Interpretacja indywidualna z dnia 12 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.55.2021.11.NM

Obowiązki płatnika w związku z opłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz złożeniem korekty informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 13 stycznia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 22 lipca 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 389/21;

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 stycznia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 stycznia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W sierpniu i wrześniu 2018 r. miała miejsce w Spółce kontrola Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: „ZUS”). W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS zakwestionował brak naliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne od wypłacanego specjalnego wynagrodzenia rocznego z tyt. „… …” za wieloletnią nieprzerwaną i nienaganną pracę. Kontroli podlegał okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. ZUS wydał odpowiednie odrębne decyzje dot. każdego pracownika, któremu w powyższym okresie wypłacono wynagrodzenie z tytułu „… …”. W decyzjach tych ZUS ustalił, że do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracownika należy wliczyć wypłacane mu w latach 2015, 2016 i 2017 wynagrodzenie z tyt. „… …”.

Spółka odwołała się do Sądu od wszystkich wydanych decyzji.

Jedna z prowadzonych spraw sądowych zakończyła się w dniu … … 2020 r. przez wydanie prawomocnego orzeczenia, zgodnie z którym Sąd utrzymał w mocy decyzję ZUS.

Wobec powyższego, Spółka jest zobowiązana do realizacji decyzji ZUS (na tę chwilę wobec jednego pracownika, którego dotyczył wyrok) – zapłaty zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne od wypłaconego temu pracownikowi wynagrodzenia z tyt. „… …”. Pozostałe postępowania sądowe dotyczące odwołań od decyzji ZUS w stosunku do innych pracowników mają obecnie status zawieszonych. Na skutek tego wyroku, Spółka jest zobowiązana do złożenia korekty deklaracji ZUS-DRA.

Spółka taką korektę deklaracji w ostatnich dniach już sporządziła i zapłaciła wynikające z tej korekty zaległe składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, zarówno przypadające od pracodawcy, jak i od pracownika. Składki przypadające od pracownika Spółka zapłaciła z własnych środków finansowych i nie będzie dochodziła zwrotu tych składek od pracownika. Należy nadmienić, że pracownik ten już nie pracuje w Spółce.

W przypadku kolejnych wyroków niekorzystnych dla Spółki dotyczących pozostałych pracowników, Spółka również zamierza zapłacić z własnych środków finansowych zaległe składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne przypadające od pracowników, zarówno za byłych pracowników, jak i tych, którzy nadal pozostają w stosunku pracy ze Spółką i nie będzie dochodziła zwrotu tych składek od pracowników.

Dodatkowo ZUS stoi na stanowisku, że jeżeli zapłacone na skutek tego wyroku składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne stanowią przychód dla pracownika, to zdaniem ZUS, powoduje to obowiązek uiszczenia od wartości tego przychodu kolejnych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Obecnie Spółka z ostrożności zamierza także odprowadzić te (kolejne) składki z własnych środków, jednakże zamierza jednocześnie wystąpić do ZUS o wydanie interpretacji przepisów prawa na podstawie ustawy prawo przedsiębiorców.

Pytania

1.Czy zapłacone obecnie za jednego byłego pracownika, a w przyszłości być może za innych pracowników zatrudnionych i byłych pracowników, przez płatnika (Spółkę) zaległe składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne przypadające od pracowników i byłych pracowników stanowią dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w przypadku, gdy konieczność zapłaty tych składek wynika z korekty deklaracji ZUS­-DRA, sporządzonej na skutek decyzji ZUS wydanej w trybie kontroli?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, tzn. zapłacone przez Spółkę z własnych środków finansowych zaległe składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne przypadające od pracowników stanowią dla pracowników przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to czy po zapłacie tych zaległych składek Spółka powinna skorygować PIT-11 i PIT-4R odpowiednio za lata 2015, 2016 i 2017, czy ewentualnie przychód taki Spółka może ująć w PIT-11 i PIT-4R wystawianych za rok podatkowy, w którym dokona zapłaty zaległych składek?

