Interpretacja indywidualna z dnia 11 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.290.2023.1.MZ

Skutki podatkowe sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

‒w części dotyczącej braku opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego po Spadkodawcy I – prawidłowe,

‒w pozostałej części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania

A. K.

(...)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

M. N.

(...)

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zainteresowana jest siostrą Wnioskodawczyni i również posiada nieograniczony obowiązek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawczyni oraz Zainteresowana będą dalej nazywane łącznie: Zainteresowane. We wrześniu 2018 r. zmarła siostra Zainteresowanych (dalej: Spadkodawczyni I). Nie zostało wówczas przeprowadzone postępowanie spadkowe. Spadkodawczyni I była niezamężna i bezdzietna. Nie pozostawiła również testamentu. W kręgu jej spadkobierców ustawowych znajdowały się Zainteresowane oraz matka Zainteresowanych i Spadkobierczyni I. W lutym 2022 r. zmarła matka Zainteresowanych oraz Spadkodawczyni I (dalej: Spadkodawczyni II). Spadkodawczyni II nie zostawiła testamentu, a jej jedynymi spadkobierczyniami ustawowymi były Zainteresowane. W maju 2022 r. Zainteresowane udały się do notariusza celem załatwienia formalności związanych ze spadkiem. Przed notariuszem sporządzono wówczas dwa akty poświadczenia dziedziczenia. Zgodnie z pierwszym z aktów poświadczenia dziedziczenia, spadek po zmarłej w 2022 r. Spadkodawczyni II nabyły w drodze dziedziczenia ustawowego po połowie Wnioskodawczyni oraz Zainteresowana. W myśl drugiego aktu poświadczenia dziedziczenia, spadek po zmarłej w 2018 r. Spadkodawczyni I w drodze dziedziczenia ustawowego nabyły w częściach po 1/3 każda Wnioskodawczyni, Zainteresowana oraz Spadkodawczyni II. W skład spadku po Spadkodawczyni I wchodziła własność lokalu mieszkalnego (dalej: Lokal). Spadkodawczyni I otrzymała Lokal w drodze darowizny w 2008 r. i pozostawał jej wyłączną własnością aż do śmierci w 2018 r. Spadkodawczyni I zamieszkiwała w Lokalu wspólnie ze Spadkodawczynią II. W skład spadku po Spadkodawczyni II wchodziła 1/3 prawa własności Lokalu, którą to część Spadkodawczyni II uzyskała jako spadkobierczyni po Spadkodawczyni I w chwili jej śmierci w 2018 r. Zainteresowane dopełniły obowiązków związanych ze spadkiem po Spadkodawczyni I oraz Spadkodawczyni II, wynikających z ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Zainteresowane planują sprzedać Lokal jeszcze w 2023 r.

