SARS-CoV-2 jako szkodliwy czynnik biologiczny a obowiązek prowadzenia rejestru

Obowiązki pracodawcy związane z prowadzeniem odpowiedniej dokumentacji (rejestru prac i pracowników narażonych na działanie szkodliwych czynników biologicznych) odnoszą się do wszystkich pracodawców, którzy zatrudniają pracowników „w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych”. Przepis ten nie uzależnia nałożenia tego obowiązku od faktycznego wystąpienia w zakładzie pracy działania takich czynników.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 stycznia 2020 r. (sygn. akt II OSK 3485/18) stanowi niezwykle ważną wskazówkę interpretacyjną w zakresie oceny występowania czynnika biologicznego, jakim jest wirus SARS-Cov-2 w środowisku pracy. Co prawda omawiany wyrok zapadł po nowelizacji przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z 22 kwietnia 2005 r. w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz.U. z 2005 r. Nr 81, poz. 716 z późn. zm.; dalej: rozporządzenie) i odwołuje się do wcześniejszego stanu prawnego, niemniej jednak, pomimo nowelizacji, zachowuje swoją aktualność. Bezrefleksyjne stosowanie wyroku może prowadzić jednak do niewłaściwych wniosków. W niniejszym omówieniu autor odwołuje się również do obecnego brzmienia przepisu, odpowiednio stosując treść wyroku. Wyrok jest szczególnie istotny wobec trwającej epidemii SARS-Cov-2.