Wyrok NSA z dnia 29 marca 2022 r., sygn. II FSK 1854/19

Podział gruntu i zbycie siedmiu działek w ciągu dwóch lat, a w sumie 50, jeśli wziąć pod uwagę lata wcześniejsze, to przejawy działalności gospodarczej, a nie zarządu majątkiem osobistym.

Gazeta Prawna nr 76/2022

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędziowie Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Jolanta Strumiłło, Protokolant Magdalena Sadzyńska, po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 52/19 w sprawie ze skargi E. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od E. W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 2194 (słownie: dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt cztery) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 26 marca 2019 r., I SA/Bd 52/19 w sprawie ze skargi E. W., uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z 9 listopada 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. określił stronie zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w wysokości 26.251 zł oraz odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r., w łącznej kwocie 2.021 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w 2013 r. skarżąca razem ze swoim mężem dokonali sprzedaży trzech nieruchomości położonych w miejscowości G. za łączną kwotę 376.072 zł. Spowodowało to zaniżenie przychodów po stronie skarżącego o kwotę 159.987,22 zł. Organ uznał, że przychód ze sprzedaży tych nieruchomości należało zakwalifikować jako przychód pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1509, dalej: "u.p.d.o.f."). Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy jako organ drugiej instancji utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że skarżąca prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami gruntowymi gdyż podejmowane przez nią działania związane ze sprzedażą nieruchomości miały charakter stały, zorganizowany i zarobkowy. Podejmowane czynności nie były czynnościami pojedynczymi o charakterze incydentalnym, a wręcz przeciwnie. Działalność prowadzona jest od wielu lat. Skarżąca nabyte uprzednio nieruchomości przygotowywała do sprzedaży dokonując wielokrotnego podziału działek i pozyskiwała decyzje o warunkach ich zabudowy.