Wyrok WSA w Kielcach z dnia 8 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Ke 107/21

Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym nie definiuje pojęcia "niedyskryminujących zasad". Z uzasadnienia jej projektu wynika, że przy ustalaniu wysokości opłaty za korzystanie z przystanków komunikacyjnych (lub dworca) należy uwzględnić między innymi takie kwestie jak standard poszczególnych przystanków oraz wielkość taboru, jakim jest wykonywany przewóz. Jako standard przystanków należy rozumieć infrastrukturę przystanku (istnienie wiaty, kiosku, ławek, utwardzenie podjazdu dla środków komunikacyjnych i inne), a także jego wielkość. Pod pojęciem taboru należy rozumieć ogół środków transportowych, jakimi dysponuje przewoźnik.

Teza od Redakcji

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 kwietnia 2021 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w P. na uchwałę Rady Gminy O. z dnia 10 sierpnia 2012 r. nr (...) w sprawie ustalenia stawek opłat za korzystanie przez przewoźników z przystanków komunikacyjnych usytuowanych w pasie dróg publicznych znajdujących się na terenie Gminy O. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Uchwałą z 10 sierpnia 2012 r., nr (...) Rada Gminy O. (dalej: "organ"), w sprawie ustalenia stawek opłat za korzystanie przez przewoźników z przystanków komunikacyjnych usytuowanych w pasie dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy O., w § 1 określiła stawki opłat za korzystanie przez przewoźników z przystanków komunikacyjnych usytuowanych w pasie dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy O.. W § 2 przyjęto, że stawki opłat o których mowa w § 1 wynoszą za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym 0,02 zł.