Interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.153.2023.1.MM

Określenie źródła przychodów, a także sposobu i terminu zapłaty podatku - przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w części dotyczącej źródła przychodów, a także sposobu i terminu zapłaty podatku jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 23 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną zamieszkałą oraz podlegającą rozliczeniu podatkowemu w Polsce. W lipcu 2022 roku podpisał Pan – jako Autor – cywilno-prawną „Umowę o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych” z osobą fizyczną, Zamawiającym, zamieszkałą oraz podlegającą rozliczeniu podatkowemu w Wielkiej Brytanii. Umowa ta przewiduje stworzenie dzieła w postaci programu komputerowego z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do tego dzieła.

Zgodnie z zastrzeżeniami Umowy płatność wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tego dzieła ma nastąpić jednorazowo w marcu 2023 roku. Zamawiający, będący osobą fizyczną zamieszkałą i podlegającą rozliczeniu podatkowemu w Wielkiej Brytanii, nie jest zobowiązany do pełnienia roli płatnika podatkowego w Polsce. W tej sytuacji – zgodnie z polskim prawem podatkowym – Pan (autor), będąc osobą fizyczną zamieszkałą oraz podlegającą rozliczeniu podatkowemu w Polsce, jest odpowiedzialny za rozliczenie podatku dochodowego w Polsce po otrzymaniu wynagrodzenia.

Dzieło spełnia kryteria, które pozwalają uznać je za utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Przy rozliczeniu podatku dochodowego autor może więc naliczyć 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tego utworu.

Pytanie

W jaki sposób i w jakim terminie, powinien Pan jako osoba fizyczna zapłacić podatek dochodowy od wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych (z zastosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodu) do utworu zrealizowanego w ramach „Umowy o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych” (podpisanej w lipcu 2022 roku) w sytuacji, gdy wynagrodzenie to otrzyma Pan jednorazowo w marcu 2023 roku?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko podzielił Pan na dwa elementy:

A.Dlaczego Pana wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach „umowy o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych” z lipca 2022 r. może Pan uznać za przychód z praw majątkowych i zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

B.Dlaczego uważa Pan, że termin zapłacenia podatku mija 30.04.2024 r.

Ad A.

Stosownie do art. 18 ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

O kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza treść danej umowy, a nie forma zobowiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie, to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu – dzieła czy też po jego powstaniu).

Takie stanowisko zaprezentowane zostało m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1553/14. W wyroku tym wskazano bowiem, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie wynika w szczególności, aby twórca nie mógł zawrzeć umowy prawa cywilnego, np. umowy o dzieło, tak w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i bez związku z taką działalnością, w realizacji której zobowiązany będzie do stworzenia dobra stanowiącego utwór w rozumieniu tej ustawy oraz do przeniesienia za wynagrodzeniem autorskich praw majątkowych do tego utworu lub udzielenia licencji na rzecz drugiej strony umowy (por. także: art. 54 ust. 1 powołanej ustawy).

Zatem o tym, czy określony przychód winien być zakwalifikowany do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 u.p.d.o.f., czy do innego źródła przychodów, w szczególności określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 lub w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 8 lit.a u.p.d.o.f., nie może decydować rodzaj umowy, której realizacja doprowadziła do uzyskania przez jedną z jej stron przychodu, ale przedmiot tej umowy, w szczególności zaś to, co stanowi ekwiwalent świadczonego zgodnie z tą umową wynagrodzenia.

Jeżeli wynagrodzenie to świadczone jest w zamian za przeniesienie autorskiego prawa majątkowego albo udzielenie licencji, to przychód taki jest przychodem z praw autorskich, a zatem przychodem z praw majątkowych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 u.p.d.o.f., niezależnie od tego, w jaki sposób ukształtowane zostały inne elementy stosunku zobowiązaniowego łączącego strony.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało również w wyroku ww. Sądu z dnia 13 października 2005 r., sygn. akt FSK 2253/04.

Zatem wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie przychody z praw majątkowych (w tym z praw autorskich) nie mogą być zaliczone do źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, jako przychody z tytułu osobistego wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia/dzieło. W związku z powyższym przychody z praw majątkowych w zakresie rozporządzania prawami autorskimi występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki.

Po pierwsze – konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci konkretnego utworu. Po drugie zaś – osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich.

W sytuacji, gdy przychód z przeniesienia autorskich praw majątkowych jest zakwalifikowany jako „przychód z prawa majątkowego”, to na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f. można ustalić koszty uzyskania przychodu w wysokości 50%.

W art. 22 ust. 9 u.p.d.o.f. koszty uzyskania niektórych przychodów określa się w pkt 3 jako: „3) z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód”.

Jak stanowi ust. 9a w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. Aktualnie będzie to zatem 120.000 zł.

Z uwagi na fakt, że przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworu dotyczy programu komputerowego, to na podstawie art. 22 ust. 9b pkt 1 u.p.d.o.f. mają zastosowanie 50% zryczałtowane koszty uzyskania przychodów, bowiem zgodnie z tym artykułem przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych m.in. z tytułu:

„1) działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa”.

