Wyrok SN z dnia 3 lutego 2022 r., sygn. II CSKP 459/22

Przepisy art. 410 i n. k.c. nie zawierają żadnej odrębnej regulacji, która wskazywałaby na jakąkolwiek zależność tych zobowiązań, a art. 497 w zw. z art. 496 k.c. potwierdzają, iż nawet w przypadku nieważności umowy wzajemnej zobowiązania stron do zwrotu otrzymanych nienależnie świadczeń są co do zasady, zgodnie z teorią dwóch kondykcji od siebie niezależne. 

Sąd Najwyższy w składzie:

Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska (przewodniczący)

SSN Marcin Łochowski

‎SSN Tomasz Szanciło (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa D. G. ‎przeciwko […] Bank spółce akcyjnej w W. o ustalenie i zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2022 r., ‎skarg kasacyjnych obu stron od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 4 grudnia 2019 r., sygn. akt I ACa […],

I. uchyla zaskarżony wyrok częściowo, tj. co do punktów ‎I lit. b, II i III i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w […] do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego;

II. oddala skargę kasacyjną pozwanego.

Uzasadnienie

Powódka D. G. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) Bank S.A. w W. (dalej: (...) Bank) kwoty 477.242,24 zł tytułem zwrotu korzyści majątkowej uzyskanej bez podstawy prawnej z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia następującego po dniu doręczenia pozwu do dnia zapłaty oraz ustalenia nieistnienia stosunku prawnego wynikającego z zobowiązania opisanego w umowie nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „(...)” waloryzowany kursem CHF oraz wszelkich innych zobowiązań, oświadczeń czy umów do niej akcesoryjnych, wliczając w to także wszelkie regulaminy oraz inne wzorce umów, co do przyszłych świadczeń, nieobjętych żądaniem zapłaty - ze względu na nieważność tego zobowiązania. Ewentualnie powódka wniosła o ustalenie, że w stosunku prawnych łączącym ją z pozwanym na podstawie ww. umowy co do świadczeń nieobjętych roszczeniem o zapłatę powódki nie wiążą postanowienia umowne dotyczące waloryzowania kwoty kredytu oraz rat kapitałowo-odsetkowych kursem franka szwajcarskiego, zawarte w szczególności w § 1 ust. 3, § 1 ust. 3a, § 10 ust. 4 i § 12 ust. 5 umowy, a także o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kwoty 175.413,30 zł wraz z odsetkami, tytułem zwrotu różnicy pomiędzy pobraną przez pozwaną kwotą tytułem spłaty kredytu naliczoną z zastosowaniem niedozwolonych klauzul umownych a kwotą obliczoną z wyłączeniem ich zastosowania.