Pytanie

Czy sprzedaż Lokalu przez Zainteresowane w 2023 r. będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, sprzedaż Lokalu przez Zainteresowane w 2023 r. nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 z późn. zm., dalej: ustawa o PIT), do źródeł przychodów zalicza się odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia nabytych w drodze spadku nieruchomości, okres pięciu lat liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę. W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 z późn. zm., dalej: k.c.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast zgodnie z art. 925 k.c., spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Spadkodawczyni I zmarła w 2018 r., pozostawiając po sobie spadek w postaci lokalu mieszkalnego, który odziedziczony został przez matkę - Spadkodawczynię II i siostry - Wnioskodawczynię oraz Zainteresowaną. Każda ze spadkobierczyń nabyła po 1/3 własności lokalu. W 2022 r. zmarła Spadkodawczyni II, a spadek po niej został odziedziczony przez Wnioskodawczynię oraz Zainteresowaną - każda z nich po 1/2 spadku. W skład spadku po Spadkodawczyni II wchodziła 1/3 własności Lokalu, co oznacza, że Wnioskodawczyni oraz Zainteresowana otrzymały w 2022 r. po 1/6 własności Lokalu (1/3 : 2 = 1/6). Spadkodawczyni I nabyła prawo własności Lokalu w drodze darowizny w 2008 r. W odniesieniu do Zainteresowanych i nabytych przez nie w 2018 r. po 1/3 własności Lokalu, ich sprzedaż będzie w 2023 r. nieopodatkowana. Nie minął wprawdzie okres 5 lat od końca roku 2018, w którym Zainteresowane nabyły udział we własności Lokalu, ale stosując art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, okres 5 lat należy liczyć od końca roku kalendarzowego w którym to spadkodawca nabył nieruchomość. W niniejszej sprawie oznacza to, że termin ten zaczął biec z końcem 2008 r., a upłynął z końcem 2013 r. Zdaniem Zainteresowanych, również część własności (Wnioskodawczyni oraz Zainteresowana - każda po 1/6 własności Lokalu) nabyta w spadku od Spadkodawczyni II będzie wyłączona z opodatkowania z uwagi na okres pozostawania właścicielem nieruchomości przez Spadkodawczynię I. Skoro bowiem zbycie przez Spadkodawczynię II 1/3 własności Lokalu pomiędzy nabyciem w 2018 r. a śmiercią w 2022 r. nie podlegałoby opodatkowaniu, ponieważ przy zastosowaniu art. 10 ust. 5 ustawy o PIT okres 5 upłynął z końcem 2013 r., tak i ten sam sposób obliczania okresu 5 lat należy przyjąć w stosunku do Wnioskodawczyni oraz Zainteresowanej. Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 z późn. zm., dalej: o.p.), spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spadkodawcy. Gdyby pomiędzy 2018 a 2022 r. doszło do sprzedaży Lokalu przez Spadkodawczynię II i Zainteresowane, to co do całości zbycia miałoby zastosowane wyłączenie z opodatkowania z uwagi na upływ terminu 5 lat pomiędzy nabyciem przez spadkodawców a zbyciem przez spadkobierców. Miałoby to również zastosowanie co do części odziedziczonej przez Spadkodawczynię II, która następnie przypadła w spadku Zainteresowanym. Zdaniem Zainteresowanych, w skład przejmowanych przez spadkobierców praw i obowiązków z art. 97 § 1 O.p., wchodzi w tym przypadku również ekspektatywa sprzedaży Lokalu bez objęcia go podatkiem, z uwagi na spełnienie warunków z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT. Regulacja art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT ma przeciwdziałać spekulacji w obrocie nieruchomościami, poprzez ich opodatkowanie w ciągu 5 lat pomiędzy ich nabyciem a zbyciem. Z kolei sensem wprowadzenia art. 10 ust. 5 ustawy o PIT było przede wszystkim umożliwienie szybkiego spieniężenia odziedziczonej nieruchomości. Dziedziczenia nie można przewidzieć lub zaplanować, co oznacza, że nie można dziedziczenia nieruchomości uznać za inwestycję, a późniejszej jej sprzedaży za spekulację. Z gospodarczego punktu widzenia pożądanym jest szybka sprzedaż odziedziczonej nieruchomości. Spadkobierców obciążają m.in. koszty utrzymania nieruchomości, a w miarę upływu czasu wzrasta ryzyko zaistnienia nieodwracalnych szkód, co oznacza, że spada realna wartość spadku. W interesie społecznym jest zatem jak najszybsze zbycie nieruchomości przez spadkobierców, w sytuacji, gdy nie są oni zainteresowani przejęciem jej na własne potrzeby. Bezzwłoczne zbycie nieruchomości jest możliwe właśnie dzięki mechanizmowi z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT. Taka wykładnia art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, która pozwala na doliczenie czasu władania Lokalem przez Spadkodawczynię I w przypadku sprzedaży Lokalu przez Zainteresowane w 2023 r., zgodna jest z wyżej wskazanym ratio legis tego przepisu. Pozbawiona logiki byłaby sytuacja, w której 2/3 prawa własności Lokalu, które zostało nabyte przez Zainteresowane w 2018 r. byłoby nieopodatkowane w przypadku sprzedaży, natomiast 1/3, nabyta w 2022 r., podlegałaby już opodatkowaniu. Należy bowiem zwrócić uwagę, że Zainteresowane w obu przypadkach powołują się na te same okoliczności, czyli na nabycie przez Spadkodawczynię I w 2008 r. w drodze darowizny własności Lokalu. Jedyna różnica polega na tym, że w 2018 r., po śmierci Spadkodawczyni I, prawo co do 1/3 własności Lokalu zostało nabyte przez Spadkodawczynię II. Z jej punktu widzenia, ewentualna sprzedaż tego ułamka własności, byłaby zwolniona z opodatkowania z uwagi na art. 10 ust. 5 ustawy o PIT. Nie można zgodzić się z takim stanowiskiem, które dopuszczałoby na „powtórne” opodatkowanie tej części ze względu na to, że 1/3 prawa własności została teraz odziedziczona przez Zainteresowane. Ich zdaniem, w skład przejmowanych zgodnie z art. 97 § 1 O.p. praw i obowiązków, wchodzi również możliwość sprzedaży tej części odziedziczonej nieruchomości bez podatku dochodowego. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni i Zainteresowanej należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili jest:

