego numeru rejestracyjnego), w którym znajduje się dana przesyłka (oznaczona unikatowym numerem załadunku) do magazynu C lub innego miejsca dostawy wskazanego przez C, znajdującego się w innym niż Polska kraju członkowskim UE, przewoźnik wprowadza odpowiednią informację w systemie Y. Po dostarczeniu przesyłki do miejsca docelowego, znajdującego się w innym niż Polska kraju UE, Spółka nie otrzymuje automatycznego powiadomienia o zakończeniu transportu, lecz dokonuje manualnej weryfikacji statusu dostawy, logując się do Y. Mogą zdarzyć się sytuacje, np. w razie awarii Y, w których pomimo dostarczenia towarów do odbiorcy, dane w Y nie są dostępne. W takim przypadku fakt dotarcia pojazdu do miejsca docelowego zostaje odnotowany w Y po ustaniu okoliczności uniemożliwiających wprowadzenie stosownych danych do systemu, a monitorowanie statusu przesyłki odbywa się poprzez bezpośredni kontakt z przewoźnikiem odpowiedzialnym za jej dostawę. Każdorazowo transport towarów realizowany przez Spółkę jest ewidencjonowany w Y: (i) na bieżąco; (ii) po ustaniu awarii Y. Niezależnie od powyższego, poprzez system Y, Spółka ma również możliwość zawnioskowania do przewoźnika o uzupełnienie danych przewozowych w systemie, w przypadku ich braku lub niezaktualizowania. Jest to proces zautomatyzowany i następuje poprzez wybranie odpowiedniej opcji w Y. Opisany powyżej system umożliwia Spółce śledzenie transportu na każdym jego etapie. W szczególności, poprzez wgląd do omawianego systemu, możliwe jest przeanalizowanie przebiegu całego procesu logistycznego dla danego numeru załadunku, którym oznaczona była przesyłka, na wszystkich odcinkach trasy towaru.

Y pozwala na wygenerowanie, zarówno w odniesieniu do każdej pojedynczej transakcji, jak i zbiorczych zestawień dostaw w konkretnym okresie, raportu (w formacie.xlsx – excel), zawierającego m.in. (…):

(…).

Z uwagi na dostępność, opisanych w złożonym wniosku, danych w systemie monitorowania Y i stąd także w systemie X, Spółka rozważa zaprzestanie gromadzenia dokumentów przewozowych CMR, potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego Państwa UE. W konsekwencji, w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Spółka przechowywałaby faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz C oraz dane dostępne w Y i/lub X.

Spółka przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres będzie posiadać następujące dokumenty/informacje:

·faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz nabywcy,

·specyfikacja zamówienia, możliwa do weryfikacji w systemie X i/lub Y po uprzednim wyszukaniu stosownego numeru załadunku, oraz

·wygenerowany z systemu logistycznego Y raport (w formacie.xlsx – excel), zawierający m.in. następujące dane o transporcie towarów, będących przedmiotem transakcji:

(…)

Jednocześnie mogą (sporadycznie) zdarzyć się sytuacje, w których pomimo dostarczenia towarów do odbiorcy, dane w Y nie są dostępne. W szczególności, może to dotyczyć sytuacji, w których nastąpiła awaria/błąd i dane nie zostały umieszczone w systemie w odpowiednim czasie. Niemniej, w takim wypadku fakt dotarcia ładunku do miejsca docelowego zostaje odnotowany w Y po ustaniu okoliczności uniemożliwiających wprowadzenie stosownych danych do systemu (przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy), a monitorowanie statusu przesyłki odbywa się poprzez bezpośredni kontakt z przewoźnikiem odpowiedzialnym za transport danej przesyłki. W każdym przypadku transport towarów realizowany przez Spółkę jest ewidencjonowany w Y: (i) na bieżąco; (ii) po ustaniu awarii Y.

W ocenie Spółki, będzie ona w posiadaniu dokumentacji potwierdzającej, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy wskazana dokumentacja będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z przepisami art. 41 ust. 3 w związku zart. 42 ust. 1 pkt 2, ust. 4 i ust. 11 ustawy (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, bez względu na to, czy Spółka będzie dysponować dokumentem przewozowym CMR, potwierdzającym dokonanie wywozu towarów do innego niż Polska państwa UE).

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona.

