Interpretacja indywidualna z dnia 21 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.261.2023.3.KW/PP

W zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów oraz momentu zaliczenia do kosztów podatkowych Wydatków na Inwestycję Drogową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów oraz momentu zaliczenia do kosztów podatkowych Wydatków na Inwestycję Drogową jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• Wnioskodawca ma prawo zaliczyć Wydatki na Inwestycję Drogową do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.;
• poniesione Wydatki na Inwestycję Drogową stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.;
• poniesione Wydatki na Inwestycję Drogową będą potrącalne dla Wnioskodawcy w momencie poniesienia, tj. zaksięgowania na jakimkolwiek koncie w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), jednak nie wcześniej niż w momencie podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego z Gminą.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 lipca 2023 r. (data wpływu 19 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Informacje ogólne

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, działającym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie m.in. wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków czy kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zawarł w dniu 29 stycznia 2016 r. z A. sp. z o.o. (dalej: „A.”) warunkową umowę sprzedaży działek gruntu o numerach (…) o łącznej powierzchni (…) ha, znajdujących się (…). Następnie planowano nabycie działek gruntu o numerach (…), przy czym ich nabycie miało być uzależnione od spełnienia określonych warunków zawieszających (dalej łącznie jako: „Nieruchomość”). Na Nieruchomości planowano realizację inwestycji w postaci nowoczesnego centrum logistycznego (dalej: „Inwestycja”).

Z uwagi na brak właściwego dojazdu do Inwestycji, powstała konieczność budowy nowej drogi umożliwiającej przejazd ciężarówek i TIR-ów do tworzonego centrum logistycznego. Droga wraz z infrastrukturą towarzyszącą taką jak kanalizacja deszczowa, chodnik, oświetlenie oraz drzewa, stanowiła część Inwestycji i jej powstanie było wymagane przez samorząd terytorialny.

Porozumienie z Gminą

Dnia 17 lutego 2016 r. Wnioskodawca oraz A. zawarły porozumienie nr 1 (dalej: „Porozumienie”) z Gminą (…) (dalej: „Gmina”), w imieniu i na rzecz, której działały B. sp. z o.o. Jak wskazano w Porozumieniu, przyczyną jego zawarcia była okoliczność, że Spółka i A zamierzały zrealizować Inwestycję, której wykonanie powodowała konieczność budowy układu drogowego, a co za tym idzie Spółka oraz A. w związku z realizowanymi inwestycjami niedrogowymi były zobowiązane do budowy na swój koszt połączenia planowanych inwestycji z istniejącym układem komunikacyjnym (…). Przedmiotem Porozumienia było zatem określenie zasad realizacji i finansowania przez Spółkę, A. oraz Gminę budowy drogi publicznej w układzie jednojezdniowym wraz z niezbędną infrastrukturą drogową (odwodnienie, oświetlenie, sieć (…)) (dalej: „Inwestycja Drogowa”) w dwóch odcinkach:

1)Odcinek I obejmujący budowę drogi publicznej na odcinku od (…) do (…) w układzie jednojezdniowym wraz z niezbędną infrastrukturą drogową (oświetlenie, sieć (…) na długości drogi oraz odwodnienie do odbiornika), który Spółka oraz A. zobowiązały się zrealizować nieodpłatnie na rzecz Gminy,

2)Odcinek II obejmujący budowę drogi publicznej na odcinku od (…) do ul. (…) (z rondem) w układzie jednojezdniowym wraz z niezbędną infrastrukturą drogową (oświetlenie, sieć (…)), który zobowiązała się wykonać Gmina własnym staraniem i na własny koszt, przy ewentualnej partycypacji w kosztach realizacji przez A. i Spółkę, jeżeli zaistniałyby warunki określone w Porozumieniu.

Inwestycja Drogowa miała powstać na podstawie parametrów technicznych określonych w załączniku do Porozumienia, a roboty będące przedmiotem wykonania Inwestycji Drogowej miały być zrealizowane na podstawie projektu budowlanego opracowanego przez Gminę, a zaktualizowanego przez Spółkę i A., jak również dokumentacji wykonawczej opracowanej przez Spółkę i A., w oparciu o zezwolenie na realizację Inwestycji Drogowej, którą w imieniu Gminy lub zarządcy drogi miały pozyskać Spółka i A.

