Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.767.2022.2.KM

Dotyczy ustalenia momentu, w którym Podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na inwestycję zarówno w zakresie Wydatków z Grupy A jak i Grupy B.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia momentu, w którym Podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na inwestycję zarówno w zakresie Wydatków z Grupy A jak i Grupy B.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 stycznia 2023 r., (wpływ 16 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Polski rezydent podatkowy, prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i prowadzi księgi rachunkowe - zwany dalej „Wnioskodawcą” lub „Podatnikiem”.

W sierpniu 2022 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na budowie systemu rozprowadzania zbóż. W celu realizacji tej inwestycji ponosił szereg wydatków w tym m.in. wykonanie odwiertów geotechnicznych, projekt technologiczny zabezpieczenia ścian wykopu, zabezpieczenie wykopu - zwanych dalej „Wydatkami z Grupy A”. Łączna wartość ww. nakładów przekroczyła 100 tys. zł netto.

Do tego Wnioskodawca poniósł wydatki na części, materiały i usługi niezbędne do powstania systemu rozprowadzania zbóż, które na fakturze były opisane jako:

- przenośnik Kubełkowy typu ZPK-50 konstrukcja 120 t, wydajność 120 t/h , bez napędu, wysokość całkowita 19,35 m,

- Motoreduktor walcowo-stożkowy NORD,

- Galeria obsługowa ZPK-50 120 t ocynk,

- Drabina do ZPK-50 50 t/80 t/120 t L=2928 mm z pałąkami ocynk,

- Drabina do ZPK-50 50 t/80 t/120 t L=2928 mm bez pałąków ocynk,

- teleskop 2 m + 3 m do uchwytu ZPK-50 ocynk,

- Przenośnik Zgarniakowy typu ZPZ-50 konstrukcja kosza 100 t, wydajność 100 t/h , bez napędu, długość całkowita 9,95 m,

- Motoreduktor walcowy-stożkowy,

- ZPZ-50 100 t: Człon kompletny 552 mm standard,

- Belki wsporcze pod redler koszowy ZPZ-50 100 t 45 st. ocynk komplet (2 belki),

- Kosz do ZPZ-50 100 t 8000x3000 mm ocynk,

- Przenośnik Taśmowy typu ZPT-50 konstrukcja 120 t, wydajność 120 t/h , bez napędu, długość całkowita 32 m,

- Motoreduktor walcowy w korpusie płaskim,

- Wózek rozładowczy elektryczny przenośnika taśmowego ZPT-50 120 t/h ocynk,

- Rozdzielacz 240x240 mm 2-drogowy elektryczny symetryczny z czujnikami indukcyjnymi m18 ocynk,

- Kolano 240x240/2 mm 15 st ocynk,

- Rura zsypowa 240x240x1000/2,5 mm ocynk,

- Dodatkowe elementy technologiczne,

- Połączenia technologiczne,

- Kolano 240x240/2 mm 45 st ocynk,

- Rozdzielacz 240x240 mm 3-drogowy ręczny symetryczny ocynk,

- Klamra zaciskowa rury 240x240 mm ocynk komplet,

- Redukcja rury 240x240 mm na 250 mm/2 mm ocynk,

- Kolano 250/4 mm 45 st ocynk,

- Kolano 250/4 mm 15 st ocynk,

- Rura zsypowa 250x2000/3 mm z kołnierzami ocynk,

- Rura zsypowa teleskopowa 250x1500/2 mm z kołnierzami ocynk,

- Mocowanie rury zsypowej 250,

- Usługa wulkanizacji na gorąco taśmy,

- Zwrot kosztów transportu,

- Usługa montażowa,

- Elementy technologiczne,

- zwanych dalej: „Wydatkami z Grupy B”. Łączna wartość ww. wydatków przekroczyła 300 tys. zł netto.

Bezpośrednio po zakończeniu realizacji inwestycji Podatnik dokona sprzedaży części swojej inwestycji w postaci zbycia Wydatków z Grupy B do firmy leasingowej, która następnie podpisze umowę leasingu z Podatnikiem i co miesiąc będzie wystawiała fakturę za leasing systemu do rozprowadzania zbóż.

