Wyrok NSA z dnia 13 października 2005 r., sygn. FSK 2253/04

Kwestia, czy dane dzieło jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego nie decyduje wola stron, lecz ustalenia faktyczne. Stworzonych programów autorskich nie można uznać za utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. 2000 nr 80 poz. 904/, jeżeli działalność twórcy nie posiada cech oryginalności i indywidualności w rozumieniu przepisów o prawie autorskim.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 13 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Bożeny i Jarosława O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 maja 2004 r., I SA/Łd 893/03 w sprawie ze skargi Bożeny O. i Jarosława O. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 15 maja 2003 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 maja 2004 r. /I SA/Łd 893/03/ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Bożeny O. i Jarosława O. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 15 maja 2003 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął, iż decyzją z dnia 12 grudnia 2002 r. Urząd Skarbowy w S. określił małżonkom Bożenie i Jarosławowi O. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000 w wysokości 51.477,10 zł, zaległość w tym podatku w wysokości 17.670,60 zł oraz odsetki za zwłokę od tej zaległości na dzień wydania decyzji. Organ podatkowy zakwestionował wysokość kosztów uzyskania przychodów z umów o dzieło, zawartych przez podatniczkę z Marią Ć., prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Centrum Szkolenia Kadr "A.". Stwierdzono, iż podatek dochodowy od wypłat wynagrodzenia z tych umów został pobrany przez płatnika w wysokości 20 procent należności, pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości 50 procent, określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie takie, zgodnie z powołanym przepisem stosować mogą jedynie twórcy w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu korzystania lub rozporządzania przez nich przysługującymi im prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Opracowane przez Bożenę O. na podstawie umów o dzieło projekty ofert szkoleniowych nie mogą być w ocenie organów podatkowych uznane za utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 80 poz. 904/. Oferty szkoleniowe powtarzały się bowiem co do formy i treści, nie mają one w związku z tym twórczego i indywidualnego charakteru /jedna z ofert powtarza się np. 6-krotnie, zmianie ulegają jedynie miejsca i terminy szkolenia/. Z treści projektów ofert szkoleniowych wynika, iż nie są one tylko projektami, lecz konkretnymi programami szkoleń, zawierają bowiem daty i miejsca szkoleń, nazwiska wykładowców, daty i miejsca ich przeprowadzenia, cenę, warunki zakwaterowania. Wynagrodzenie za projekty było w różnej wysokości, co oznacza, iż nie tyle było zależne od projektu oferty szkoleniowej /takiej samej/, co od innych czynników, np. dochodowości przedsięwzięcia. Wpływ na ten ostatni czynnik miała niewątpliwie nie tylko treść oferty szkoleniowej, ale również osoby wykładowców, warunki zakwaterowania, umiejętność pozyskania i zainteresowania ofertą firm i osób, mogących wziąć w nich udział. Skoro działalność podatniczki nie miała charakteru twórczego, to jej wyniku nie można nazwać utworem. Działalność jej należy zakwalifikować jako organizowanie szkoleń. W konsekwencji koszty uzyskania przychodu z tego typu działalności winny być określone zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest w wysokości 20 procent. Organ podatkowy uznał także za niezasadne uwzględnienie przez podatników w ramach ulgi budowlanej wydatków na zakup płyt drogowych, cementu i słupków betonowych i zakup projektu technicznego budynku gospodarczego oraz w zakresie wydatków na świadczenia zdrowotne wydatków poniesionych na podstawie faktury wystawionej przez publiczny zakład opieki zdrowotnej. Uwzględnił natomiast wydatki mieszkaniowe związane z wynagrodzeniem za projekt techniczny budynku mieszkalnego i przyłączy.