Na mocy Porozumienia do obowiązków Gminy należało m.in.:

1)nieodpłatne, protokolarne przekazanie Spółce i A. - na czas określony, niezbędny do realizacji Odcinka I, nieruchomości objętych decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej będących we władaniu Gminy i niezbędnych do realizacji Odcinka I,

2)zapewnienie i poniesienie kosztów nadzoru inwestorskiego; skład zespołu sprawującego nadzór miał zostać wyznaczony przez Gminę w terminie poprzedzającym rozpoczęcie robót,

3)odbiór wykonanych robót,

4)nieodpłatne przejęcie od Spółki i A. zrealizowanego Odcinka I, co miało nastąpić w terminie 14 dni od daty zgłoszenia przez Spółkę i A. do Gminy gotowości do przekazania zrealizowanego Odcinka I, pod warunkiem spełnienia przez Spółkę i A. przesłanek warunkujących możliwość przejęcia zgodnie z Porozumieniem,

5)udzielenie pełnomocnictw do działania w imieniu Gminy lub zarządcy drogi w zakresie niezbędnym do wykonania Porozumienia w terminie do 7 dni od daty zgłoszenia przez Spółki stosownego wniosku o udzielenie pełnomocnictwa,

6)niezwłoczne informowanie Spółki i A. o wszelkich okolicznościach, które mogą mieć wpływ na realizację prac objętych Porozumieniem,

7)nieodpłatne przejęcie od Spółki i A. praw z gwarancji jakości i rękojmi w zakresie niezbędnym do wykonania przez Gminę uprawnień związanych z usuwaniem wad i usterek w robotach budowlanych po ich przejęciu, pod warunkiem zapewnienia przez Spółki, że zakres, treść tych praw oraz czas ich trwania wyniesie co najmniej tyle, ile udzielona gwarancja jakości i rękojmia.

Z chwilą przejęcia od Spółki i A. terenu po zrealizowaniu Odcinka I, Gmina miała ponosić odpowiedzialność za szkody powstałe na przejętym terenie na zasadach ogólnych wynikających z przepisów prawa, co nie wyłączało odpowiedzialności A. i Spółki z tytułu rękojmi i gwarancji udzielonej za wykonany Odcinek I oraz z tytułu odpowiedzialności odszkodowawczej za niewykonanie lub nienależyte wykonanie Porozumienia w zakresie realizacji Odcinka I.

Spółka oraz A. zobowiązały się z kolei m.in. do:

1)opracowania we własnym zakresie i na własny koszt dokumentacji projektowej, wraz z uzyskaniem w imieniu zarządcy drogi, na podstawie stosownego pełnomocnictwa udzielonego przez Gminę, decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej,

2)zapewnienia nadzoru autorskiego,

3)zrealizowania na własny koszt jako generalny realizator Odcinka I zgodnie z obowiązującymi przepisami,

4)zapewnienia objęcia kierownictwa budowy przez kierownika budowy,

5)zapewnienia bezpieczeństwa dla ruchu pieszego i kołowego podczas prowadzenia robót,

6)wykonania wszelkich świadczeń inżynierskich i architektonicznych koniecznych dla prawidłowej i terminowej realizacji Odcinka I,

7)przestrzegania norm w zakresie ochrony środowiska naturalnego.

Spółka oraz A. w dniu protokolarnego przekazania pasa drogowego miały przedstawić Gminie komplet dokumentów potwierdzających ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej - kontraktowej i deliktowej (na roboty, materiały i urządzenia przeznaczone do wbudowania), w zakresie umożliwiającym pokrycie szkód, jakie mogą powstać w związku z wykonaniem i wykonywaniem Odcinka I na sumę ubezpieczenia wynoszącą co najmniej 1 000 000 zł.

Spółka oraz A. miały ponieść wszelkie obciążenia i koszty finansowe związane z wykonaniem Odcinka I, także te, których nie można było przewidzieć w dacie podpisania Porozumienia, a których poniesienie miało być wymagane do prawidłowej realizacji Odcinka I i dokonania wszelkich odbiorów robót. Za wykonanie Odcinka I, jak również za realizację pozostałych obowiązków wynikających z Porozumienia Spółce oraz A. nie przysługiwało od Gminy żadne wynagrodzenie, ani też zwrot poniesionych kosztów. Jeżeli w trakcie realizacji przez Spółkę oraz A. robót budowlanych zaistniałaby konieczność wykonania dodatkowych lub zamiennych prac niezbędnych do zrealizowania Odcinka I, a nieprzewidzianych dokumentacją projektową, czy też będących konsekwencją wprowadzenia zmian w dokumentacji projektowej, lub też poprawiania błędów projektowych, Spółka oraz A były zobowiązane do ich wykonania, bez prawa do żądania od Gminy jakiegokolwiek wynagrodzenia, odszkodowania czy zwrotu kosztów.

