Jak udzielać nauczycielom urlopów dla poratowania zdrowia po zmianach od 1 stycznia 2018 r.

Nauczyciele, którzy chcą skorzystać z urlopu dla poratowania zdrowia w celu przeprowadzenia zalecanego leczenia, muszą przedstawić dyrektorowi szkoły orzeczenie lekarskie wydane przez lekarza medycyny pracy. Skierowanie na badanie lekarskie wydaje dyrektor szkoły na pisemny wniosek nauczyciela o udzielenie urlopu dla poratowania zdrowia. Przed zmianą przepisów o potrzebie udzielenia nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia orzekał lekarz ubezpieczenia zdrowotnego leczący nauczyciela.

Od 1 stycznia 2018 r. obowiązują nowe zasady udzielania urlopu dla poratowania zdrowia. Po zmianie przepisów urlop dla poratowania zdrowia może być udzielony nauczycielowi w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia choroby zagrażającej wystąpieniem choroby zawodowej lub choroby, w której powstaniu czynniki środowiska pracy lub sposób wykonywania pracy mogą odgrywać istotną rolę. Urlop ten może być udzielany również na leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitację uzdrowiskową (art. 73 ust. 1 pkt 1-2 Karty Nauczyciela).

Prawo do pierwszego urlopu dla poratowania zdrowia

Urlop dla poratowania zdrowia przysługuje nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony, po przepracowaniu nieprzerwanie co najmniej 7 lat w szkole. Okres 7-letniej pracy w szkole, uzasadniający prawo do urlopu, powinien przypadać bezpośrednio przed datą rozpoczęcia urlopu dla poratowania zdrowia (art. 73 ust. 4 Karty Nauczyciela). Przy czym ten wymagany okres pracy dotyczy wyłącznie udzielenia nauczycielowi pierwszego urlopu.

Po zmianie przepisów do 7-letniego okresu zatrudnienia wlicza się także okres pracy nauczyciela w niepełnym wymiarze - nie niższym jednak niż 1/2 obowiązkowego pensum. Mimo że do 7-letniego stażu pracy wlicza się okresy pracy w wymiarze co najmniej 1/2 etatu, to na dzień udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia nauczyciel musi być zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy na czas nieokreślony.