Wyrok SN z dnia 13 kwietnia 2021 r., sygn. I USKP 78/21

Dopiero w sytuacji, gdy w wyniku uchylenia decyzji, dochodzi również do zmiany stanowiska organu rentowego innego państwa członkowskiego i rozbieżności pomiędzy organem państwa członkowskiego a organem polskim, pojawia się podstawa do weryfikacji ustalonego stanowiska i ponownego wszczęcia procedury koncyliacyjnej, o której mowa w art. 16 ust. 4 rozporządzenia nr 987/2009.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Rączka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bohdan Bieniek

‎SSN Katarzyna Gonera

w sprawie z odwołania M. T. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S. o podleganie ubezpieczeniom społecznym oraz o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 kwietnia 2021 r., ‎skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt III AUa (…),

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od ubezpieczonej na rzecz organu rentowego kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 lutego 2018 r., sygn. akt III AUa (…), Sąd Apelacyjny w […]. oddalił apelację ubezpieczonej M.T. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z 30 marca 2017 r., sygn. akt X U (…), którym Sąd pierwszej instancji oddalił odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z 30 września 2016 r., w których organ rentowy stwierdził, że M. T. w okresie od 1 sierpnia 2012 r. z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w Polsce podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, ustalił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne z tytułu prowadzonej działalności w okresie od sierpnia 2012 r. do sierpnia 2016 r. oraz określił kwoty należnych składek na Fundusz Pracy w powyższym okresie.

W sprawie ustalono, że odwołująca prowadzi w Polsce pozarolniczą działalność gospodarczą. Poza sporem pozostaje również, że ubezpieczona 1 sierpnia 2012 r. zawarła umowę o pracę ze słowacką spółką L. s.r.o. z siedzibą w C. w R., zgodnie z którą miała wykonywać pracę polegającą na promowaniu usług i produktów pracodawcy, miejscem pracy miała być R., wynagrodzenie miało wynosić 40 euro miesięcznie, a czas pracy 1 godzinę tygodniowo.