W Porozumieniu przewidziano trzy rodzaje odbiorów: odbiór robót zanikających ulegających zakryciu, odbiór końcowy oraz odbiór pogwarancyjny. Odbiór końcowy Odcinka I miał polegać na ocenie ilości i jakości całości wykonanych robót pod względem technicznym, estetycznym i użytkowym oraz zgodności z dokumentacją projektową. Gmina miała przejąć zrealizowany Odcinek I w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia przez Spółkę oraz A gotowości do przekazania. Warunkiem przejęcia przez Gminę Odcinka I było uzyskanie przez Spółkę oraz A. na rzecz Gminy i przedłożenie Gminie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie dotyczące wszystkich robót Odcinka I, przy czym w protokole właściwego organu nadzoru budowlanego w trakcie obowiązkowej kontroli poprzedzającej wydanie pozwolenia na użytkowanie powinien zostać stwierdzony brak zastrzeżeń. Odbiór pogwarancyjny miał z kolei polegać na odbiorze wykonanych robót związanych z usunięciem wad powstałych i ujawnionych w okresie gwarancji i rękojmi.

W Porozumieniu zastrzeżono, że z uwagi na fakt, że realizacja Inwestycji Drogowej miała nastąpić w części na nieruchomościach należących do A., A. zobowiązało się do uregulowania stanu prawnego działek nr (…) obręb (…) oraz nr (…) obręb (…), przewidzianych pod realizację Inwestycji Drogowej. Uregulowanie stanu prawnego miało polegać na:

• doprowadzeniu do przeniesienia na własność Gminy tych działek przeznaczonych pod realizację Inwestycji Drogowej przed wystąpieniem z wnioskiem o uzyskanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej,
• do złożenia do właściwego sądu wniosku o ujawnienie we właściwej księdze wieczystej podziału nieruchomości i doprowadzenia do bezobciążeniowego wydzielenia działek przeznaczonych po realizację Inwestycji Drogowej z ksiąg wieczystych istniejących na dzień zawarcia Porozumienia z wyjątkiem:
• służebności drogi koniecznej obciążającej działkę nr (…) na rzecz każdoczesnego właściciela określonych działek,
• służebności drogi koniecznej, która miała zostać ustanowiona na działce nr (…) na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości gruntowych, na których A i Wnioskodawca zamierzali zrealizować Inwestycję,
• po ujawnieniu powyższych faktów, do wystąpienia do Wydziału (…) z przedmiotową informacją, co miało umożliwić Gminie wystąpienie z wnioskiem o ujawnienie w księdze wieczystej praw Gminy do nieobciążonych prawami osób trzecich (z wyjątkiem opisanych służebności drogi koniecznej) działek przeznaczonych pod realizację Inwestycji Drogowej.

A. miało wydać Gminie poprzez protokół zdawczo-odbiorczym działkę (…) obręb (…) oraz działkę nr (…) obręb (…) przeznaczone pod realizację Inwestycji Drogowej po spełnieniu wyżej wskazanych zobowiązań umownych. A. zobowiązało się przekazać na własność Gminy działki przeznaczonej pod realizację Inwestycji Drogowej, tj. działkę nr (…) oraz działkę nr (…) obręb (…) za odszkodowaniem lub wynagrodzeniem.

Odcinek I miał zostać zrealizowany przez Spółkę i A. do 2 marca 2017 r. (na mocy aneksu nr 2 do umowy wydłużono ten termin do 30 września 2017 r.). Zastrzeżono jednocześnie, że za datę zakończenia robót dla Odcinka I uważa się uzyskanie przez Spółkę i A. w imieniu Gminy pozwolenia na użytkowanie. Jeżeli pozwolenie na użytkowanie nie jest wydawane zgodnie z przepisami prawa data zakończenia miała oznaczać zakończenie wszystkich procedur odbiorowych i uzyskanie ostatecznej decyzji koniecznej do dopuszczenia do użytkowania (lub ostatecznych decyzji warunkujących to dopuszczenie), przy czym jeśli z tych decyzji wynika obowiązek usunięcia wad, to termin uważa się za zachowany, jeśli ich usunięcie nastąpiło we wskazanym terminie.

Odcinek II miał zostać natomiast zrealizowany przez Gminę, poprzez wykonawcę wyłonionego w trybie i na zasadach przewidzianych w przepisach Prawa zamówień publicznych.