Podatnik już na etapie realizacji inwestycji wie, że nie będzie ona u niego stanowiła środka trwałego, gdyż od razu po zakończeniu realizacji inwestycji będzie ta inwestycja częściowo odsprzedana w postaci Wydatków z Grupy B do firmy leasingowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Ad. 1

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zakupu i sprzedaży zbóż, zakupu i sprzedaży kwalifikowanego materiału siewnego różnych odmian, w tym nasion rzepaku oraz szerokiej gamy zbóż. Ponadto Wnioskodawca sprzedaje środki ochrony roślin, nawozy, pasze dla zwierząt.

Ad. 2

Związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami zarówno z grupy A jak i z grupy B, polega na tym, że dzięki powstałemu urządzeniu Wnioskodawca będzie mógł rozprowadzać zboża w nowo powstałym magazynie. Sercem urządzenia jest przenośnik kubełkowy oraz wszystkie pozostałe urządzenia z grupy B. Natomiast, aby zostało to prawidłowo zamontowane i spełniało swoją funkcję konieczne było poniesienie wydatków z grupy A. Faktury zakupu zarówno z grupy A jak i faktura zakupu sprzętu z grupy B zostały przesłane do firmy leasingowej i to firma leasingowa zdecydowała o finansowaniu jedynie wydatków z Grupy B.

Ad. 3

Pojawiła się możliwość sfinansowania inwestycji ze środków pieniężnych firmy leasingowej z czego skorzystaliśmy, aby niejako odzyskać poniesione wcześniej na inwestycję środki, dzięki czemu możemy je przeznaczyć na bieżącą działalność i inne inwestycje. Po zakończeniu umowy leasingu nastąpi wykup urządzenia przez Wnioskodawcę na własność.

Ad. 4

Inwestycja zarówno w zakresie wydatków z grupy A jak i z grupy B stanowi rozwiązanie dla systemów transportowych, które ze względu na etapy magazynowania wymagają przemieszczania materiału sypkiego w inną część magazynu. Ich wykorzystanie wiąże się z niskimi kosztami eksploatacyjnymi, niską awaryjnością, dużą pojemnością oraz wydajnością. Sprzęt ten pozwoli bardzo usprawnić codzienną pracę w działalności handlowej związanej z rolnictwem.

Praca dotycząca przemieszczania materiałów sypkich zostanie znacznie przyspieszona oraz stanie się bardziej ekonomiczna, a równocześnie urządzenie będzie służyło przez długi czas. Pozwoli to również na zatrudnienie mniejszej liczby pracowników.

Ad. 5

Przedmiot zbycia na umowie sprzedaży określony zostanie jako „Maszyna/Przenośnik kubełkowy ZUMEC”.

Ad. 6

Wydatki Grupy A i B były ewidencjonowane w księgach rachunkowych na koncie 080-** Środki trwałe w budowie.

Ad. 7

Wskazana we wniosku sprzedaż nakładów (Wydatki z Grupy B) na rzecz firmy leasingowej zostanie dokonana w kwocie równej poniesionym wydatkom.

Pytanie

W którym momencie Podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na tą inwestycję zarówno w zakresie Wydatków z Grupy A jak i Grupy B?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem podatnika, wydatki z Grupy A poniesione na realizację tej inwestycji będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia tzw. w momencie zaksięgowania ich na dowolnym koncie bilansowym, natomiast Wydatki z Grupy B poniesione na realizację tej inwestycji będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zbycia do firmy leasingowej.

Zdaniem Wnioskodawcy Wydatki z Grupy A i Grupy B nie będą rozpoznawane na podstawie odpisów amortyzacyjnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „updop”).

W myśl art. 15 ust. 1 updop,

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki:

 a) został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

 b) jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

 c) pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

 d) poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

 e) został właściwie udokumentowany,

 f) nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 updop, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Odnosząc się zatem do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków zarówno z Grupy A jak i z Grupy B, przeanalizować należy czy wydatki te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu ze źródła przychodów, lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami zarówno z grupy A jak i z grupy B, polega na tym, że dzięki powstałemu urządzeniu Wnioskodawca będzie mógł rozprowadzać zboża w nowo powstałym magazynie. Sercem urządzenia jest przenośnik kubełkowy oraz wszystkie pozostałe urządzenia z grupy B. Natomiast, aby zostało to prawidłowo zamontowane i spełniało swoją funkcję konieczne było poniesienie wydatków z grupy A. Faktury zakupu zarówno z grupy A jak i faktura zakupu sprzętu z grupy B zostały przesłane do firmy leasingowej i to firma leasingowa zdecydowała o finansowaniu jedynie wydatków z Grupy B.

