Wyrok SN z dnia 2 marca 2023 r., sygn. II NSNc 182/23

Określenie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być ograniczane do denotacji wyznaczonej treścią art.  22¹  k.c.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Oktawian Nawrot (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Janusz Niczyporuk ‎

Agnieszka Ewa Kaczmarek (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. przeciwko P. M. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 2 marca 2023 r. skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Poznaniu ‎z 15 maja 2018 r., sygn. akt XII Nc 124/18:

1. uchyla zaskarżony nakaz zapłaty i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania;

2. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania wywołanego wniesieniem skargi nadzwyczajnej.

Uzasadnienie

Na skutek pozwu wniesionego przez powoda Bank Spółkę Akcyjną z siedzibą w W., nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z 15 maja 2018 r., sygn. XII Nc 124/18, Sąd Okręgowy w Poznaniu nakazał, aby pozwany P. M. zapłacił powodowi kwotę 831 834,06 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 13 marca 2018 r. do dnia zapłaty, oraz kwotę 24 815 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 14 400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniósł w tym terminie zarzuty.

W uzasadnieniu nakazu zapłaty, sporządzonym w trybie art. 92 ustawy zdnia8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jedn. Dz.U. 2021, poz. 1904, dalej: „u.SN”), Sąd Okręgowy wskazał, że powód wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, żeby pozwany zapłacił na jego rzecz kwotę 831 834,06 zł stanowiącą równowartość 227 413,76 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa oraz kosztami postępowania w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Do pozwu załączono m.in. odpis zawartej z pozwanym umowy kredytu z18sierpnia 2008 r. wraz z aneksem z 20 lipca 2009 r., umowy o prowadzenie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego z 4 sierpnia 2008 r., prawidłowo doręczonego dorosłej osobie mieszkającej z pozwanym wezwania do zapłaty z27marca 2015 r., prawidłowo doręczonego wypowiedzenia umowy kredytu z13kwietnia 2017 r., wyciąg z ksiąg banku podpisany przez osoby upoważnione iopatrzony pieczęcią banku. Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 485 § 3 k.p.c. wzw.zart. 491 § 1 k.p.c. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wskazując, że merytoryczną podstawą prawną orzeczenia jest art. 69 ust. 1 i 2 Prawabankowego, a w zakresie roszczeń akcesoryjnych art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 476 k.c. oraz orzekł o kosztach sądowych i pozasądowych.