Porozumienie Wnioskodawcy z A

Jednocześnie 17 lutego 2016 r. zawarto porozumienie pomiędzy Spółką a A., którego przedmiotem było ustalenie szczegółowych zasad wykonywania porozumienia z Gminą oraz rozliczenia kosztów prac i realizacji obowiązków objętych i szczegółowo opisanych w Porozumieniu z Gminą. Wnioskodawca oraz A. zobowiązali się wzajemnie do partycypowania w kosztach realizacji Inwestycji Drogowej, kosztach wymaganego przez Gminę zgodnie z porozumieniem ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej oraz kosztach ustanowienia gwarancji bankowej na rzecz Gminy zabezpieczającej wykonanie przez Spółkę i A. Porozumienia. Inwestycja Drogowa miała być wykonana przez Spółkę, w imieniu własnym i A., przy użyciu własnych środków rzeczowych Spółki i we własnym zakresie, na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez A.

W ramach realizacji tego zobowiązania, A. oraz Spółka ustalili, że Spółka jako podmiot realizujący w ramach Porozumienia Inwestycję Drogową w imieniu własnym i na podstawie pełnomocnictwa A zobowiązany będzie do:

• uzyskania i przedłożenia Gminie wymaganego zgodnie z Porozumieniem ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej,
• uzyskania i przedłożenia Gminie gwarancji bankowej na rzecz Gminy zabezpieczającej wykonanie Porozumienia,
• pokrycia kosztów ewentualnych kar umownych i odszkodowań, należnych Gminie i osobom trzecim w związku z realizacją Porozumienia i Inwestycji Drogowej, chyba że obowiązek ich zapłaty wynikać będzie z okoliczności, za które A. ponosi odpowiedzialność,
• wykonania wobec Gminy obowiązków, wynikających z udzielonej w Porozumieniu gwarancji i rękojmi na Odcinek I Inwestycji Drogowej, w okresie ich obowiązywania i na warunkach określonych w Porozumieniu.

Na mocy porozumienia, A. miało partycypować w kosztach w zakresie proporcjonalnym do powierzchni Nieruchomości, tj. A. zobowiązało się pokryć 58,06% kosztów obciążających zgodnie z Porozumieniem Spółkę i A., przy czym kwota ta nie mogła przekroczyć (…) zł. A. zobowiązało się również do przeniesienia na Gminę własności działek gruntu zgodnie z Porozumieniem oraz do udzielenia pełnomocnictwa na rzecz Spółki, na podstawie którego Spółka miała być uprawniona do wykonywania praw i obowiązków A. wynikających z Porozumienia, w szczególności przygotowania i realizacji na zasadach określonych w Porozumieniu Inwestycji Drogowej.

Realizacja Inwestycji Drogowej

Finalnie wysokość kosztów zwróconych przez A. wyniosła (…) zł, co miało miejsce w 2018 roku. Z tego tytułu Wnioskodawca rozpoznał przychód dla celów podatkowych oraz księgowych.

Faktyczne wykonywanie zobowiązań umownych wynikających z Porozumienia w imieniu Spółki było realizowane przez B. sp. z o.o. (dalej: „B”), która pełniła funkcję kierownika projektu. B. refakturowała wszelkie poniesione koszty na Wnioskodawcę, otrzymując od Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczenie tych usług (dalej: „Wydatki na Inwestycję Drogową”). W skład Wydatków na Inwestycję Drogową wchodziły również usługi prawne związane bezpośrednio z wykonaniem i realizacją Inwestycji Drogowej, nadzór projektowy czy opłata za wywłaszczenie działki.

Zgodnie z Porozumieniem budowa Inwestycji Drogowej miała zakończyć się przed 30 września 2017 r. Następnie, w październiku 2017 r. B. wskazało Spółce informację, że wszystkie dokumenty zostały przekazane do końca września 2017 r. Gminie, a od 1 października 2017 r. droga miała podlegać Gminie. Odbiór Inwestycji Drogowej został udokumentowany w protokole zdawczo - odbiorczym nr (…) i (…) z 10 października 2017 r. Na jego mocy (…) odebrało teren oraz przejęło do eksploatacji obiekt drogowy lub obiekty drogowe położone (…) w ramach zadania „(…)”.

Na podstawie powyższej informacji, Wnioskodawca rozpoznał wydatki poczynione na Inwestycję Drogową jako koszt uzyskania przychodu, inny niż bezpośrednio związany z przychodami. W konsekwencji, zostały one rozpoznane jednorazowo w 2017 roku jako dacie ich poniesienia.

