Wyrok SN z dnia 10 września 2020 r., sygn. III UK 294/19

Decyzję organu rentowego o unieważnieniu zaświadczenia A1 powinno poprzedzać porozumienie z instytucją właściwą Państwa Członkowskiego, celem uniknięcia naruszenia zasady podlegania jednemu ustawodawstwu właściwemu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Krzysztof Rączka

‎SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania T. sp. z o.o. w B. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. ‎z udziałem zainteresowanych: D. L., P. P., J. P., E. T., A. T., R. K. ‎o ustalenie podlegania polskiemu ustawodawstwu w zakresie zabezpieczenia społecznego, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 września 2020 r., skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 23 lipca 2018 r., sygn. akt III AUa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzjami z 9 kwietnia 2014 r., 15 kwietnia 2014 r., 17 kwietnia 2014 r. i 23 kwietnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. (dalej jako organ rentowy lub polska instytucja właściwa) stwierdził, że D. L., E. T., A. T., P. P., J. P. i R. K. z tytułu zatrudnienia w T. sp. z o.o. (dalej jako odwołujący się) nie podlegają polskiemu ustawodawstwu w okresach wymienionych w decyzji, ponieważ odwołujący się nie prowadzi znaczącej części wykonywanej działalności na terytorium Polski. Organ rentowy przyjął, że w tej sytuacji ustawodawstwem właściwym w stosunku do wymienionych w decyzjach pracowników jest ustawodawstwo kraju, w którym wykonywana była praca. W niniejszej sprawie oznacza to, że zastosowanie powinno mieć ustawodawstwo belgijskie (zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. a Parlamentu Europejskiego i Radu (UE) nr (…) z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego – Dz. Urz. UE L 2004 Nr 166, s. 1, dalej jako rozporządzenie (…)).