Nazwa zawartej umowy nie decyduje o istnieniu stosunku pracy

Jeżeli w umowie cywilnoprawnej przeważają elementy właściwe dla stosunku pracy, to umowa taka powinna zostać uznana za umowę o pracę. Nie ma w tym przypadku znaczenia jej nazwa (wyrok Sądu Najwyższego z 8 listopada 2018 r., III PK 110/17).

Szpital uruchomił spalarnię odpadów medycznych. Obsługiwali ją: koordynator, operatorzy oraz pomocnicy operatorów. Praca była wykonywana na podstawie umów zlecenia. Szpital zadecydował, że założenie działalności gospodarczej będzie warunkiem kontynuowania pracy przez zleceniobiorców. Firma jednego z nich została wybrana przez szpital w trybie zamówień publicznych do obsługi spalarni. Dawny zleceniobiorca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywał pracę zmianową od poniedziałku do piątku (od 7.00 do 19.00 albo od 19.00 do 7.00). Pracę nadzorował koordynator, który wydawał mu polecenia, sprawdzał wykonanie prac i je nadzorował, dokonując przydziału prac technicznych i porządkowych, jak też dokonywał corocznych ocen pracy. Samozatrudniony nie podpisywał listy obecności, ale pracował według grafiku ustalanego przez koordynatora. Kiedy spalarnia nie działała, wykonywał on inne prace zlecone przez koordynatora.