Jak natomiast wynikało z informacji powziętych później przez B., na mocy przytoczonego protokołu zdawczo - odbiorczego doszło jedynie do przyjęcia obiektu drogowego do eksploatacji, nie doszło natomiast do porozumienia przekazującego środek trwały Gminie. Obecnie Gmina chciałaby zawrzeć umowę, na mocy której objęłaby środek trwały, co nastąpiłoby z obecną datą.

Uzupełnienie opis stanu faktycznego

Centrum logistyczne zbudowane przez Wnioskodawcę w obecnej chwili nie jest przeznaczone na sprzedaż. Wnioskodawca wykorzystuje centrum logistyczne do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez jego wynajem na rzecz podmiotów trzecich i uzyskiwanie w ten sposób przychodów.

Jak zakłada Wnioskodawca, poprzez zawarcie terminu „nieruchomość” w treści drugiego pytania w Wezwaniu, Dyrektor rozumie działki gruntów, na których miała powstać Inwestycja w postaci nowoczesnego centrum logistycznego. Tym samym termin „nieruchomość” użyty w Wezwaniu odpowiada terminowi „Nieruchomość” według terminologii przyjętej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 4 maja 2023 r.

Biorąc pod uwagę wyżej przedstawione założenie – nieruchomość ta stanowi środek trwały Wnioskodawcy.

W związku z treścią pytania nr 3, Wnioskodawca wskazuje, że same nakłady poniesione na budowę nowej drogi wraz z infrastrukturą do tworzonego centrum logistycznego nie zostały i nie zostaną przeniesione na Gminę. Natomiast, przeniesieniu na rzecz Gminy podlegała wybudowana droga wraz z infrastrukturą towarzyszącą (choć Wnioskodawca musiał ponieść określone nakłady inwestycyjne na wybudowanie tej drogi i infrastruktury towarzyszącej). W konsekwencji, środki trwałe dotyczące drogi oraz infrastruktury towarzyszącej nie będą stanowić inwestycji w obcym środku trwałym (będą one bowiem własnością Gminy).

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że poniesione nakłady nie stanowią inwestycji Wnioskodawcy w obcym środku trwałym.

Pytanie

1.Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć Wydatki na Inwestycję Drogową do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.?

2.W przypadku odpowiedzi stwierdzającej na pytanie 1 - czy poniesione Wydatki na Inwestycję Drogową stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.?

3.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 - czy poniesione Wydatki na Inwestycję Drogową będą potrącalne dla Wnioskodawcy w momencie poniesienia, tj. zaksięgowania na jakimkolwiek koncie w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), jednak nie wcześniej niż w momencie podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego z Gminą?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Wnioskodawca ma prawo zaliczyć poniesione Wydatki na Inwestycję Drogową do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p”.

2.Wydatki poniesione na Inwestycję Drogową stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.

3.Wydatki poniesione na Inwestycję Drogową będą potrącalne dla Wnioskodawcy w momencie poniesienia, tj. zaksięgowania na jakimkolwiek koncie w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), jednak nie wcześniej niż w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego z Gminą.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Jak przewiduje art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W rezultacie, aby poniesiony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p., spełnione muszą być łącznie następujące przesłanki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• posiada charakter definitywny, a więc wartość wydatku nie została podatnikowi w żaden sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, które zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych w pkt. I Wydatki na Inwestycję Drogową zostały poniesione przez Wnioskodawcę w sposób definitywny. Jak bowiem przewidziano w Porozumieniu, Spółce nie przysługiwało od Gminy żadne wynagrodzenie ani też zwrot poniesionych kosztów, w związku z czym poniesione wydatki miały charakter definitywny.

Ponadto poniesione wydatki zostały właściwie udokumentowane przez Wnioskodawcę, w tym w szczególności ujmowane w księgach na podstawie dowodów księgowych, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Jak wskazano w pkt. I Wniosku, wydatki te były ponoszone przez B. jako kierownika projektu, a następnie refakturowane na Wnioskodawcę, a dodatkowo B. otrzymywało wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług. Co więcej, odbiór Inwestycji Drogowej został udokumentowany w protokole zdawczo - odbiorczym, a w przyszłości zostanie zawarte odrębne porozumienie, na mocy którego dojdzie do formalnego przekazania środka trwałego Gminie. W związku z tym nie powinien budzić wątpliwości fakt, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę zostały prawidłowo udokumentowane.