Ad B.

Przychód osiągnięty z przeniesienia autorskich praw majątkowych albo udzielenia licencji, jest przychodem z praw autorskich, a zatem przychodem z praw majątkowych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 u.p.d.o.f.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje obowiązku odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy ze źródła przychodu wskazanego w art. 18 ustawy (przychód z praw autorskich), bowiem tego rodzaju źródło przychodu nie zostało wymienione w art. 44 ustawy, normującym obowiązek samodzielnego wpłacania przez podatników zaliczek na podatek dochodowy.

Z uwagi na fakt, że przychody osiągnięte tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego mieszczą się w katalogu przychodów w art. 22 ust. 9b pkt 1 u.p.d.o.f., to uzyskane w ten sposób przychody należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT-36), składanym zgodnie z art. 45 ustawy, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym ta należność zostanie uzyskana.

Jeśli przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych w ramach „Umowy o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych” z lipca 2022 roku nastąpi w marcu 2023 roku, to podatek dochodowy z tego tytułu należy wykazać w zeznaniu rocznym za 2023 rok i zapłacić w terminie do 30 kwietnia 2024 roku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w części dotyczącej źródła przychodów, a także sposobu i terminu zapłaty podatku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy:

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednak brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla uznania danej działalności za działalność gospodarczą wymagają również, aby czynności były wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwa Naukowego PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000 – organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie natomiast czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto wskazuję, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stąd istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 tej ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Natomiast, jak stanowi art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W rozumieniu tego przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie.

O kwalifikacji do danego źródła przychodów przesądza treść danej umowy, nie natomiast forma zawiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie, to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym została zawarta umowa, jak i na moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu – dzieła, czy też po jego powstaniu).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W świetle art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

Zgodnie art. 1 ust. 2¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W myśl art. 1 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W myśl art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Podsumowując, w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Podkreślam, że jako utwory w rozumieniu powołanych przepisów mogą zostać potraktowane projekty, które – nawet jeżeli zawierają nietwórcze materiały – mają twórczy charakter ze względu na przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie treści.

Zauważam także, że przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

1)konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania;

2)osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania albo rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W piśmiennictwie eksponuje się, że rozporządzanie prawami polega na przeniesieniu tych praw (autorskich praw majątkowych lub pokrewnych) na inną osobę (por. Komentarz PIT, Wydanie 2, A. Bartosiewicz, R. Kubacki).

Jednocześnie zwracam uwagę na fakt, że choć prawa majątkowe zostały wymienione w odrębnym źródle przychodów, nie oznacza to, że przychody z tych praw osiągane przez przedsiębiorcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą stanowić przychodów z działalności gospodarczej. Jeżeli umowy, co do których podatnikowi przysługują autorskie prawa majątkowe, są zawierane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to przychód uzyskany z tego tytułu, należy kwalifikować do źródła przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Z informacji wskazanych we wniosku wynika, że w lipcu 2022 roku podpisał Pan umowę o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych z osobą fizyczną zamieszkałą oraz podlegającą rozliczeniu podatkowemu w Wielkiej Brytanii (dalej: Zamawiający). Umowa ta przewiduje stworzenie dzieła w postaci programu komputerowego z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do tego dzieła. Zgodnie z zastrzeżeniami umowy płatność wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tego dzieła ma nastąpić jednorazowo w marcu 2023 roku. Zamawiający nie jest zobowiązany do pełnienia roli płatnika podatkowego w Polsce. W tej sytuacji jest Pan odpowiedzialny za rozliczenie podatku dochodowego w Polsce po otrzymaniu wynagrodzenia. Pana dzieło spełnia kryteria, które pozwalają uznać je za utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika zatem, że stworzenie przez Pana dzieła w postaci programu komputerowego nie było wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, zatem nie było prowadzone w sposób określony w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na okoliczność, że wykonał Pan program komputerowy i przeniósł Pan autorskie prawa majątkowe do niego, uzyskane z tego tytułu przychody powinien Pan zakwalifikować do źródła przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychody, które Pan uzyskał z tytułu umowy o dzieło na wykonanie programu komputerowego, powinien Pan zakwalifikować jako przychody z praw majątkowych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Pana z praw majątkowych będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 tej ustawy.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Tak więc w przypadku przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku do urzędu skarbowego spoczywa bezpośrednio na podatniku dopiero w zeznaniu rocznym.

Skoro wynagrodzenie zostanie Panu wypłacone w 2023 r., w terminie do 30 kwietnia 2024 r. winien Pan złożyć do urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania zeznanie roczne z tytułu uzyskanego dochodu i opodatkować go według skali podatkowej stosownie do art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – Pana przychody z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych otrzymanego w marcu 2023 r. w ramach „Umowy o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych” (podpisanej w lipcu 2022 roku) stanowią przychody z praw majątkowych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te jest Pan zobowiązany wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym za 2023 rok i zapłacić podatek w terminie do 30 kwietnia 2024 roku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wniosek w części dotyczącej możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).