Budowa budynku mieszkalnego, tak jak budowa wiatraka wymaga zachowania odległości minimalnej 700 m

Kancelaria Prezydenta RP opublikowała informację w sprawie podpisanej przez prezydenta ustawy z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw.

Kancelaria Prezydenta RP w informacji dotyczącej ustawy wiatrakowej wskazała:

• nie zmienia się podstawowa zasada lokowania nowej elektrowni wiatrowej wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
• obowiązek sporządzenia planu miejscowego lub jego zmiany na potrzeby lokowania nowej elektrowni wiatrowej będzie dotyczył tylko obszaru jej prognozowanego oddziaływania, a nie, jak obecnie całego obszaru wyznaczonego zgodnie z zasadą 10h (obszaru w promieniu wyznaczonym przez odległość równą dziesięciokrotności całkowitej wysokości projektowanej elektrowni wiatrowej do zabudowy mieszkaniowej); 
• utrzymana zostaje minimalna odległość dla elektrowni wiatrowej, która nie może być mniejsza niż wyznaczona zgodnie z zasadą 10h, jednak plan miejscowy może określać inną odległość elektrowni wiatrowej od budynku mieszkalnego, mając na uwadze zasięg oddziaływań elektrowni wiatrowej, z uwzględnieniem bezwzględnej odległości minimalnej 700 m;
• podstawą dla określania wymaganej minimalnej odległości od zabudowań mieszkalnych będą wyniki przeprowadzonych konsultacji, czy obowiązkowo przeprowadzonej strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (w ramach której analizuje się wpływ emisji hałasu na otoczenie i zdrowie mieszkańców), wykonywanej dla projektu planu miejscowego;
• identyczna minimalna bezwzględna odległość będzie dotyczyła lokowania nowych budynków mieszkalnych w odniesieniu do istniejącej elektrowni wiatrowej;
• w przypadku odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy, remontu istniejącego budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej lub zmiany sposobu użytkowania części takiego budynku kryterium minimalnej odległości nie jest wymagane;
• zmieniły się wymagania dotyczące planów miejscowych lokalizujących elektrownie wiatrowe, obowiązek uchwalenia planu dotyczy całego obszaru położonego w granicach gminy, w której jest lokalizowana elektrownia wiatrowa, znajdującego się w odległości, o której mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych;
• do uzasadnienia dołączanego do projektu uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzenia panu miejscowego przewidującego lokalizację elektrowni wiatrowej, dołącza się wymiary dotyczące maksymalnej całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej, maksymalnej średnicy wirnika z łopatami oraz maksymalnej liczby elektrowni wiatrowych, które zostaną określone w tym planie;
• podczas lokalizowania budynku mieszkalnego, tak jak w przypadku elektrowni wiatrowych, należy zachować odległość co najmniej 700 m, w przypadku lokalizowania budynków mieszkalnych wokół istniejącej elektrowni wiatrowej zasada 10h nie będzie już miała zastosowania, każda gmina, w tym gminy sąsiednie, mogą ustalać różne odległości od elektrowni wiatrowych, w których nie można lokalizować budynków mieszkalnych, w tym w stosunku do tych samych elektrowni;
• wprowadzono minimalną odległość między elektrowniami i sieciami, równą lub większą od trzykrotności maksymalnej średnicy wirnika z łopatami albo równą lub większą od dwukrotności maksymalnej całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej, określonej w planie miejscowym, zależnie od tego, która z tych wartości jest większa;
• zmieniono zasady lokalizacji elektrowni wiatrowych od form ochrony przyrody, pozostawiono ustalanie odległości od leśnych kompleksów promocyjnych w procedurze oceny oddziaływania inwestycji na środowisko, pozostawiono zakaz lokalizacji elektrowni wiatrowych na obszarach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000, obowiązek zachowania odległości pozostawiono w przypadku parków narodowych (obowiązuje zasada 10h) i rezerwatów przyrody (nie mniej niż 500 m);
• gminy, w których już zostały zlokalizowane elektrownie wiatrowe w oparciu o plan miejscowy, mogą lokować w ich otoczeniu budynki mieszkalne, w tym na podstawie decyzji o warunkach zabudowy lub decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, pod warunkiem spełnienia przez taki budynek minimalnej, bezwzględnej odległości 700 m;
• wprowadzono możliwość uelastycznienia przez gminy minimalnej odległości, która będzie powiązana z dodatkowymi obowiązkami w zakresie konsultacji z mieszkańcami tych gmin przez dyskusje publiczne, w regulacjach dotyczących lokalizacji elektrowni wiatrowych, wprowadzono dla gminy wymóg zorganizowania dyskusji publicznych, z udziałem zainteresowanych mieszkańców i innych interesariuszy, nad możliwymi do ujęcia w planie miejscowym rozwiązaniami, w szczególności w zakresie dotyczącym opracowanych projektów zmian, które wyznaczają nowe ramy dla budowy lub przebudowy elektrowni wiatrowej, w dyskusjach publicznych dotyczących planu miejscowego dla elektrowni wiatrowej, uczestniczyć będą obowiązkowo wójt, burmistrz albo prezydent miasta, jego zastępca lub sekretarz gminy, przewodniczący lub wiceprzewodniczący rady gminy lub inny radny wskazany przez przewodniczącego, przedstawiciel inwestora elektrowni wiatrowej (jeśli występuje), przedstawiciel gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej, jednocześnie wydłużono terminy i doprecyzowano zasady dotyczące wyłożenia do publicznego wglądu i przyjmowania uwag do projektu planu miejscowego;
• procedura dodatkowych obligatoryjnych dyskusji publicznych dotyczących projektów i założeń przyjętych w planie miejscowym ma na celu dostarczenie mieszkańcom terenów, które potencjalnie znajdowałyby się w zasięgu oddziaływania elektrowni wiatrowej, informacji o: 