Przechodząc do związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, w pkt. I Wniosku wskazano że Wnioskodawca realizował Inwestycję na Nieruchomości, która pozwoli na uzyskiwanie przychodów, przy czym Inwestycja stanowiła inwestycję niedrogową. Jak z kolei przewiduje art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 645, dalej „u.d.p.”), budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Jak dalej przewiduje art. 16 ust. 2 u.d.p., szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej. W rezultacie, możliwość realizacji Inwestycji była immanentnie związana z realizacją Inwestycji Drogowej, jako że bez budowy drogi publicznej z środków własnych Wnioskodawcy, nie mógłby on zrealizować Inwestycji, a zatem osiągać w przyszłości przychodu z jej tytułu. W takim razie, w ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, że wydatki poczynione na Inwestycję Drogową zostały poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Stanowisko to zostało potwierdzone choćby w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 stycznia 2023, 0111-KDIB1-3.4010.921.2022.1.JG zapadłej przy podobnym stanie faktycznym.

Dodatkowo należy wskazać, że wydatki poczynione na Inwestycję Drogową nie stanowią żadnego z wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., a w szczególności w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) u.p.d.o.p. oraz art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p. Zgodnie z pierwszym z tych przepisów, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych (tj. gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wnioskodawca wskazuje tu bowiem, że Inwestycja Drogowa nie stanowiła własności Wnioskodawcy i nie była oddana w Spółce do używania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jako że podlegała przekazaniu Gminie. Co więcej, nie można uznać że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę stanowią inwestycję w obcym środku trwałym, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. Choć zwrot ten nie został zdefiniowany w u.p.d.o.p., zgodnie z poglądami przedstawianymi w interpretacjach podatkowych, inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia lub polegającą na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego. W praktyce przyjmuje się, że inwestycjami w obcych środkach trwałych są wydatki poniesione na ulepszenie środków dzierżawionych, wynajmowanych, leasingowanych lub używanych na potrzeby działalności gospodarczej na podstawie innej umowy (tak np. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 kwietnia 2020, 0111-KDIB1-2.4010.97.2020.2.MS). Skoro Wnioskodawca nie dysponował i nie będzie dysponował podobnym tytułem prawnym do obszaru stanowiącego Inwestycję Drogową, należy uznać że nie poczynił wydatków na inwestycję w obcym środku trwałym.

Podobnie, w ocenie Wnioskodawcy Wydatki na Inwestycję Drogową nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje. Porozumienie nie stanowiło bowiem umowy darowizny, jako że określa wzajemne zobowiązania stron, a nie tylko Wnioskodawcy (oraz A). W związku z tym nie można przyjąć, że realizacja Inwestycji Drogowej stanowiła darowiznę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p.

W rezultacie, wydatki poczynione na Inwestycję Drogową nie mogą być uznane za wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy poniesione wydatki na budowę Inwestycji Drogowej prawidłowo zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. W podobnych sprawach organy podatkowe również potwierdzały, że wydatki poczynione na budowę lub przebudowę dróg publicznych spowodowaną inwestycją niedrogową mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, co potwierdzono choćby w:

• w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 listopada 2022, 0111-KDIB2-1.4010.567.2022.1.ES,
• w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 października 2021, 0111-KDIB2-1.4010.371.2021.1.AP,
• w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 września 2019, 0114-KDIP2-2.4010.288.2019.1.AZ.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest zdania, że wydatki poczynione na Inwestycję Drogową powinny stanowić jego koszty uzyskania przychodów.

Ad. 2 i 3

Dla ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionego wydatku koniecznym jest rozpoznanie rodzaju powiązania kosztu z przychodami, tj. bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodami.

Jak przewiduje art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Jak z kolei wynika z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Terminy „bezpośredniego” i „pośredniego” związku kosztu z przychodem nie zostały zdefiniowane w u.p.d.o.p., w związku z czym należy odwołać się na dorobku interpretacji indywidualnych. Jak wskazano w jednej z interpretacji, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Podobnie należy traktować wydatki na zakup materiałów i produktów, które można przypisać do konkretnego przychodu, a tym samym dokonać identyfikacji i konkretyzacji przychodu uzyskanego w następstwie poniesienia tego rodzaju wydatku (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 lutego 2023, 0111-KDIB1-1.4010.767.2022.2.KM). Jak natomiast wypowiedziano się w przedmiocie kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągania. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 lutego 2023, 0111-KDIB1-2.4010.26.2023.1.EJ).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy wydatki poczynione na Inwestycję Drogową, która została następnie przekazana na rzecz Gminy, mają pośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Argumentem potwierdzającym prawidłowość takiej wykładni przepisów jest fakt, że wydatki poniesione na Inwestycję Drogową nie będą posiadały uchwytnego związku z konkretnymi przychodami Wnioskodawcy i okresem ich uzyskiwania. Przede wszystkim, nie istnieje relacja tego rodzaju, że im wyższe wydatki na powstanie drogi, tym większe przychody z inwestycji zostaną uzyskane przez Wnioskodawcę. Realizacja Inwestycji Drogowej jest bowiem niezwiązana bezpośrednio z aspektem zysków inwestycyjnych Wnioskodawcy, choć stanowi wymóg dla jej realizacji. Należy zatem przyjąć, że wydatki poniesione na Inwestycję Drogową nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Wnioskodawcę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania.

Stanowisko zgodnie z którym poniesienie wydatków na drogę publiczną stanowi pośredni koszt uzyskania przychodów wynika również z interpretacji wydanych przez organy podatkowe. Wskazać w tym zakresie można choćby na następujące rozstrzygnięcia:

1.interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 stycznia 2021, 0114-KDIP2-1.4010.448.2020.3.PD, zgodnie z którą wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, tj. koszty wynikające z Umowy z Miastem związane z budową drogi publicznej do budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze, który Wnioskodawca planuje wybudować, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, gdyż nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskiwanych przychodach Spółki, tzn. z samego faktu budowy drogi Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał przychodu,

2.interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 września 2019, 0114-KDIP2-2.4010.288.2019.1.AZ, w którym wskazano, że kosztów budowy Infrastruktury dodatkowej, przekazywanej nieodpłatnie gminie, nie można bezpośrednio przyporządkować do konkretnego przychodu osiąganego przez Wnioskodawcę, jednakże brak ich poniesienia uniemożliwiałby Wnioskodawcy realizację Inwestycji, co w konsekwencji oznaczałoby dla Wnioskodawcy brak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej i uzyskiwanie z niej przychodów. Okoliczność ta przemawia za tym, że koszty Infrastruktury dodatkowej powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, tj. w dacie poniesienia,

3.interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 września 2017, 0114-KDIP2-3.4010.205.2017.1.MC, w której potwierdzono prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, który wskazał, iż wydatki poniesione na wydzielenie gruntu drogowego, a także na realizację inwestycji drogowej Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie przekazania gruntu drogowego wraz z nakładami na rzecz Gminy (czy to w wyniku sprzedaży, czy też nieodpłatnie).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wydatki poniesione na realizację Inwestycji Drogowej stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Jak przewiduje następnie art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak przyjmuje się jednak w orzecznictwie sądów administracyjnych, o uznaniu danego przysporzenia lub wydatku za przychód, dochód czy koszt podatkowy decydują wyłącznie przepisy prawa podatkowego. Powyższe oznacza, iż w ustawach podatkowych musi istnieć bezpośrednie odwołanie do konkretnych przepisów ustawy o rachunkowości, przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie lub Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, czy Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, aby mogły one zostać uznane za kreujące prawa i obowiązki podatkowe (choćby wyroki NSA z 24 czerwca 2016, II FSK 1555/14 czy z 2 grudnia 2014, II FSK 255/13). W takim razie koszty poniesione na Inwestycję Drogową należy uznać za poniesione w momencie ich zaksięgowania na jakimkolwiek koncie w księgach rachunkowych Wnioskodawcy, innym niż konta rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nie można analizować momentu ukonstytuowania się kosztów uzyskania przychodów w oderwaniu od ich podstawy, tj. przekazania Inwestycji Drogowej do Gminy. Jak bowiem wynika z powyższej analizy, jej realizacja stanowi pośredni koszt uzyskania przychodu, co było jednak wiadome dopiero w momencie przekazania Inwestycji Drogowej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy rzeczywiste koszty związane z realizacją Inwestycji Drogowej mogą zostać definitywnie określone dopiero po jej wykonaniu, na podstawie analizy kosztów wykonanych przez Wnioskodawcę prac w związku z jej realizacją. Ponadto, dopiero w momencie przekazania Inwestycji Drogowej obciążenie majątku Spółki będzie miało charakter definitywny, powodujący wypełnienie przez wydatki na jej budowę definicji kosztów uzyskania przychodów. Tożsame wnioski wynikają z analizy interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 kwietnia 2022, 0111-KDIB1-1.4010.100.2022.1.ŚS. czy Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 lipca 2013, IPTPB3/423-158/13-2/IR.