3.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy w związku z zapłatą za pracownika (kolejnych) składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne od wartości przychodu, jaki stanowić będą zapłacone w 2021 r. (i następnych) przez Spółkę z własnych środków finansowych zaległe składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne (od wynagrodzenia z tyt. „… …”) na skutek korekty deklaracji ZUS-DRA – po stronie pracowników powstanie następny przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatków.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 12 ust. 4 przywoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Przepis art. 31 ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Stosownie do art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W świetle powyższych przepisów, zapłata zaległych składek ZUS za pracownika nie będzie skutkowała powstaniem u tej osoby przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poniesionego w przyszłości przez płatnika (Spółkę) kosztu z tytułu zaległych składek ZUS za poprzednie lata za pracowników i byłych pracowników nie należy utożsamiać z nieodpłatnym przysporzeniem majątkowym, który nie ma takiego charakteru (art. 9 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem, taki przychód nie będzie kwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy wobec osób zatrudnionych w Spółce aktualnie na podstawie umowy o pracę (art. 12 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy), oraz przychód z innych źródeł dla byłych pracowników (art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 ww. ustawy), a co za tym idzie brak będzie podstaw do pobrania w przyszłości zaliczek (art. 31 ww. ustawy) i odpowiednio wystawienia bieżąco informacji za rok podatkowy, w którym zostanie dokonana zapłata przedmiotowych zaległości wobec ZUS (art. 39 ust. 1 i art. 42a ust. 1 ww. ustawy).

Zapłata zaległych składek ZUS za pracownika nie skutkuje powstaniem u tej osoby przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który płatnik winien wykazać w informacji za rok podatkowy, w którym je zapłacono.

Ad 2

Zgodnie z art. 32 ust. 2 i 3b tej ustawy, zaliczki na podatek pobierane są od dochodu obliczonego następująco: od uzyskanego w ciągu miesiąca przychodu po odliczeniu kosztów uzyskania oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne. Obliczoną zaliczkę zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika.

Zgodnie z art. 38 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru.

Zdaniem Wnioskodawcy i zgodnie z powyższymi przepisami, za lata 2015-2019 informacje PIT-11 i deklaracje PIT-4R są prawidłowe, gdyż odzwierciedlają faktycznie wówczas pobrane kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne, ze środków pracownika. W deklaracji PIT-4R wykazano faktycznie pobrane w danym roku zaliczki na podatek dochodowy pracownika. Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku składania korekt deklaracji za ww. lata. Natomiast Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po zapłacie za pracowników z własnych środków finansowych zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne przypadających od pracowników, w informacjach podatkowych (PIT-11 i PIT-4R) składanych za rok podatkowy, w którym dokona zapłaty za pracowników zaległych składek, ujmie w przychodzie zapłacone za pracowników składki, a w pobranych zaliczkach ujmie pobrane zaliczki (zapłaconych składek).

Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.489.2018.1.JM. Informacje i deklaracje podatkowe, w tym PIT-11 i PIT- 4R, służą do odwzorowania zaistniałego w trakcie roku podatkowego stanu faktycznego, a nie do jego kreowania. Zatem w informacji PIT-11 składanej za dany rok podatkowy płatnik winien wykazać między innymi takie kwoty potrąconych w roku podatkowym ze środków podatnika składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy, które odzwierciedlają jego działania jako płatnika, tzn. kwoty faktyczne pobrane w tym roku podatkowym. Deklaracja PIT-4R jest deklaracją roczną o faktycznie pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, po stronie pracowników nie powstanie kolejny przychód, gdy Spółka z własnych środków finansowych zapłaci za nich składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (przypadające od pracowników), które spółka naliczy od przychodu powstałego w momencie, gdy dokona zapłaty za pracowników zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (przypadających od pracowników) należnych od wypłaconego wynagrodzenia z tytułu „… …” (będących przedmiotem sporu z ZUS). W przeciwnym wypadku kolejne zapłacone za pracowników składki generowałyby kolejny przychód, a ten kolejne składki, itd.