‒w części dotyczącej braku opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego po Spadkodawcy I – prawidłowe,

‒w pozostałej części - nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Ustawą z dnia 23 października 2018 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2019 roku.

W myśl art. 10 ust. 5 ww. ustawy;

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie w drodze spadku”.

Należy zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych pod pojęciem „nabycie w drodze spadku”, użytym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć nabycie w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego (np. wyroki NSA z dnia 15 grudnia 2010 r. sygn. akt II FSK 1437/09, z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 2983/11, z dnia 25 stycznia 2013 r. sygn. akt II FSK 1120/11, z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11, z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 625/13, z dnia 29 listopada 2015 r. sygn. akt II FSK 3281/15).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że pojęcie „nabycia w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego.

Dodatkowo należy zauważyć, że we wszystkich wymienionych wyżej przypadkach nieruchomości będące przedmiotem nabycia muszą stanowić część masy spadkowej.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Stosownie do art. 924 tej ustawy:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że nabyliście Państwo lokal mieszkalny po zmarłych: we wrześniu 2018 r. siostrze (Spadkodawczyni I) oraz w lutym 2022 r. matce (Spadkodawczyni II).

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Państwa odziedziczonego lokalu mieszkalnego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jego odpłatne zbycie będzie miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że lokal mieszkalny stanowił wyłączną własność siostry ( Spadkodawczyni I). Siostra otrzymała ww. lokal w drodze darowizny w 2008 r. Siostra zmarła w 2018 r. Spadek po siostrze nabyły Zainteresowane oraz matka (Spadkodawczyni II).

Wobec powyższego 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć w części od końca 2008 r. (data nabycia lokalu mieszkalnego przez Spadkodawczynię I) oraz w części od końca 2018 r. (data nabycia w drodze spadku przez Spadkodawczynię II).

Mając na uwadze powyższe, 5 letni okres o którym mowa w powyżej cytowanych przepisach w części dotyczącej nabycia udziału w lokalu mieszkalnym w 2008 r. upłynął z końcem 2013 r.

Zatem sprzedaż w 2023 r. w tej części lokalu mieszkalnego nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Spadkodawcę I tj. Państwa siostrę.

Natomiast dokonanie w 2023 r. odpłatnego zbycie udziału w lokalu mieszkalnym nabytym w spadku w 2018 r. nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc – zgodnie z art. 10 ust. 5 powołanej ustawy – od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Spadkodawcę II, tj. 2018 r. W konsekwencji, stanowi ono dla Państwa źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30e ust. 2 powołanej ustawy:

Art. 22 ust. 6c cytowanej ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 22 ust. 6d przytoczonej ustawy:

Z art. 22 ust. 6e wskazanej ustawy wynika, że:

Określony w przywołanym wyżej art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych katalog wydatków, które w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nabytych w drodze spadku, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu ma zatem charakter katalogu zamkniętego, w związku z czym tylko wydatki wyraźnie w nim wskazane mogą pomniejszyć uzyskany przychód.

