Ustalanie okresu zasiłkowego dla zasiłku chorobowego i opiekuńczego

Płatnicy zasiłków ustalając prawo do świadczeń chorobowych muszą prawidłowo ustalać także okres zasiłkowy. Limit okresu zasiłkowego różni się m.in. ilością dni i jest uzależniony od rodzaju wypłacanego zasiłku (np. 182 dni lub 270 dni dla zasiłku chorobowego, 60 lub 14 dni dla zasiłku opiekuńczego) a także kto jest do danego zasiłku uprawniony. Nieznajomość przepisów w tym zakresie może spowodować nadpłatę zasiłku z ubezpieczenia społecznego, którą pracodawca/zleceniodawca musi pokryć z własnych środków.

Zarówno dla zasiłku chorobowego jak i opiekuńczego okres zasiłkowy ustala się odrębnie, nawet gdy nie ma żadnej przerwy w ich pobieraniu. Okresy zasiłkowe obu świadczeń różnią się ilością dni i zakresem podmiotów, którym przysługują. Zasiłek chorobowy przysługuje bowiem ubezpieczonemu z powodu niezdolności do pracy spowodowanej jego własną chorobą, a zasiłek opiekuńczy ubezpieczonemu, którego taka niezdolność wiąże się ze sprawowaniem przez niego opieki nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny.

Ustalanie okresu zasiłkowego dla zasiłku chorobowego

Okres zasiłkowy to okres niezdolności do pracy, za który przysługuje zasiłek chorobowy. W przypadku pracowników może to być okres wypłaty nie tylko zasiłku chorobowego ale także wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego. Okresem zasiłkowym jest także okres pobierania świadczeń z tytułu choroby przysługujących za okresy niemożności wykonywania pracy:

• w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
• wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, izolacji w warunkach domowych albo izolacji, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
• z powodu przebywania w:

• stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego,
• szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych;