Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2014 r., sygn. II FSK 255/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 października 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 948/12 w sprawie ze skargi K. [...] S.A. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 11 maja 2012 r. nr ILPB3/423-32/12-5/MM w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz K. [...] S.A. z siedzibą w L. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 19 października 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 948/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w sprawie ze skargi K. S.A. z siedzibą w L. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony - Dyrektor Izby Skarbowej w P.) z dnia 11 maja 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
2. Spółka wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, w którym przedstawiła stan faktyczny. Podała, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kopalnictwa rud miedzi, produkcji miedzi oraz produkcji metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych. W związku z zakresem prowadzonej działalności Spółka w 2011 r. podpisała ze Skarbem Państwa umowy o korzystanie za wynagrodzeniem z informacji geologicznych, zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi odpowiednio A, B, C - z których Spółka wydobywa rudy na podstawie uzyskanych w ubiegłych latach koncesji. Przedmiotem tych umów jest udostępnienie informacji geologicznych niezbędnych dla potrzeb prowadzonej działalności - zawartych w dokumentach geologicznych, szczegółowo określonych w poszczególnych umowach dotyczących złóż A, B, C - do których prawo do rozporządzania przysługuje Skarbowi Państwa. Powyższe umowy określają, że Spółka ma prawo do wykorzystania tych informacji w działalności gospodarczej. Informacje te udostępniane są Spółce po uiszczeniu stosownej opłaty, co wynika z rozporządzenia Ministra Środowiska z 22 czerwca 2005 r. w sprawie rozporządzania prawem do informacji geologicznej za wynagrodzeniem oraz udostępniania informacji geologicznej wykorzystywanej nieodpłatnie (Dz. U. z 2005 r. Nr 116, poz. 982 ze zm.). Skarżąca podkreśliła, że dokonane w 2011 r. opłaty, Spółka zaewidencjonowała w księgach rachunkowych tegoż roku na podstawie zawartych umów. Umowy o korzystanie z informacji geologicznej zawarte zostały na czas określony, a okres obowiązywania każdej umowy (korzystania z tej informacji), przysługuje Spółce od daty podpisania umowy przez okres posiadania przez Spółkę ważnej koncesji na wydobywanie rud miedzi ze złóż A, B, C, w okresie przedłużenia ważności koncesji (w tym poprzez wydanie nowej koncesji), jeżeli do ich przedłużenia dojdzie w okresie nie dłuższym niż 18 miesięcy po okresie obowiązywania umowy o korzystanie z przedmiotowej informacji geologicznej. Ponadto wskazano, że Spółka prowadzi księgi rachunkowe według przepisów Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Wydatki z tego tytułu dla celów bilansowych zostały w 2011 r. aktywowane, tj. zaliczone do wartości niematerialnych. Skarżąca zadała pytanie czy ponoszone przez Spółkę opłaty za korzystanie z informacji geologicznej stanowią koszty uzyskania przychodów, które winny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia tj., 2011 r. W ocenie Skarżącej ponoszone przez nią opłaty nie kwalifikują się ani do kategorii środków trwałych ani też do kategorii wartości niematerialnych i prawnych. W rezultacie stanowić będą koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, które winny być w całości rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia, tj. w 2011 r., gdyż ich poniesienie warunkuje uzyskanie prawa Spółki do korzystania z tych informacji, zaś jednoznaczne określenie terminu korzystania z informacji nie jest możliwe, gdyż z treści umowy wynika, że może być przedłużone o nieznany okres, związany z uzyskiwaniem czy też zmianą koncesji.