Pojawiła się możliwość sfinansowania inwestycji ze środków pieniężnych firmy leasingowej z czego skorzystaliśmy, aby niejako odzyskać poniesione wcześniej na inwestycję środki, dzięki czemu możemy je przeznaczyć na bieżącą działalność i inne inwestycje. Po zakończeniu umowy leasingu nastąpi wykup urządzenia przez Wnioskodawcę na własność.

 Inwestycja zarówno w zakresie wydatków z grupy A jak i z grupy B stanowi rozwiązanie dla systemów transportowych, które ze względu na etapy magazynowania wymagają przemieszczania materiału sypkiego w inną część magazynu. Ich wykorzystanie wiąże się z niskimi kosztami eksploatacyjnymi, niską awaryjnością, dużą pojemnością oraz wydajnością. Sprzęt ten pozwoli bardzo usprawnić codzienną pracę w działalności handlowej związanej z rolnictwem.

Praca dotycząca przemieszczania materiałów sypkich zostanie znacznie przyspieszona oraz stanie się bardziej ekonomiczna, a równocześnie urządzenie będzie służyło przez długi czas. Pozwoli to również na zatrudnienie mniejszej liczby pracowników.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop dotyczące związku przyczynowo-skutkowego, zostały spełnione. W konsekwencji wydatki te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów.

Natomiast odnosząc się do momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów wskazać należy, że w myśl art. 15 ust. 4 updop,

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4b updop,

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 4c updop,

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

W myśl art. 15 ust. 4d updop,

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na podstawie art. 15 ust. 4e updop,

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze powyższe przepisy updop dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

 a) bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód - art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c updop),

 b) inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d-4e updop).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego” oraz kosztu „pośredniego” – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie, te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Podobnie traktować należy wydatki na zakup materiałów i produktów, które można przypisać do konkretnego przychodu, a tym samym dokonać identyfikacji i konkretyzacji przychodu uzyskanego w następstwie poniesienia tego rodzaju wydatku.

Natomiast, do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy potwierdzić stanowisko Wnioskodawcy, iż poniesione przez Niego wydatki związane z realizacją inwestycji z Grupy A powinny być rozliczane dla celów podatkowych jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, czyli w momencie zaksięgowania ich na koncie bilansowym. Z wniosku wynika bowiem, że wydatki z Grupy A to m.in. wykonanie odwiertów geotechnicznych, projekt technologiczny zabezpieczenia ścian wykopu, zabezpieczenie wykopu. Wydatki te poniesione są w celu realizacji inwestycji, jednakże inwestycja ta nie będzie stanowić środka trwałego w Spółce. Zatem wydatki te nie mogą powiększać wartości początkowej tego składnika majątku. Ww. prace jako nakłady poczynione na nieruchomości nie zostaną zbyte na rzecz leasingodawcy, tym samym zostaną w działalności Spółki i będą wykorzystywane na cele działalności Spółki. Zatem będą pośrednio związane z osiągnięciem przychodów Spółki. W konsekwencji będą stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e updop.

Natomiast mając na uwadze wydatki, które poniósł Wnioskodawca (oznaczone we wniosku jako wydatki z Grupy B) na podstawie powyższych przepisów należy uznać za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, w momencie ich zbycia do firmy leasingowej. Wskazać bowiem należy, że wydatki te mają bezpośredni związek ze sprzedażą inwestycji. Z wniosku wynika, że wydatki z Grupy B to wydatki poniesione na części, materiały i usługi niezbędne do powstania systemu rozprowadzania zbóż. Jak wskazał Wnioskodawca, wydatki z Grupy B zostaną zbyte na rzecz firmy leasingowej bezpośrednio po zakończeniu realizacji inwestycji. Zatem Spółka tuż po ich sprzedaży osiągnie przychód. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wspomniana inwestycja nie będzie stanowiła środka trwałego w Spółce. Zatem wydatki te nie mogą powiększać jego wartości początkowej. W konsekwencji ww. wydatki będą stanowić koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży ww. inwestycji na podstawie art. 15 ust. 4b w zw. z art. 15 ust. 4c updop.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00