W praktyce pojawia się natomiast wątpliwość, czy takim momentem powinno być przekazanie Inwestycji Drogowej na mocy protokołu zdawczo - odbiorczego (mające miejsce w 2017 roku) czy porozumienia przekazującego środek trwały Gminie (które będzie miało miejsce w przyszłości).

W ocenie Wnioskodawcy takim momentem powinno być przekazanie Inwestycji Drogowej Gminie na podstawie protokołu zdawczo - odbiorczego dokonane w 2017 r. Wynika to z faktu, że z tym momentem finalna wysokość kosztów i ich charakter były znane, co zgodnie z powyższym opisem, powinno być decydujące o kwalifikacji prawnopodatkowej kosztów uzyskania przychodów. Co więcej, ustawa podatkowa nie zakreśla w żaden sposób możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na inwestycję drogową od przekazania środka trwałego Gminie. Inwestycja Drogowa była faktycznie wykorzystywana od momentu jej przekazania Gminie na podstawie protokołu zdawczo - odbiorczego. Jednocześnie, z chwilą podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego Gmina przejęła odpowiedzialność za eksploatacje i utrzymanie Inwestycji Drogowej, przejętej z chwilą podpisania tego protokołu. W praktyce, Gmina stała się podmiotem odpowiedzialnym na swój koszt za prawidłowe utrzymanie stanu drogi wybudowanej w ramach Inwestycji Drogowej.

Co więcej, w interpretacjach podatkowych wielokrotnie wskazywano na protokół zdawczo - odbiorczy jako dokument potwierdzający prawo do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Wskazać można w tym zakresie choćby na następujące rozstrzygnięcia:

• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 maja 2021, 0111-KDIB1-1.4010.2121.2021.4.BS, w której za prawidłowo uznano stanowisko, zgodnie z którym właściwym momentem dla rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów związanych z wydatkami poniesionymi na budowę drogi, które zostaną po wybudowaniu drogi przekazane nieodpłatnie Gminie jest moment formalnego przekazania inwestycji Gminie, tj. moment podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego dotyczącego przedmiotowej drogi,
• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 stycznia 2021, 0114-KDIP2-1.4010.448.2020.3.PD, zgodnie z którą przedmiotowe wydatki (wyrażone w punktach od a do d w przedstawionym zdarzeniu przyszłym) będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów potrącalne jednorazowo w dacie poniesienia, tj. momencie ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie odpowiednich dokumentów (protokołów zdawczo-odbiorczych w przypadku wydatków wymienionych w punktach a, b, d, oraz dowodu przekazania środków - wyciągu bankowego, o którym mowa w punkcie c),
• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 września 2019, 0114-KDIP2-2.4010.28.2019.1.AZ, zgodnie z którą rozliczenie kosztów Infrastruktury dodatkowej powinno następować, na podstawie udokumentowanych wydatków, w dacie poniesienia kosztu, tj. w dniu w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej. faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), w księgach rachunkowych, nie wcześniej niż w momencie podpisania protokołu przekazania z gminą,
• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 września 2017, 0114-KDIP2-3.4010.205.2017.2.MC, w której potwierdzono prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym momentem, w którym Wnioskodawca będzie uprawniony do ujęcia wydatków w kosztach uzyskania przychodów będzie dzień przekazania Inwestycji drogowej na rzecz Gminy (bądź to na podstawie umowy sprzedaży, bądź na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 sierpnia 2015, IBPB-1-3/4510/205/15/APO, zgodnie z którą właściwym momentem dla rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów związanych z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury drogowej, na gruncie stanowiącym własność Miasta K., jest moment formalnego przekazania inwestycji Miastu, tj. moment podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego dotyczącego przedmiotowej infrastruktury. Dopiero bowiem w tym momencie, koszty te mają charakter definitywny,
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 października 2021, 0111-KDIB2-1.4010.371.2021.1.AP, w której wskazano, iż powyższe rozważania, zgodnie z którymi wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej stanowią pośredni koszt uzyskania przychodu prowadzą do wniosku, iż podstawą zarachowania ww. kosztu będzie protokół zdawczo- odbiorczy przekazania inwestycji drogowej Miastu. Dopiero w tym momencie poniesione wydatki staną się definitywne i możliwe będzie ich jednoznaczne i prawidłowe rozliczenie dla celów podatkowych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy wydatki poniesione na Inwestycję Drogową będą potrącalne dla Wnioskodawcy w momencie poniesienia, tj. zaksięgowania na jakimkolwiek koncie w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), jednak nie wcześniej niż w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego z Gminą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.