Odnosząc się do powołanych wyżej przepisów zauważyć należy, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towarów poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym państwie członkowskim UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone do ich nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Zasadniczą kwestią jest zatem, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty łącznie, jednoznacznie, potwierdzały, że towary te były przedmiotem WDT.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca będzie posiadał następujące dokumenty:

·faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz nabywcy,

·specyfikacja zamówienia, możliwa do weryfikacji w systemie X i/lub Y po uprzednim wyszukaniu stosownego numeru załadunku, oraz

·wygenerowany z systemu logistycznego Y raport (w formacie.xlsx – excel), zawierający m.in. (…):

(…)

Ponadto z opisu sprawy wynika, że dane agregowane w Y pobierane są automatycznie z X, po uprzednim wprowadzeniu do niego numeru załadunku, dedykowanego dla każdej z przesyłek. W momencie dotarcia środka transportu (identyfikowanego za pomocą odpowiedniego numeru rejestracyjnego), w którym znajduje się dana przesyłka (oznaczona unikatowym numerem załadunku) do magazynu C lub innego miejsca dostawy wskazanego przez C, znajdującego się w innym niż Polska kraju członkowskim UE, przewoźnik wprowadza odpowiednią informację w systemie Y. Po dostarczeniu przesyłki do miejsca docelowego, znajdującego się w innym niż Polska kraju UE, Spółka nie otrzymuje automatycznego powiadomienia o zakończeniu transportu, lecz dokonuje manualnej weryfikacji statusu dostawy, logując się do Y. Z uwagi na dostępność danych w systemie monitorowania Y i stąd także w systemie X, Spółka rozważa zaprzestanie gromadzenia dokumentów przewozowych CMR, potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego Państwa UE. W konsekwencji, w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Spółka przechowywałaby faktury dokumentujące sprzedaż towarów na rzecz C, specyfikację zamówienia oraz dane dostępne w Y i/lub X.

Podkreślić należy, że w niniejszej sprawie podstawą do zastosowania stawki 0% jest posiadanie niektórych dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnionych dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11, które łącznie będą potwierdzały dostarczenie towaru do nabywcy na terytorium kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium kraju. Natomiast z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie posiadał jedynie wskazaną w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy specyfikację zamówienia oraz wystawioną fakturę. Z kolei w momencie dotarcia środka transportu (identyfikowanego za pomocą odpowiedniego numeru rejestracyjnego), w którym znajduje się dana przesyłka (oznaczona unikatowym numerem załadunku) do magazynu C lub innego miejsca dostawy wskazanego przez C, znajdującego się w innym niż Polska kraju członkowskim UE, przewoźnik wprowadza odpowiednią informację w systemie Y. Po dostarczeniu przesyłki do miejsca docelowego, znajdującego się w innym niż Polska kraju UE, Spółka nie otrzymuje automatycznego powiadomienia o zakończeniu transportu, lecz dokonuje manualnej weryfikacji statusu dostawy, logując się do Y.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wskazanych dokumentów, tj. faktur dokumentujących sprzedaż towarów na rzecz nabywcy, specyfikacji zamówienia oraz wygenerowanego z systemu logistycznego Y raportu, nie można uznać za rzetelne oraz dające jednoznaczne potwierdzenie, że towary będące przedmiotem dostawy dokonanej przez Spółkę w istocie zostały przetransportowane i odebrane przez nabywcę na terytorium innego kraju członkowskiego. Należy bowiem zauważyć, że dokumenty te zostały wystawione wyłącznie przez Wnioskodawcę, z kolei informacje zawarte w systemie Y zostały uzupełnione wyłącznie przez przewoźnika działającego na zlecenie Wnioskodawcy. Natomiast wśród posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów nie ma żadnego potwierdzenia pochodzącego od drugiej strony transakcji, tj. nabywcy, że otrzymał dane towary na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy w tym miejscu wskazać, że takim potwierdzeniem, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, mogłyby być w szczególności:

a)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

b)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

c)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

d)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy zatem uznać, że w przedstawionym zestawie posiadanych przez Spółkę dokumentów, nie dysponuje ona wystarczającymi dowodami, świadczącymi o tym, że wskazane towary zostały faktycznie dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że dokumentacja zgromadzona przez Wnioskodawcę w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarówdo Nabywcy wyłącznie faktury dokumentujące sprzedaż, specyfikacja zamówienia oraz wygenerowany z systemu logistycznego Y raport, nie będzie uprawniała Wnioskodawcy do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Przedstawione przez Wnioskodawcę dokumenty łącznie nie potwierdzają bowiem jednoznacznie dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W konsekwencji, Spółka nie będzie miała prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku gromadzenia tylko ww. dokumentów.

Podsumowując, wskazana dokumentacja, tj. faktury dokumentujące sprzedaż, specyfikacja zamówienia oraz wygenerowany z systemu logistycznego Y raport, w sytuacji gdy Spółka nie będzie dysponować co najmniej dokumentem przewozowym CMR, potwierdzającym jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa UE lub innym dokumentem pochodzącym od nabywcy, nie będzie wystarczająca i nie będzie uprawniała Spółki do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z przepisami art. 41 ust. 3 w związku zart. 42 ust. 1 pkt 2, ust. 4 i ust. 11 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje/będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Zatem powołane interpretacje indywidualne nie mogą mieć wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).