Stanowisko takie reprezentuje jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych, w tym wyroki NSA:

·z 5 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 1311/17),

·z 19 marca 2019 r. (sygn. akt II FSK 864/17),

·z 6 sierpnia 2019 r. (sygn. akt II 2971/17),

·z 31 marca 2019 r. (sygn. akt II FSK 972/17),

wyroki WSA:

·w Gliwicach z 12 lutego 2020 r. (sygn. akt I SA/GI 1222/19),

·w Bydgoszczy z 3 września 2019 r. (sygn. akt I SA/Bd 430/19),

·w Rzeszowie z 17 września 2020 r. (sygn. akt I SA/Rz 251/20) oraz

·w Rzeszowie z 16 lipca 2020 r. (sygn. akt I SA/Rz 250/20).

Przykładowo NSA w uzasadnieniu wyroku z 21 marca 2019 r. (sygn. akt II FSK 972/17) stwierdził m.in., że: „(...) istniejący pomiędzy płatnikiem składek (pracodawcą) a ubezpieczonym (zatrudnionym) stosunek prawny powoduje wprawdzie, że ubezpieczony podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym, jednakże stan ten nie rodzi po jego stronie jakichkolwiek obowiązków względem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwłaszcza zaś w zakresie obliczania, rozliczania oraz opłacania należnych składek na te ubezpieczenia. Wszystkie obowiązki w tym przedmiocie obciążają bowiem płatnika składek (pracodawcę) i to niezależnie od źródła finansowania owych składek. Dotyczy to również sytuacji, w której (...) dochodzi do wypłaty ubezpieczonemu wynagrodzenia niepomniejszonego o składki podlegające sfinansowaniu z jego dochodu, późniejszej zapłaty zaległych składek przez płatnika i niewystąpienia przez płatnika do ubezpieczonego o zwrot składek, które nienależnie zostały wypłacone w wynagrodzeniu. Z powyższego wynika, że Spółka regulując zaległe składki na ubezpieczenie społeczne zrealizowała ciążący na niej obowiązek. Wykonania zaległego zobowiązania przez płatnika, w zakresie obliczenia, potrącenia z dochodu ubezpieczonego oraz odprowadzenia składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, nie można utożsamiać z wykonaniem obowiązku za kogoś innego, tj. za pracownika lub byłego pracownika”.

Podobnie wypowiada się WSA w Rzeszowie, stwierdzając wprost, że „pokrycie przez płatnika zaległych składek na ZUS jako nie stanowi przychodu po stronie ubezpieczonego” (sygn. akt I SA/Rz 251/20) oraz że: „W momencie zapłaty przez płatnika zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części, w której powinny być sfinansowane z dochodów podatnika, a także składek na ubezpieczenie zdrowotne, po stronie podatnika nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu” (sygn. akt I SA/Rz 250/20).

Za stanowiskiem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie przemawia także fakt, że pierwotnie pracownik ten otrzymał wynagrodzenie z tytułu „… …” wypłacone w latach 2015, 2016 i 2017 pomniejszone o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych liczony od podstawy opodatkowania wyższej od tej, która będzie konsekwencją korekty deklaracji ZUS-DRA za te lata na skutek wydanego wyroku Sądu.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 19 marca 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT2-3.4011.55.2021.1.ID, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie obowiązków płatnika:

·w częścidotyczącej powstania przychodu w związku z zapłatą zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne (pytania nr 1 i nr 3) za nieprawidłowe,

·w części dotyczącej obowiązku złożenia korekty informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R za lata 2015-2019 (pytanie nr 2) za prawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 25 marca 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

23 kwietnia 2021 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Skarga wpłynęła do mnie 27 kwietnia 2021 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego, według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie – wyrokiem z 22 lipca 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 389/21 uchylił zaskarżoną interpretację.

25 sierpnia 2021 r. – wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W związku ze stanowiskiem aktualnie prezentowanym przez Ministerstwo Finansów, wyrażonym w interpretacji ogólnej z 30 marca 2023 r., nr DD3.8203.1.2023 – wycofałem ww. skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny – postanowieniem z 10 maja 2023 r., sygn. akt II FSK 1210/12 umorzył postępowanie kasacyjne.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 10 maja 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Należy poinformować, że na dzień wniesienia wniosku obowiązywały przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).