Z ww. przepisu wynika, że do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę. Koszty nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której spadkodawczyni stała się właścicielem nieruchomości. Zatem, kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłaciła zbywcy za nieruchomość wynikająca z aktu notarialnego oraz opłaty określone w tym akcie – m.in. taksa notarialna, podatek od czynności cywilnoprawnych

Wobec powyższego, udokumentowany koszt nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, przypadający na odziedziczony przez Państwa udział, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży przez Pana tego udziału.

Na podstawie art. 30e ust. 4 wskazanej ustawy:

Wobec powyższego, sprzedaż odziedziczonego udziału w lokalu mieszkalnym, nabytym przez Państwa matkę (Spadkodawca II) w 2018 r. stanowi dla Państwa źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek zapłaty 19% podatku z tytułu tej transakcji zależny jest od uzyskania dochodu ustalonego na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi nadwyżkę pomiędzy przychodem z tytułu ww. transakcji, określonym zgodnie z art. 19, a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustawy.

W odniesieniu do Państwa stwierdzenia, że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spadkodawcy należy wyjaśnić jak niżej.

Artykuł 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) obejmuje swym zakresem prawa majątkowe, jakie są przewidziane w przepisach prawa podatkowego, podobnie w zakresie obowiązków spadkodawcy. Na spadkobierców przechodzą tylko te prawa i obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik, i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Prawa i obowiązki podlegające sukcesji muszą istnieć za życia spadkodawcy. Sukcesją nie mogą być więc objęte nieistniejące w chwili otwarcia spadku prawa przyszłe i niepewne. Chodzi więc o takie prawa, wynikające z regulacji podatkowych, które za życia zmarłego, następnie podatnika, kształtowałyby jego sytuację z punktu widzenia ekonomicznego, a więc przede wszystkim prowadziły do zmniejszenia, czy wręcz wyeliminowania obciążania spadkodawcy podatkiem. Z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że jeśli dane prawo istniałoby za życia spadkodawcy, jest to prawo majątkowe podlegające sukcesji. Oznacza to, że spadkobiercę należałoby wówczas traktować jak podatnika.

Dla oceny możliwości doliczenia do okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, okresu od nabycia przez spadkodawcę nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. W sytuacji, gdy ustawodawca wskazuje w przedmiotowym przepisie na okres od nabycia przez spadkodawcę, nieuprawnionym jest odwoływanie się do okresu od nabycia przez spadkodawcę naszego spadkodawcy. W rozpoznawanej sprawie to nie spadkobiercy ale tylko i wyłącznie Spadkodawca II mógł doliczyć do wskazanego okresu, okres od nabycia spadkodawcy, po którym on sam dziedziczył. Podkreślić należy, że za życia spadkodawcy, po którym następuje dziedziczenie, oraz w chwili jego śmierci, nie istniało prawo do wyłączenia z opodatkowania sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym na podstawie wskazanego przepisu. Zatem na podstawie art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej na spadkobierców nie mogło przejść prawo, którego nie posiadał jego spadkodawca.

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje wyłącznie na nabycie lub wybudowanie nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, po którym następuje dziedziczenie. Należy podkreślić, iż wszelkie wyłączenia z opodatkowania, podobnie jak ulgi i zwolnienia podatkowe, stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania. W przepisie tym ustawodawca wskazuje tylko i wyłącznie na spadkodawcę, a nie na poprzednich spadkodawców spadkodawcy. W przedmiotowej sprawie to nie spadkobiercy ale tylko i wyłącznie spadkodawca (tj. Państwa matka – Spadkodawca II) mogłaby doliczyć do wskazanego okresu, okres nabycia przez spadkodawcę (tj. Państwa siostrę – Spadkodawca I), po której Państwa matka (Spadkodawca II) odziedziczyła udział w lokalu w mieszkalnym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. .

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Pani A. K. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).