Wyrok SN z dnia 25 listopada 2021 r., sygn. II PSKP 67/21

Korzystny dla pracownika wynik sporu o odszkodowanie z art. 45 § 1 k.p. nie przesądza o zasadności równocześnie dochodzonego roszczenia o odprawę pieniężną z art. 8 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy, gdyż przesłanką prawa do tej odprawy nie jest wadliwość wypowiedzenia umowy o pracę (jego niezgodność z przepisami, bądź bezzasadność), ale rozwiązanie stosunku pracy spowodowane przyczynami niedotyczącymi pracownika, które muszą faktycznie zaistnieć i mieć charakter wyłączny. Jeżeli takie przyczyny rzeczywiście istniały, to pracownik zachowuje prawo do odprawy, mimo zasądzenia na jego rzecz odszkodowania ze względu na inne wadliwości wypowiedzenia.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący) ‎

SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)

‎SSN Halina Kiryło

w sprawie z powództwa A. Spółki Akcyjnej w W. ‎przeciwko A. K. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 listopada 2021 r., ‎skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w W. ‎z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. akt XXI Pa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

B. S.A. w G. pozwem z 19 listopada 2015 r. wystąpił przeciwko A. K. z roszczeniem o zapłatę kwoty 34.755 zł z odsetkami ustawowymi od 24 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu nienależnie wypłaconej odprawy oraz nienależnie wypłaconego świadczenia odszkodowawczego. W dniu 4 listopada 2016 r. we wszystkie prawa i obowiązki powodowej spółki wstąpił A. S.A. w W.

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W., wyrokiem z dnia 21 listopada 2018 r., VII P (…), zasądził od pozwanego na rzecz A. S.A. w W. kwotę 34.755 zł tytułem zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia z ustawowymi odsetkami od 24 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 5.338 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany był zatrudniony w B. S.A. w G. od 1 października 2004 r., na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w wymiarze pełnego etatu, na stanowisku dyrektora operacyjnego p.o. dyrektora departamentu bankowości przedsiębiorstw w centrum korporacyjnym W.. Oświadczeniem z 2 lutego 2009 r. B. S.A. wypowiedział pozwanemu umowę o pracę, wskazując jako przyczyny podejmowanie działań i decyzji niezgodnych z obowiązującymi zaleceniami w zakresie udzielania kredytów, nieprzestrzeganie procedur bankowych obowiązujących w zakresie udzielania kredytów oraz brak realizacji założonego planu sprzedaży na 2008 r. Okres wypowiedzenia upłynął 31 maja 2009 r. Pozwany odwołał się od wypowiedzenia umowy o pracę. Wyrokiem z dnia 26 maja 2009 r., VII P (…), Sąd Rejonowy w W. uznał wypowiedzenie za bezskuteczne z uwagi na naruszenie art. 38 k.p. Wyrok uprawomocnił się 22 lipca 2009 r.