– planowanym zakresie inwestycji, w tym maksymalnej całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej i maksymalnej całkowitej średnicy wirnika z łopatami, 

– szczegółach i kolejnych etapach procedury planistycznej (mającej na celu ulokowanie elektrowni w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego) oraz uprawnieniach przysługujących w tym zakresie mieszkańcom, 

– szczegółach i kolejnych etapach procedury środowiskowej (określenie oddziaływania na środowisko i określenie szczegółowych warunków lokalizacji inwestycji) oraz uprawnieniach przysługujących w tym zakresie mieszkańcom;

• przewidziano rozwiązania umożliwiające partycypację lokalnej społeczności w korzyściach z lokalizacji na danym terenie elektrowni wiatrowej - przeznaczenie przez inwestora budującego elektrownię wiatrową, co najmniej 10% jej mocy zainstalowanej do objęcia przez mieszkańców gminy, żeby mogli uzyskać status prosumenta wirtualnego, dzięki temu każdy mieszkaniec, będący odbiorcą końcowym w gospodarstwie domowym, w gminie, na terenie której jest planowana budowa elektrowni wiatrowej, będzie mógł, na zasadzie dobrowolności, zawrzeć z inwestorem umowę, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii, żeby na jej podstawie zostać prosumentem wirtualnym;
• zwiększono obowiązki podmiotu eksploatującego elektrownię wiatrową w kwestii zapewnienia bezpiecznej eksploatacji, wprowadzono dodatkowe obowiązki dotyczące przeprowadzania czynności technicznych istotnych dla zapewnienia bezpieczeństwa eksploatacji elementów technicznych elektrowni wiatrowych, które będą realizowane przez wyspecjalizowane techniczne serwisy komercyjne, certyfikowane przez Urząd Dozoru Technicznego, działania tych serwisów będą monitorowane i weryfikowane przez UDT;
• ustawa wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym, z wyjątkiem przepisów dotyczących włączenia mieszkańców gminy do katalogu prosumentów wirtualnych, które wejdą w życie 2 lipca 2024 r.

Redakcja INFORLEX